Psalms 102
1 A PRAYER OF THE AFFLICTED WHEN HE IS FEEBLE, AND POURS OUT HIS COMPLAINT BEFORE YHWH. O YHWH, hear my prayer, indeed, my cry comes to You.
Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
2 Do not hide Your face from me, In a day of my adversity, Incline Your ear to me, In the day I call, hurry, answer me.
Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
3 For my days have been consumed in smoke, And my bones have burned as a firebrand.
Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
4 Struck as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
5 From the voice of my sighing My bone has cleaved to my flesh.
Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
6 I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
7 I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
8 All the day my enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
9 Because I have eaten ashes as bread, And have mingled my drink with weeping,
Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
10 From Your indignation and Your wrath, For You have lifted me up, And cast me down.
Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
11 My days [are] stretched out as a shadow, And I am withered as the herb.
Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
12 And You, O YHWH, abide for all time, And Your memorial from generation to generation.
Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
13 You rise—You pity Zion, For the time to favor her, For the appointed time has come.
Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
14 For Your servants have been pleased with her stones, And they favor her dust.
Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
15 And nations fear the Name of YHWH, And all kings of the earth Your glory,
Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
16 For YHWH has built Zion, He has been seen in His glory,
Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
17 He turned to the prayer of the destitute, And He has not despised their prayer.
Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
18 This is written for a later generation, And the people created praise YAH.
Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
19 For He has looked From the high place of His sanctuary. YHWH looked attentively from the heavens to earth,
Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
20 To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
21 To declare in Zion the Name of YHWH, And His praise in Jerusalem,
Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
22 In the peoples being gathered together, And the kingdoms—to serve YHWH.
sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
23 He has humbled my power in the way, He has shortened my days.
Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
24 I say, “My God, do not take me up in the midst of my days,” Your years [are] through all generations.
Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
25 You founded the earth before time, And the heavens [are] the work of Your hands.
Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
26 They perish, and You remain, And all of them become old as a garment, You change them as clothing, And they are changed.
Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
27 And You [are] the same, and Your years are not finished.
Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
28 The sons of Your servants continue, And their seed is established before You!
Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
