Psalms 102
1 A PRAYER OF THE AFFLICTED WHEN HE IS FEEBLE, AND POURS OUT HIS COMPLAINT BEFORE YHWH. O YHWH, hear my prayer, indeed, my cry comes to You.
| دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. | ۱ |
2 Do not hide Your face from me, In a day of my adversity, Incline Your ear to me, In the day I call, hurry, answer me.
| در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. | ۲ |
3 For my days have been consumed in smoke, And my bones have burned as a firebrand.
| زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. | ۳ |
4 Struck as the herb, and withered, is my heart, For I have forgotten to eat my bread.
| دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. | ۴ |
5 From the voice of my sighing My bone has cleaved to my flesh.
| به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. | ۵ |
6 I have been like to a pelican of the wilderness, I have been as an owl of the dry places.
| مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. | ۶ |
7 I have watched, and I am As a bird alone on the roof.
| پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. | ۷ |
8 All the day my enemies reproached me, Those mad at me have sworn against me.
| تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. | ۸ |
9 Because I have eaten ashes as bread, And have mingled my drink with weeping,
| زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، | ۹ |
10 From Your indignation and Your wrath, For You have lifted me up, And cast me down.
| به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. | ۱۰ |
11 My days [are] stretched out as a shadow, And I am withered as the herb.
| روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. | ۱۱ |
12 And You, O YHWH, abide for all time, And Your memorial from generation to generation.
| لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! | ۱۲ |
13 You rise—You pity Zion, For the time to favor her, For the appointed time has come.
| توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. | ۱۳ |
14 For Your servants have been pleased with her stones, And they favor her dust.
| چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. | ۱۴ |
15 And nations fear the Name of YHWH, And all kings of the earth Your glory,
| پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. | ۱۵ |
16 For YHWH has built Zion, He has been seen in His glory,
| زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. | ۱۶ |
17 He turned to the prayer of the destitute, And He has not despised their prayer.
| به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. | ۱۷ |
18 This is written for a later generation, And the people created praise YAH.
| این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. | ۱۸ |
19 For He has looked From the high place of His sanctuary. YHWH looked attentively from the heavens to earth,
| زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. | ۱۹ |
20 To hear the groan of the prisoner, To loose sons of death,
| تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. | ۲۰ |
21 To declare in Zion the Name of YHWH, And His praise in Jerusalem,
| تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، | ۲۱ |
22 In the peoples being gathered together, And the kingdoms—to serve YHWH.
| هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. | ۲۲ |
23 He has humbled my power in the way, He has shortened my days.
| توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. | ۲۳ |
24 I say, “My God, do not take me up in the midst of my days,” Your years [are] through all generations.
| گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. | ۲۴ |
25 You founded the earth before time, And the heavens [are] the work of Your hands.
| از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. | ۲۵ |
26 They perish, and You remain, And all of them become old as a garment, You change them as clothing, And they are changed.
| آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. | ۲۶ |
27 And You [are] the same, and Your years are not finished.
| لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. | ۲۷ |
28 The sons of Your servants continue, And their seed is established before You!
| فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. | ۲۸ |
