< Psalms 10 >

1 Why, YHWH, do You stand at a distance? Do You hide in times of adversity?
Ut quid Domine recessisti longe, despicis in opportunitatibus, in tribulatione?
2 Through the pride of the wicked, Is the poor inflamed, They are caught in schemes that they devised.
Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
3 Because the wicked has boasted Of the desire of his soul, And he has blessed a dishonest gainer, He has despised YHWH.
Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ: et iniquus benedicitur.
4 The wicked does not inquire according to the height of his face. “There is no God!” [are] all his schemes.
Exacerbavit Dominum peccator, secundum multitudinem iræ suæ non quæret.
5 His ways writhe at all times, Your judgments [are] on high before him, All his adversaries—he puffs at them.
Non est Deus in conspectu eius: inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur iudicia tua a facie eius: omnium inimicorum suorum dominabitur.
6 He has said in his heart, “I am not moved, [And am] not in calamity to generation and generation.”
Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.
7 His mouth is full of oaths, And deceits, and fraud: Under his tongue [is] perverseness and iniquity,
Cuius maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo: sub lingua eius labor et dolor.
8 He sits in an ambush of the villages, He slays the innocent in secret places. His eyes secretly watch for the afflicted,
Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.
9 He lies in wait in a secret place, as a lion in a covert. He lies in wait to catch the poor, He catches the poor, drawing him into his net.
Oculi eius in pauperem respiciunt: insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem: rapere pauperem dum attrahit eum.
10 He is bruised—he bows down, The afflicted has fallen by his mighty ones.
In laqueo suo humiliabit eum, inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
11 He said in his heart, “God has forgotten, He has hid His face, He has never seen.”
Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus, avertit faciem suam ne videat in finem.
12 Arise, O YHWH! O God, lift up Your hand! Do not forget the humble.
Exurge Domine Deus, exaltetur manus tua: ne obliviscaris pauperum.
13 Why has the wicked despised God? He has said in his heart, “It is not required.”
Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.
14 You have seen, For You behold perverseness and anger; By giving into Your hand, The afflicted leave [it] on You, You have been a helper of the fatherless.
Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras: ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper: orphano tu eris adiutor.
15 Break the arm of the wicked and the evil, Seek out his wickedness, find none;
Contere brachium peccatoris et maligni: quæretur peccatum illius, et non invenietur.
16 YHWH [is] King for all time and forever, The nations have perished out of His land!
Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi: peribitis Gentes de terra illius.
17 You have heard the desire of the humble, O YHWH. You prepare their heart; You cause Your ear to attend,
Desiderium pauperum exaudivit Dominus: præparationem cordis eorum audivit auris tua.
18 To judge the fatherless and bruised: He adds no more to oppress—man of the earth!
Iudicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.

< Psalms 10 >