Proverbs 9
1 Wisdom has built her house, She has hewn out her pillars—seven.
Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
2 She has slaughtered her slaughter, She has mingled her wine, Indeed, she has arranged her table.
Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
3 She has sent forth her girls, She cries on the tops of the high places of the city:
Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
4 “Who [is] simple? Let him turn aside here.” Whoever lacks heart: she has said to him,
“Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
5 “Come, eat of my bread, And drink of the wine I have mingled.
6 Forsake the simple and live, And be blessed in the way of understanding.”
“Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
7 The instructor of a scorner Is receiving for it—shame, And a reprover of the wicked—his blemish.
“Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
8 Do not reprove a scorner, lest he hate you, Give reproof to the wise, and he loves you.
Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
9 Give to the wise, and he is wiser still, Make known to the righteous, And he increases learning.
Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
10 The commencement of wisdom [is] the fear of YHWH, And a knowledge of the Holy Ones [is] understanding.
RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan'ı tanımaktır.
11 For by me your days multiply, And years of life are added to you.
Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
12 If you have been wise, you have been wise for yourself, And you have scorned—you bear [it] alone.
Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
13 A foolish woman [is] noisy, Simple, and has not known what.
Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
14 And she has sat at the opening of her house, On a throne—the high places of the city,
Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
15 To call to those passing by the way, Who are going straight [on] their paths.
16 “Who [is] simple? Let him turn aside here.” And whoever lacks heart—she said to him,
“Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
17 “Stolen waters are sweet, And hidden bread is pleasant.”
“Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
