Proverbs 5
1 My son! Give attention to my wisdom, Incline your ear to my understanding,
И оғлум, даналиғимға көңүл қойғин, Идраклик сөзлиримгә қулақ салғин.
2 To observe thoughtfulness, And your lips keep knowledge.
Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And her mouth [is] smoother than oil,
Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;
4 And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.
Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду. (Sheol h7585)
6 The path of life—lest you ponder, Her paths have moved—you do not know.
Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.
7 And now, you sons, listen to me, And do not turn from sayings of my mouth.
Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.
8 Keep your way far from off her, And do not come near to the opening of her house,
Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!
9 Lest you give your splendor to others, And your years to the fierce,
Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, [Яшлиқ] жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!
10 Lest strangers be filled [with] your power, And your labors in the house of a stranger,
Ят адәмләр байлиқлириң билән өзини толдуриду, Җапалиқ әҗирлириңниң мевиси яқа жутлуқниң өйигә өтүп кетиду;
11 And you have howled in your latter end, In the consumption of your flesh and your food,
Әҗилиңдә налә-пәряд көтәргиниңдә, Әзайи-бәдиниң йәм болғанда,
12 And have said, “How I have hated instruction, And my heart has despised reproof,
Шу чағда сән: — «Аһ, несиһәтләрдин неманчә нәпрәтләнгәндимән! Көңлүмдә тәнбиһләрни неманчә кәмситкәндимән!
13 And I have not listened to the voice of my teachers, And have not inclined my ear to my teachers.
Немишкә устазлиримниң сөзини аңлимиғандимән? Маңа тәрбийә бәргәнләргә қулақ салмиғандимән?
14 As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a congregation.”
Җәмийәттиму, җамаәт алдидиму һәр хил номусқа қалғандәк болдум!» — дәп қалисән.
15 Drink waters out of your own cistern, Even flowing ones out of your own well.
Өзүңниң көлчигиңдики суни ичкин, Өз булиқиңдин еқиватқан судин һозурлан.
16 Let your fountains be scattered abroad, In broad places streams of waters.
Булақлириң урғуп һәр йәргә тарқилип кәтсә [боламду]? Ериқлириңдики сулар кочиларда еқип жүрсә боламду?
17 Let them be to you for yourself, And not to strangers with you.
Булар саңила хас болсун, Ят кишиләргә тәгмисун!
18 Let your fountain be blessed, And rejoice because of the wife of your youth,
Булиқиң бәхит-бәрикәтлик болғай! Яшлиғиңда алған хотунуң билән һозурлан.
19 A doe of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy you at all times, Magnify yourself in her love continually.
У чиши кейиктәк чирайлиқ! Җәрәндәк сөйүмлүк! Униң бағридин һемишә қанаәттә болғайсән, Униң қайнақ муһәббитидин дайим хошаллиққа патқайсән.
20 And why do you magnify yourself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
И оғлум, немишкә ят аялға шәйда болисән? Немишкә ят хотунниң қойниға өзүңни атисән?
21 For the ways of each are before the eyes of YHWH, And He is pondering all his paths.
Чүнки инсанниң һәммә қилғанлири Пәрвәрдигарниң көз алдида ашкаридур, У униң һәммә маңған йоллирини таразиға селип туриду.
22 His own iniquities capture the wicked, And he is holden with the ropes of his sin.
Яман адәмниң өз қәбиһликлири өзини қапқанқа чүшүриду, У өз гунайи билән сиртмаққа елиниду.
23 He dies without instruction, And magnifies himself in the abundance of his folly!
У йолйоруқтин мәһрум болғанлиғидин җенидин айрилиду, Чекидин ашқан һамақәтлиги түпәйлидин йолдин езип кетиду.
