Proverbs 5
1 My son! Give attention to my wisdom, Incline your ear to my understanding,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 To observe thoughtfulness, And your lips keep knowledge.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 For the lips of a strange woman drop honey, And her mouth [is] smoother than oil,
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 And her latter end [is] bitter as wormwood, Sharp as a sword [with] mouths.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 The path of life—lest you ponder, Her paths have moved—you do not know.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 And now, you sons, listen to me, And do not turn from sayings of my mouth.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Keep your way far from off her, And do not come near to the opening of her house,
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 Lest you give your splendor to others, And your years to the fierce,
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 Lest strangers be filled [with] your power, And your labors in the house of a stranger,
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 And you have howled in your latter end, In the consumption of your flesh and your food,
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 And have said, “How I have hated instruction, And my heart has despised reproof,
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 And I have not listened to the voice of my teachers, And have not inclined my ear to my teachers.
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 As a little thing I have been all evil, In the midst of an assembly and a congregation.”
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Drink waters out of your own cistern, Even flowing ones out of your own well.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 Let your fountains be scattered abroad, In broad places streams of waters.
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 Let them be to you for yourself, And not to strangers with you.
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Let your fountain be blessed, And rejoice because of the wife of your youth,
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 A doe of loves, and a roe of grace! Let her loves satisfy you at all times, Magnify yourself in her love continually.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 And why do you magnify yourself, My son, with a stranger? And embrace the bosom of a strange woman?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 For the ways of each are before the eyes of YHWH, And He is pondering all his paths.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 His own iniquities capture the wicked, And he is holden with the ropes of his sin.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 He dies without instruction, And magnifies himself in the abundance of his folly!
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
