Proverbs 31

1 Words of Lemuel, a king, a declaration that his mother taught him:

۱ کلام لموئیل پادشاه، پیغامی که مادرش به او تعلیم داد.

2 “What, my son? And what, son of my womb? And what, son of my vows?

۲ چه گویم‌ای پسر من، چه گویم‌ای پسر رحم من! و چه گویم‌ای پسر نذرهای من!

3 Do not give your strength to women, And your ways to wiping away of kings.

۳ قوت خود را به زنان مده، و نه طریقهای خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.

4 [It is] not for kings, O Lemuel, Not for kings, to drink wine, And for princes—a desire of strong drink.

۴ پادشاهان را نمی شاید‌ای لموئیل، پادشاهان را نمی شاید که شراب بنوشند، و نه امیران را که مسکرات را بخواهند.

5 Lest he drink, and forget the decree, And change the judgment of any of the sons of affliction.

۵ مبادا بنوشند و فرایض را فراموش کنند، وداوری جمیع ذلیلان را منحرف سازند.

6 Give strong drink to the perishing, And wine to the bitter in soul,

۶ مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتندبده. و شراب را به تلخ جانان،

7 He drinks, and forgets his poverty, And he does not remember his misery again.

۷ تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند، ومشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

8 Open your mouth for the mute, For the right of all sons of change.

۸ دهان خود را برای گنگان باز کن، و برای دادرسی جمیع بیچارگان.

9 Open your mouth, judge righteously, Both the cause of the poor and needy!”

۹ دهان خود را باز کرده، به انصاف داوری نما، و فقیر و مسکین را دادرسی فرما.

10 [ALEPH-BET] A woman of worth who finds? Indeed, her price [is] far above rubies.

۱۰ زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او از لعلها گرانتر است.

11 The heart of her husband has trusted in her, And he does not lack spoil.

۱۱ دل شوهرش بر او اعتماد دارد، و محتاج منفعت نخواهد بود.

12 She has done him good, and not evil, All [the] days of her life.

۱۲ برایش تمامی روزهای عمر خود، خوبی خواهد کرد و نه بدی.

13 She has sought wool and flax, And with delight she works [with] her hands.

۱۳ پشم و کتان را می‌جوید. و به‌دستهای خودبا رغبت کار می‌کند.

14 She has been as ships of the merchant, She brings in her bread from afar.

۱۴ او مثل کشتیهای تجار است، که خوراک خود را از دور می‌آورد.

15 Indeed, she rises while yet night, And gives food to her household, And a portion to her girls.

۱۵ وقتی که هنوز شب است برمی خیزد، و به اهل خانه‌اش خوراک و به کنیزانش حصه ایشان را می دهد.

16 She has considered a field, and takes it, She has planted a vineyard from the fruit of her hands.

۱۶ درباره مزرعه فکر کرده، آن را می‌خرد، و ازکسب دستهای خود تاکستان غرس می‌نماید.

17 She has girded her loins with might, And strengthens her arms.

۱۷ کمر خود را با قوت می‌بندد، و بازوهای خویش را قوی می‌سازد.

18 She has perceived when her merchandise [is] good, Her lamp is not extinguished in the night.

۱۸ تجارت خود را می‌بیند که نیکو است، وچراغش در شب خاموش نمی شود.

19 She has sent forth her hands on a spindle, And her hands have held a distaff.

۱۹ دستهای خود را به دوک دراز می‌کند، وانگشتهایش چرخ را می‌گیرد.

20 She has spread forth her hand to the poor, Indeed, she sent forth her hands to the needy.

۲۰ کفهای خود را برای فقیران مبسوطمی سازد، و دستهای خویش را برای مسکینان دراز می‌نماید.

21 She is not afraid of her household from snow, For all her household are clothed [with] scarlet.

۲۱ به جهت اهل خانه‌اش از برف نمی ترسد، زیرا که جمیع اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.

22 She has made ornamental coverings for herself, Silk and purple [are] her clothing.

۲۲ برای خود اسبابهای زینت می‌سازد. لباسش از کتان نازک و ارغوان می‌باشد.

23 Her husband is known in the gates, In his sitting with [the] elderly of [the] land.

۲۳ شوهرش در دربارها معروف می‌باشد، و در میان مشایخ ولایت می‌نشیند.

24 She has made linen garments, and sells, And she has given a girdle to the merchant.

۲۴ جامه های کتان ساخته آنها را می‌فروشد، وکمربندها به تاجران می‌دهد.

25 Strength and honor [are] her clothing, And she rejoices at a latter day.

۲۵ قوت و عزت، لباس او است، و درباره وقت آینده می‌خندد.

26 She has opened her mouth in wisdom, And the law of kindness [is] on her tongue.

۲۶ دهان خود را به حکمت می‌گشاید، و تعلیم محبت‌آمیز بر زبان وی است.

27 She [is] watching the ways of her household, And she does not eat bread of sloth.

۲۷ به رفتار اهل خانه خود متوجه می‌شود، وخوراک کاهلی نمی خورد.

28 Her sons have risen up, and pronounce her blessed, Her husband, and he praises her,

۲۸ پسرانش برخاسته، او را خوشحال می‌گویند، و شوهرش نیز او را می‌ستاید.

29 “The daughters who have done worthily [are] many, You have gone up above them all.”

۲۹ دختران بسیار اعمال صالحه نمودند، اما توبر جمیع ایشان برتری داری.

30 Favor [is] deceitful, and beauty [is] vain, A woman fearing YHWH, she may boast herself.

۳۰ جمال، فریبنده و زیبایی، باطل است، اما زنی که از خداوند می‌ترسد ممدوح خواهدشد.

31 Give to her of the fruit of her hands, And her works praise her in the gates!

۳۱ وی را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را نزد دروازه‌ها بستاید.