< Proverbs 12 >
1 Whoever is loving instruction, is loving knowledge, And whoever is hating reproof [is] brutish.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 The good brings forth favor from YHWH, And the man of wicked schemes He condemns.
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 A man is not established by wickedness, And the root of the righteous is not moved.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 A virtuous woman [is] a crown to her husband, And as rottenness in his bones [is] one causing shame.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 The thoughts of the righteous [are] justice, The counsels of the wicked—deceit.
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 The words of the wicked [are]: “Lay [in] wait for blood,” And the mouth of the upright delivers them.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 Overthrow the wicked, and they are not, And the house of the righteous stands.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 A man is praised according to his wisdom, And the perverted of heart becomes despised.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Better [is] the lightly esteemed who has a servant, Than the self-honored who lacks bread.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 The righteous knows the life of his beast, And the mercies of the wicked [are] cruel.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 Whoever is tilling the ground is satisfied [with] bread, And whoever is pursuing vanities is lacking heart,
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 The wicked has desired the net of evildoers, And the root of the righteous gives.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 The snare of the wicked [is] in transgression of the lips, And the righteous goes out from distress.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 One [is] satisfied [with] good from the fruit of the mouth, And the deed of man’s hands returns to him.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 The way of a fool [is] right in his own eyes, And whoever is listening to counsel [is] wise.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 The fool—his anger is known in a day, And the prudent is covering shame.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 Whoever utters faithfulness declares righteousness, And a false witness—deceit.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 A rash speaker is like piercings of a sword, And the tongue of the wise is healing.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 The lip of truth is established forever, And a tongue of falsehood for a moment.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Deceit [is] in the heart of those devising evil, But for counselors of peace—joy.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 No iniquity is desired by the righteous, And the wicked have been full of evil.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 Lying lips [are] an abomination to YHWH, And steadfast doers [are] his delight.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 A prudent man is concealing knowledge, And the heart of fools proclaims folly.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 The hand of the diligent rules, And slothfulness becomes tributary.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Sorrow in the heart of a man bows down, And a good word makes him glad.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 The righteous searches his companion, And the way of the wicked causes them to err.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 The slothful does not roast his game, And the wealth of a diligent man is precious.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 In the path of righteousness [is] life, And in the way of [that] path [is] no death!
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.