Proverbs 1
1 Proverbs of Solomon, son of David, king of Israel:
Исраил падишаси Давутниң оғли Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: —
2 For knowing wisdom and instruction, For understanding sayings of intelligence,
Бу пәнд-несиһәтләр саңа әқил-парасәт, әдәп-әхлақни үгитип, сени ибрәтлик сөзләрни чүшинидиған қилиду;
3 For receiving the instruction of wisdom, Righteousness, judgment, and uprightness,
саңа даналиқ, һәққанийлиқ, пәм-парасәт вә дуруслуқниң йолйоруқ-тәрбийисини қобул қилдуриду.
4 For giving to simple ones—prudence, To a youth—knowledge and discretion.
Бу [пәнд-несиһәтләр] наданларни зерәк қилип, яшларни билимлик вә сәзгүр қилиду;
5 (The wise hear and increase learning, And the intelligent obtain counsels.)
буларға қулақ селиши билән даналар билимини ашуриду, йорутулған кишиләр техиму дана мәслиһәткә еришиду,
6 For understanding a proverb and its sweetness, Words of the wise and their acute sayings.
шундақла пәнд-несиһәтләр һәм тәмсилләрниң мәнасини, данишмәнләрниң һекмәтлири һәм тилсим сөзлирини чүшинидиған қилиниду.
7 Fear of YHWH [is the] beginning of knowledge, Fools have despised wisdom and instruction!
Пәрвәрдигардин қорқуш билимниң башлинишидур; Ахмақлар даналиқни вә тәрбийини көзгә илмайду.
8 Hear, my son, the instruction of your father, And do not leave the law of your mother,
И оғлум, атаңниң тәрбийисигә қулақ сал, анаңниң сөз-несиһәтидин айрилма;
9 For they [are] a graceful wreath to your head, And chains to your neck.
чүнки улар сениң бешиңға тақалған гүл чәмбирәк, бойнуңға есилған марҗан болиду.
10 My son, if sinners entice you, do not be willing.
И оғлум, яманлар сени аздурса, уларға әгәшмигин.
11 If they say, “Come with us, we lay wait for blood, We watch secretly for the innocent without cause,
Әгәр улар: — Жүр, қапқан қуруп адәм өлтүрәйли; Йошурунивелип, бирәр бегуна кәлгәндә урайли!
Тәһтисарадәк уларни жутуветәйли, Сақ болсиму, һаңға чүшкәнләрдәк уларни жиқитайли; (Sheol h7585)
13 We find every precious substance, We fill our houses [with] spoil,
Улардин хилму-хил қиммәтлик мал-дунияға егә болуп, Өйлиримизни олҗа билән толдуримиз.
14 You cast your lot among us, One purse is—to all of us.”
Биз билән шерик бол, Һәмянимиз бир болсун, десә, —
15 My son! Do not go in the way with them, Withhold your foot from their path,
И оғлум, уларға йолдаш болма, Өзүңни уларниң изидин нери қил!
16 For their feet run to evil, And they hurry to shed blood.
Чүнки уларниң путлири рәзилликкә жүгүриду, Қолини қан қилиш үчүн алдирайду.
17 Surely in vain is the net spread out before the eyes of any bird.
Һәр қандақ учарқанат туюп қалғанда қапқан қоюш бекар аваричиликтур;
18 And they lay wait for their own blood, They watch secretly for their own lives.
Лекин булар дәл өз қенини төкүш үчүн сақлайду; Өз җанлириға замин болушни күтиду.
19 So [are] the paths of every gainer of dishonest gain, It takes the life of its owners.
Нәпси йоғинап кәткән һәр бир адәмниң йоллириниң ақивити мана шундақ; [Һарам мал-дуния] өз егилириниң җенини алиду.
20 Wisdom cries aloud in an out-place, She gives forth her voice in broad places,
[Бүйүк] даналиқ кочида очуқ-ашкарә хитап қилмақта, Чоң мәйданларда садасини аңлатмақта.
21 She calls at the head of the multitudes, In the openings of the gates, In the city she says her sayings:
Коча доқмушлирида адәмләрни чақирмақта, Шәһәр дәрвазилирида сөзлирини җакалимақта: —
22 “Until when, you simple, do you love simplicity? And have scorners desired their scorning? And do fools hate knowledge?
И саддилар, қачанғичә мошундақ наданлиққа берилисиләр? Мәсқирә қилғучилар қачанғичә мәсқириликтин һозур алсун? Ахмақлар қачанғичә билимдин нәпрәтләнсун?!
23 Turn back at my reproof, behold, I pour forth my spirit to you, I make known my words with you.
Тәнбиһлиримгә қулақ селип маңған йолуңлардин янған болсаңлар еди! Роһумни силәргә төкүп берәттим, Сөзлиримни силәргә билдүргән болаттим.
24 Because I have called, and you refuse, I stretched out my hand, and none is attending,
Лекин чақирсам, аңлимидиңлар; Қолумни узартсам, һеч қайсиңлар қаримидиңлар.
25 And you slight all my counsel, And you have not desired my reproof.
Несиһәтлиримниң һәммисигә пәрва қилмидиңлар, Тәнбиһимни аңлашни қилчә халимидиңлар.
26 I also laugh in your calamity, I deride when your fear comes,
Шуңа, бешиңларға балаю-қаза кәлгәндә күлимән, Вәһимә силәргә йетиши билән мәсқирә қилимән.
27 When your fear comes as destruction, And your calamity comes as a windstorm, When adversity and distress come on you.
Һалакәт елип кәлгән вәһимә үстүңләргә чүшкәндә, Вәйранчилиқ силәргә қуюнтаздәк кәлгәндә, Силәр еғир қайғуға вә азапқа муптила болғиниңларда —
28 Then they call me, and I do not answer, They seek me earnestly, and do not find me.
У чағда мошу кишиләр мәндин өтүнүп чақириду, Мән пәрва қилмаймән, Мени тәлмүрүп издисиму, тапалмайду.
29 Because that they have hated knowledge, And have not chosen the fear of YHWH.
Улар билимгә нәпрәтләнгинидин, Пәрвәрдигардин әйминишни таллимиғинидин,
30 They have not consented to my counsel, They have despised all my reproof,
Мениң нәсиһитимни қилчә қобул қилғуси йоқлуғидин, Тәнбиһимгиму пәрва қилмиғиниңлардин,
31 And they eat of the fruit of their way, And they are filled from their own counsels.
Улар өз бешини йәйду, Өз қәстлиридин толуқ азап тартиду;
32 For the turning of the simple slays them, And the security of the foolish destroys them.
Чүнки саддиларниң йолдин чиқиши өз җениға замин болиду; Ахмақлар раһәтлик турмушидин өзлирини һалак қилиду.
33 And whoever is listening to me dwells confidently, And [is] quiet from fear of evil!”
Лекин маңа қулақ салғанлар аман-есән яшайду, Балаю-қазалардин, ғәм-әндишләрдин халий болуп, хатирҗәм туриду.
