Philippians 2

1 If, then, any exhortation [is] in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of [the] Spirit, if any yearnings and mercies,

پس چنانچه به سبب تعلق خود به مسیح، دلگرم هستید، اگر از محبت او تسلی خاطر یافته‌اید، اگر در روح‌القدس، از رفاقت و مشارکت با یکدیگر برخوردارید، و اگر دلسوز و همدرد هستید،

2 fulfill my joy, that you may mind the same thing—having the same love—of one soul—minding the one thing,

در این صورت، با یکدیگر اتفاق‌نظر کامل داشته، نسبت به یکدیگر محبتی متقابل نشان دهید، و در روح و ذهن یکی باشید، تا بدین‌سان، شادی مرا کامل سازید.

3 nothing in rivalry or vainglory, but in humility of mind counting one another more excellent than yourselves—

خودخواه نباشید و برای خودنمایی زندگی نکنید. فروتن باشید و دیگران را از خود بهتر بدانید.

4 do not each look to your own, but each also to the things of others.

فقط به فکر خودتان نباشید، بلکه به کار و مسائل دیگران هم توجه نمایید.

5 For let this mind be in you that [is] also in Christ Jesus,

شما باید همان طرز فکری را در پیش گیرید که مسیح عیسی داشت.

6 who, being in the form of God, thought [it] not something to be seized to be equal to God,

او با اینکه ماهیت خدایی داشت، اما نخواست از برابری خود با خدا به نفع خود استفاده کند،

7 but emptied Himself, having taken the form of a servant, having been made in the likeness of men,

بلکه قدرت و جلال خود را کنار گذاشت و شکل یک بنده را بر خود گرفت، و شبیه انسانها شد؛

8 and having been found in appearance as a man, He humbled Himself, having become obedient to death—even death of a cross,

و وقتی به شکل یک انسان یافت شد، خود را خوار ساخت، و مسیر اطاعت را به‌طور کامل پیمود، اطاعتی تا سرحدّ مرگ، حتی مرگی خفّت‌بار بر روی صلیب!

9 for this reason, also, God highly exalted Him, and gave to Him a Name that [is] above every name,

به همین جهت، خدا او را بی‌نهایت سرافراز کرد و نامی به او بخشید که از هر نام دیگری والاتر است،

10 that in the Name of Jesus every knee may bow—of heavenlies, and earthlies, and what are under the earth—

تا به نام عیسی هر زانویی، چه در آسمان، چه بر زمین و چه زیر زمین، خم شود،

11 and every tongue may confess that Jesus Christ [is] LORD, to the glory of God the Father.

و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است، برای جلال خدای پدر.

12 So that, my beloved, as you always obey, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling,

عزیزان من، وقتی من با شما بودم، همیشه از من اطاعت می‌کردید، پس چقدر بیشتر اکنون که غایبم باید چنین کنید. سخت بکوشید تا با اطاعت از خدا و ترس و احترام نسبت به او، نجات شما ثمر دهد.

13 for it is God who is working in you both to will and to work for His good pleasure.

زیرا خدا خودش در وجود شما کار می‌کند تا بتوانید با میل و رغبت او را اطاعت نمایید و اعمالی را بجا آورید که مورد پسند اوست.

14 Do all things without murmurings and deliberations,

کارهایتان را بدون غرغر و شکایت انجام دهید،

15 that you may become blameless and pure children of God, unblemished in the midst of a crooked and perverse generation, among whom you appear as luminaries in the world,

تا کسی نتواند از شما عیب و ایرادی بگیرد. باید در این دنیای فاسد که پر از افراد نادرست و ناخلف است، همچون فرزندان خدا، پاک و بی‌لکه باشید. آنگاه در میان ایشان مانند ستارگان در آسمان، خواهید درخشید.

16 holding forth the word of life, for rejoicing to me in regard to [the] Day of Christ, that I did not run in vain, nor did I labor in vain;

کلام حیات‌بخش خدا را محکم نگه دارید تا به هنگام بازگشت مسیح، من سرشار از شادی و افتخار شوم، زیرا نتیجۀ زحماتی را که برای شما کشیده‌ام، خواهم دید.

17 but if I also am poured forth on the sacrifice and service of your faith, I rejoice and am glad with you all,

اما حتی اگر جان من مانند هدیه‌ای ریختنی، بر قربانی و خدمت شما که ناشی از ایمان شماست، ریخته شود، شاد خواهم شد و با همگی شما شادی خواهم کرد.

18 because of this you also rejoice and are glad with me.

شما نیز باید خوشحال باشید و با من شادی کنید که این افتخار را دارم تا در راه شما جان خود را فدا نمایم.

19 And I hope, in the Lord Jesus, to send Timotheus to you quickly, that I also may be of good spirit, having known the things concerning you,

در خداوند عیسی امید دارم به‌زودی تیموتائوس را نزد شما بفرستم، تا وقتی نزد من باز می‌گردد، مرا از احوال شما آگاه کند و روحم را شاد سازد.

20 for I have no one like-minded, who will sincerely care for the things concerning you,

هیچ‌کس مانند تیموتائوس، چنین علاقهٔ خالصی نسبت به شما ندارد؛

21 for the whole seek their own things, not the things of Christ Jesus,

گویا هر کس فقط به مسائل خود می‌اندیشد، و به فکر خدمت به عیسی مسیح نیست.

22 and you know his proof, that as a child [serves] a father, he served with me in regard to the good news;

اما شما تیموتائوس را می‌شناسید؛ او مثل یک فرزند به من کمک کرده تا پیغام انجیل را اعلام نمایم.

23 I indeed hope to send him, when I may see through the things concerning me—immediately;

بنابراین، امیدوارم به محض روشن شدن وضعیتم، تیموتائوس را فوری نزد شما بفرستم؛

24 and I trust in the LORD that I will also come quickly myself.

و امیدوارم به لطف خداوند، خودم هم به‌زودی نزد شما بیایم.

25 And I thought [it] necessary to send to you Epaphroditus—my brother and fellow-workman and fellow-soldier, and your apostle and servant to my need,

در ضمن، فکر کردم لازم است «اپافرودیتوس» را نیز پیش شما بفرستم. او را نزد من فرستاده بودید تا در وقت احتیاج به من کمک کند. من و او با هم مانند برادران واقعی بوده‌ایم و دوش به دوش هم کار کرده‌ایم و جنگیده‌ایم.

26 seeing he was longing after you all, and in heaviness, because you heard that he ailed,

اکنون او را نزد شما می‌فرستم، چون دلش برای همهٔ شما تنگ شده است. خصوصاً غمگین شد از اینکه شنید شما از بیماری او آگاهی یافته‌اید.

27 for he also ailed near to death, but God dealt kindly with him, and not with him only, but also with me, that I might not have sorrow on sorrow.

در واقع، بیماری او بسیار سخت بود و چیزی نمانده بود که از پای درآید. اما خدا، هم به او و هم به من رحم کرد و نگذاشت که این غم نیز بر غمهای دیگر من اضافه شود.

28 The more eagerly, therefore, I sent him, that having seen him again you may rejoice, and I may be less sorrowful;

دلم می‌خواهد هر چه زودتر او را نزد شما بفرستم، چون می‌دانم که از دیدنش واقعاً شاد خواهید شد؛ همین موضوع باعث خوشحالی من خواهد شد و از بار غمم خواهد کاست.

29 receive him, therefore, in the LORD, with all joy, and hold such in honor,

پس او را همچون برادری در خداوند به گرمی بپذیرید و از زحمات او قدردانی نمایید،

30 because on account of the work of the Christ he drew near to death, having hazarded life that he might fill up your deficiency of service to me.

زیرا جانش را در راه خدمت به مسیح، به خطر انداخت تا به جای شما که از من دور هستید، به من خدمت کند.