Numbers 9

1 And YHWH speaks to Moses, in the wilderness of Sinai, in the second year of their going out of the land of Egypt, in the first month, saying,

در ماه اول سال دوم پس از بیرون آمدن قوم اسرائیل از سرزمین مصر وقتی که موسی و قوم اسرائیل در صحرای سینا بودند، خداوند به موسی گفت:

2 “Also, the sons of Israel prepare the Passover in its appointed time;

«به بنی‌اسرائیل بگو که مراسم پِسَح را در موعدش به جا آورند.

3 in the fourteenth day of this month between the evenings you prepare it in its appointed time; you prepare it according to all its statutes and according to all its ordinances.”

در غروب روز چهاردهم همین ماه آن را به جا آورند. در اجرای این مراسم باید از تمام فرایض و قوانینی که من در این مورد داده‌ام پیروی کنند.»

4 And Moses speaks to the sons of Israel to prepare the Passover,

پس موسی به بنی‌اسرائیل گفت که مراسم عید پِسَح را به جا آورند.

5 and they prepare the Passover in the first [month], on the fourteenth day of the month, between the evenings, in the wilderness of Sinai; according to all that YHWH has commanded Moses, so the sons of Israel have done.

آنان عصر روز چهاردهم ماه اول، در صحرای سینا مراسم را آغاز کردند. بنی‌اسرائیل مطابق هر آنچه خداوند به موسی فرمان داده بود، عمل کردند.

6 And there are men who have been defiled by the body of a man, and they have not been able to prepare the Passover on that day, and they come near before Moses and before Aaron on that day,

ولی عده‌ای از مردان در آن روز نتوانستند در مراسم پِسَح شرکت کنند، زیرا در اثر تماس با جنازه نجس شده بودند. ایشان نزد موسی و هارون آمده، مشکل خود را با آنان در میان گذاشتند

7 and those men say to him, “We are defiled by the body of a man; why are we withheld so as not to bring the offering of YHWH near in its appointed time, in the midst of the sons of Israel?”

و به موسی گفتند: «ما با دست زدن به بدن مرده نجس شده‌ایم. اما چرا ما نباید مثل سایر اسرائیلی‌ها در این عید به خداوند قربانی تقدیم کنیم؟»

8 And Moses says to them, “Stand, and I hear what YHWH has commanded concerning you.”

موسی جواب داد: «صبر کنید تا در این باره از خداوند کسب تکلیف کنم.»

9 And YHWH speaks to Moses, saying,

جواب خداوند از این قرار بود:

10 “Speak to the sons of Israel, saying, Though any man is unclean by a body or in a distant journey (of you or of your generations), he has still prepared a Passover to YHWH;

«اگر فردی از افراد بنی‌اسرائیل، چه در حال حاضر و چه در نسلهای بعد، به هنگام عید پِسَح به سبب تماس با جنازه نجس شود، یا اینکه در سفر بوده، نتواند در مراسم عید حضور یابد، باز می‌تواند عید پِسَح را برای خداوند به جا آورد،

11 they prepare it in the second month, on the fourteenth day, between the evenings; they eat it with unleavened and bitter things;

ولی بعد از یک ماه، یعنی غروب روز چهاردهم از ماه دوم؛ در آن هنگام می‌تواند برهٔ پِسَح را با نان فطیر و سبزیجات تلخ بخورد.

12 they do not leave of [it] until morning; and they do not break a bone in it; they prepare it according to all the statute of the Passover.

نباید چیزی از آن را تا صبح روز بعد باقی بگذارد و نباید استخوانی از آن را بشکند. او باید کلیه دستورهای مربوط به عید پِسَح را اجرا نماید.

13 And the man who is clean, and has not been on a journey, and has ceased to prepare the Passover, indeed, that person has been cut off from his people; because he has not brought the offering of YHWH near in its appointed time, that man bears his sin.

«ولی فردی که نجس نبوده و در سفر نیز نباشد و با وجود این از انجام مراسم عید پِسَح در موعد مقرر سر باز زند، باید به علّت خودداری از تقدیم قربانی به خداوند در وقت مقرر، از میان قوم اسرائیل رانده شود. او مسئول گناه خویش خواهد بود.

14 And when a sojourner sojourns with you, then he has prepared a Passover to YHWH—according to the statute of the Passover and according to its ordinance, so he does; one statute is for you, indeed, for a sojourner and for a native of the land.”

اگر بیگانه‌ای در میان شما ساکن است و می‌خواهد مراسم عید پِسَح را برای خداوند به جا آورد، باید از تمامی این فرایض و قوانین پیروی نماید. این قانون برای همه است.»

15 And in the day of the raising up of the Dwelling Place, the cloud has covered the Dwelling Place, even the Tent of the Testimony; and in the evening there is as an appearance of fire on the Dwelling Place until morning;

در آن روزی که خیمهٔ عبادت بر پا شد، ابری ظاهر شده، خیمه را پوشانید و هنگام شب، آن ابر به شکل آتش درآمد و تا صبح به همان صورت باقی ماند.

16 so it is continually; the cloud covers it, also the appearance of fire by night.

این ابر همیشه خیمه را می‌پوشانید و در شب به شکل آتش در می‌آمد.

17 And according to the going up of the cloud from off the tent, then afterward the sons of Israel journey; and in the place where the cloud dwells, there the sons of Israel encamp;

وقتی که ابر حرکت می‌کرد، قوم اسرائیل کوچ می‌کردند و هر وقت ابر می‌ایستاد، آنها نیز توقف می‌کردند و در آنجا اردو می‌زدند.

18 by the command of YHWH the sons of Israel journey, and by the command of YHWH they encamp; all the days that the cloud dwells over the Dwelling Place they encamp.

به این ترتیب، ایشان به دستور خداوند کوچ نموده، در هر جایی که ایشان را راهنمایی می‌کرد، توقف می‌کردند و تا زمانی که ابر ساکن بود در همان مکان می‌ماندند.

19 And in the cloud prolonging itself over the Dwelling Place many days, then the sons of Israel have kept the charge of YHWH, and do not journey.

اگر ابر مدت زیادی می‌ایستاد، آنها هم از دستور خداوند اطاعت کرده، به همان اندازه توقف می‌کردند.

20 And so when the cloud is over the Dwelling Place [for] a number of days: by the command of YHWH they encamp, and by the command of YHWH they journey.

ولی اگر ابر فقط چند روزی می‌ایستاد، آنگاه ایشان هم طبق دستور خداوند فقط چند روز می‌ماندند.

21 And so when the cloud is from evening until morning, when the cloud has gone up in the morning, then they have journeyed; whether by day or by night, when the cloud has gone up, then they have journeyed.

گاهی ابر آتشین فقط شب می‌ایستاد و صبح روز بعد حرکت می‌کرد؛ ولی، چه شب و چه روز، وقتی که حرکت می‌کرد، قوم اسرائیل نیز به دنبال آن راه می‌افتادند.

22 Whether two days, or a month, or days, in the cloud prolonging itself over the Dwelling Place, to dwell over it, the sons of Israel encamp and do not journey; and in its being lifted up they journey.

اگر ابر دو روز، یک ماه، یا یک سال بالای خیمهٔ عبادت می‌ایستاد، بنی‌اسرائیل هم به همان اندازه توقف می‌کردند، ولی به مجردی که به حرکت در می‌آمد قوم هم کوچ می‌کردند،

23 By the command of YHWH they encamp, and by the command of YHWH they journey; they have kept the charge of YHWH, by the command of YHWH in the hand of Moses.

به این ترتیب بود که بنی‌اسرائیل به فرمان خداوند کوچ می‌کردند و اردو می‌زدند. آنها هر آنچه را که خداوند به موسی امر می‌کرد، بجا می‌آوردند.