Micah 5

1 Now gather yourself together, O daughter of troops, He has laid a siege against us, They strike [the] judge of Israel on the cheek with a rod.

Karon magatigum ka sa imong kaugalingon sa pinanon, Oh anak nga babaye sa mga pinanon: siya naglibut batok kanato; hampakon nila ang maghuhukom sa Israel piaagi sa usa ka sungkod diha sa iyang aping.

2 “And you, Beth-Lehem Ephratah, Little to be among the chiefs of Judah! From you He comes forth to Me—to be ruler in Israel, And His comings forth [are] of old, From the days of antiquity.”

Apan ikaw, Beth-lehem Ephrata, ikaw nga maoy diyutay nga lungsod diha sa taliwala sa mga linibo nga banay sa Juda, gikan kanimo dunay usa nga mogula nganhi kanako nga mahimong magmamando sa Israel; kang kansang kaagi sa kagikanan gikan pa sa kanhing panahon, gikan sa walay katapusan.

3 Therefore He gives them up until the time she who brings forth has brought forth, And the remnant of His brothers return to the sons of Israel.

Busa sila pagabiyaan niya, hangtud sa panahon nga kadtong magaanak makapahimugso: unya ang salin sa iyang kaigsoonan mabalik ngadto sa mga anak sa Israel.

4 And He has stood and delighted in the strength of YHWH, In the excellence of the Name of His God YHWH, And they have remained, For now He is great to the ends of the earth.

Ug siya motindog, ug magapakaon sa iyang panon diha sa kusog ni Jehova, sa pagkahalangdon sa ngalan ni Jehova nga iyang Dios: ug sila magapuyo sa kasigurohan; kay karon siya mahimong daku ngadto sa mga kinatumyan sa kalibutan.

5 And this [One] has been peace. Asshur, when he comes into our land, And when he treads in our palaces, We have raised against him seven shepherds, And eight anointed of man.

Ug kining tawohana mahimong atong pakigdait. Sa diha nga ang mga taga-Asiria moabut sa atong yuta, ug sa diha nga siya magatamak sa atong mga palacio, nan kita magapatindog batok kaniya sa pito ka magbalantay sa carnero, ug walo ka mga pangulong tawo.

6 And they have afflicted the land of Asshur with the sword, And the land of Nimrod at its openings, And He has delivered from Asshur when he comes into our land, And when he treads in our borders.

Ug pagalaglagon nila pinaagi sa pinuti ang yuta sa Asiria, ug ang yuta sa Nimrod diha sa mga alagianan niana: ug siya magaluwas kanato gikan sa mga taga-Asiria, sa diha nga moabut na siya sa atong yuta, ug sa diha nga siya magatamak na sa atong utlanan.

7 And the remnant of Jacob has been in the midst of many peoples, As dew from YHWH—as showers on the herb, That does not wait for man, nor stays for the sons of men.

Ug ang mga salin ni Jacob anha sa taliwala sa daghang mga katawohan ingon sa yamog nga gikan kang Jehova, ingon sa taligsik sa ulan nga anaa sa mga balili, nga wala maglangan alang sa tawo, ni magahulat sa mga anak sa tawo.

8 Indeed, the remnant of Jacob has been among nations, In the midst of many peoples, As a lion among beasts of a forest, As a young lion among ranks of a flock, Which if it has passed through, Has both trodden down and has torn, And there is no deliverer.

Ug ang mga salin ni Jacob igatipon sa taliwala sa mga nasud, sa taliwala sa daghang mga katawohan, ingon sa usa ka leon sa taliwala sa mga mananap sa kalasangan, ingon sa itoy nga leon sa taliwala sa mga panon sa carnero; nga, kong makasulod siya, magayatak ug magakuniskunis kanila, ug walay makaluwas kanila.

9 High is your hand above your adversaries, And all your enemies are cut off.

Ipabayaw ang imong kamot ibabaw sa imong mga kabatok, ug ipalaglag ang tanan mong mga kaaway.

10 “And it has come to pass in that day,” A declaration of YHWH, “I have cut off your horses from your midst, And I have destroyed your chariots,

Ug mahitabo niadtong adlawa, miingon si Jehova, nga pamutlon ko ang imong mga kabayo sa taliwala nimo, ug laglagon ko ang imong mga carro:

11 And I have cut off the cities of your land, And I have thrown down all your fortresses,

Ug gun-obon ko ang mga ciudad sa imong yuta, ug pukanon ko ang imong mga malig-ong salipdanan.

12 And have cut off sorcerers out of your hand, And observers of clouds—you have none.

Ug wagtangon ko ang mga salamangka gikan sa imong kamot; ug ikaw dili na makabaton mga mulo-manalagna.

13 And I have cut off your carved images, And your standing-pillars out of your midst, And you do not bow yourself anymore To the work of your hands.

Ug wagtangon ko ang imong mga kinulit nga larawan ug ang imong mga haliging bato gikan sa taliwala nimo; ug ikaw dili na magsimba sa buhat sa imong mga kamot;

14 And I have plucked up your Asherim out of your midst, And I have destroyed your enemies.

Ug ibton ko ang imong mga Asherim gikan sa kinataliwad-an nimo; ug laglagon ko ang imong mga ciudad.

15 And I have done vengeance in anger and in fury, With the nations who have not listened!”

Ug ipakanaug ko ang panimalus pinaagi sa kasuko ug sa kaligutgut batok sa mga nasud nga wala mamati kanako.