Matthew 9
1 And having gone into the boat, He passed over, and came to His own city,
Шуниң билән у кемигә чүшүп деңиздин өтүп, өзи турған шәһәргә қайтип кәлди.
2 and behold, they were bringing to Him a paralytic, laid on a bed, and Jesus having seen their faith, said to the paralytic, “Take courage, child, your sins have been forgiven.”
Вә мана, кишиләр зәмбилгә ятқузулған бир паләчни униң алдиға елип кәлди. Әйса уларниң ишәшини көрүп һелиқи паләчкә: — Оғлум, жүрәклик бол, гуналириң кәчүрүм қилинди, — деди.
3 And behold, certain of the scribes said within themselves, “This One speaks evil.”
Андин мана, Тәврат устазлиридин бәзилири көңлидә: «Бу адәм күпүрлүк қиливатиду!» дәп ойлиди.
4 And Jesus, having known their thoughts, said, “Why think evil in your hearts?
Уларниң көңлидә немә ойлаватқанлиғини билгән Әйса уларға: — Немә үчүн көңлүңларда рәзил ойларда болисиләр?
5 For which is easier? To say, Your sins are forgiven; or to say, Rise and walk?
«Гуналириң кәчүрүм қилинди» дейиш асанму яки «Орнуңдин тур, маң!» дейишму? — деди вә йәнә уларға: —
6 But that you may know that the Son of Man has power on the earth to forgive sins—(then He says to the paralytic)—Having risen, take up your bed, and go to your house.”
Амма һазир силәрниң Инсаноғлиниң йәр йүзидә гуналарни кәчүрүм қилиш һоқуқиға егә екәнлигини билишиңлар үчүн, — у паләч кесәлгә: — Орнуңдин тур, орун-көрпәңни жиғиштуруп өйүңгә қайт, — деди.
7 And he, having risen, went to his house,
Һелиқи адәм орнидин туруп өйигә қайтти.
8 and the multitudes having seen, wondered, and glorified God, who gave such power to men.
Буни көргән топ-топ адәмләр қорқушуп, инсанларға бундақ һоқуқни бәргән Худани улуқлашти.
9 And Jesus passing on from there saw a man sitting at the tax office named Matthew, and says to him, “Follow Me,” and he, having risen, followed Him.
Әйса у йәрдин чиқип алдиға кетиветип, баҗ жиғидиған орунда олтарған, Матта исимлиқ бир [баҗгирни] көрди. У униңға: — Маңа әгәшкин! — деди. Вә Матта орнидин туруп, униңға әгәшти.
10 And it came to pass, He reclining in the house, that behold, many tax collectors and sinners having come, were dining with Jesus and His disciples,
Вә шундақ болдики, Әйса [Маттаниң] өйидә меһман болуп дәстиханда олтарғанда, нурғун баҗгирлар вә гунакарларму кирип, Әйса вә униң мухлислири билән һәмдәстихан болди.
11 and the Pharisees having seen, said to His disciples, “Why does your teacher eat with the tax collectors and sinners?”
Буни көргән Пәрисийләр униң мухлислириға: — Устазиңлар немишкә баҗгир вә гунакарлар билән бир дәстиханда йәп-ичип олтириду?! — деди.
12 And Jesus having heard, said to them, “They who are whole have no need of a physician, but they who are ill;
Бу гәпни аңлиған Әйса: — Сағлам адәмләр әмәс, бәлки бемарлар тевипқа муһтаҗдур.
13 but having gone, learn what [this] is: Kindness I will, and not sacrifice; for I did not come to call righteous men, but sinners.”
Силәр берип [муқәддәс язмилардики]: «Издәйдиғиним қурбанлиқлар әмәс, бәлки рәһим-шәпқәт» дейилгән шу сөзниң мәнасини үгиниңлар; чүнки мән һәққанийларни әмәс, бәлки гунакарларни чақирғили кәлдим, деди.
14 Then the disciples of John come to Him, saying, “Why do we and the Pharisees fast much, and Your disciples do not fast?”
Шу вақитларда, Йәһя [пәйғәмбәрниң] мухлислири Әйсаниң йениға келип униңға: — Немишкә биз вә Пәрисийләр пат-пат роза тутимиз, лекин сизниң мухлислириңиз тутмайду? — дәп сорашти.
15 And Jesus said to them, “Can the sons of the bride-chamber mourn, so long as the bridegroom is with them? But days will come when the bridegroom may be taken from them, and then they will fast.
Әйса җававән: — Тойи болуватқан жигит техи тойда һәмдәстихан олтуған чағда, той меһманлири һаза тутуп олтарса қандақ болиду!? Амма шу күнләр келидуки, жигит улардин елип кетилиду, улар шу күндә роза тутиду.
16 And no one puts a patch of undressed cloth on an old garment, for its filling up takes from the garment, and a worse split is made.
Һеч ким кона көйнәккә йеңи рәхттин ямақ салмайду. Ундақ қилса, йеңи ямақ [киришип], кийимни тартип житиветиду. Нәтиҗидә, житиқ техиму йоғинап кетиду.
17 Nor do they put new wine into old skins, and if not—the skins burst, and the wine runs out, and the skins are destroyed, but they put new wine into new skins, and both are preserved together.”
Шуниңдәк, һеч ким йеңи шарапни кона тулумларға қачилимайду. Әгәр ундақ қилса, [шарапниң ечиши билән] тулумлар йерилип кетиду-дә, шарапму төкүлүп кетиду һәм тулумларму кардин чиқиду. Шуниң үчүн кишиләр йеңи шарапни йеңи тулумларға қачилайду; шундақ қилғанда, һәр иккилиси сақлинип қалиду.
18 While He is speaking these things to them, behold, a ruler having come, was prostrating to Him, saying that “My daughter just now died, but having come, lay Your hand on her, and she will live.”
У [Йәһяниң мухлислириға] бу сөзләрни қиливатқан вақтида, мана бир һөкүмдар келип, униң алдиға баш уруп: — Мениң қизим һазирла өлүп кәтти; амма сиз берип униңға қолиңизни тәккүзүп қойсиңиз, у тирилиду, деди.
19 And Jesus having risen, followed him, also His disciples,
Әйса орнидин туруп, мухлислири билән биллә униң кәйнидин маңди.
20 and behold, a woman having a flow of blood [for] twelve years, having come to Him behind, touched the fringe of His garments,
Вә мана, йолда хун тәврәш кесилигә гириптар болғиниға он икки жил болған бир аял Әйсаниң арқисидин келип, униң тониниң пешини силиди.
21 for she said within herself, “If only I may touch His garment, I will be saved.”
Чүнки у ичидә «Униң тонини силисамла, чоқум сақийип кетимән» дәп ойлиған еди.
22 And Jesus having turned, and having seen her, said, “Take courage, daughter, your faith has saved you,” and the woman was saved from that hour.
Амма Әйса кәйнигә бурулуп, уни көрүп: — Қизим, жүрәклик бол, ишәшиң сени сақайтти! деди. Шуниң билән у аял шу сааттә сақайди.
23 And Jesus having come into the house of the ruler, and having seen the pipers and the multitude making tumult,
Әнди Әйса һелиқи һөкүмдарниң өйигә киргәндә, нәй челиватқан вә һаза тутуп вайсаватқан кишиләр топини көрүп,
24 He says to them, “Withdraw, for the girl did not die, but sleeps,” and they were deriding Him;
уларға: — Чиқип кетиңлар, бу қиз өлмиди, бәлки ухлаватиду, деди. [Шуни аңлап] көпчилик уни мәсқирә қилди.
25 but when the multitude was put forth, having gone in, He took hold of her hand, and the girl arose,
Кишиләр чиқириветилгәндин кейин, у қизниң йениға кирип, униң қолини тутивиди, қиз орнидин турди.
26 and the fame of this went forth to all the land.
Бу тоғрисидики хәвәр пүтүн жутта пур кәтти.
27 And Jesus passing on from there, two blind men followed Him, calling and saying, “Deal kindly with us, Son of David!”
Әйса у йәрдин чиққанда, икки қариғу униң кәйнидин келип: — И Давутниң оғли, бизгә рәһим қилғайсиз! — дәп нида қилишти.
28 And He having come into the house, the blind men came to Him, and Jesus says to them, “Do you believe that I am able to do this?” They say to Him, “Yes, Lord.”
У өйгә киргәндин кейин, шу икки қариғу униң алдиға кәлди. Әйса улардин: — Силәр мениң бу ишқа қадир екәнлигимгә ишинәмсиләр? — дәп сориди. — И Рәббим, ишинимиз, — дәп җавап бәрди улар.
29 Then He touched their eyes, saying, “According to your faith let it be to you,”
У қолини уларниң көзлиригә тәккүзүп туруп: — Ишәшиңлар бойичә болсун! девиди,
30 and their eyes were opened, and Jesus strictly charged them, saying, “See, let no one know”;
Уларниң көзлири ечилди. Әйса уларға: Бу ишни һеч кимгә ейтмаңлар! дәп қаттиқ тапилиди.
31 but they, having gone forth, spread His fame in all that land.
Лекин улар у йәрдин чиқипла, униң нам-шөһритини пүткүл жутқа йейивәтти.
32 And as they are coming forth, behold, they brought to Him a man mute, a demoniac,
Улар чиқип кетиватқанда, кишиләр җин чаплашқан бир гачини униң алдиға елип кәлди.
33 and the demon having been cast out, the mute spoke, and the multitude wondered, saying that “It was never so seen in Israel,”
Униңға чаплашқан җинниң һайдилиши биләнла, һелиқи адәм зуванға кәлди. Халайиқ интайин һәйрануһәс болуп: — Бундақ иш Исраилда зади көрүлүп бақмиған, — дейишти.
34 but the Pharisees said, “By the ruler of the demons He casts out the demons.”
Лекин Пәрисийләр: — У җинларни җинларниң әмригә тайинип қоғлайдикән, дейишти.
35 And Jesus was going up and down all the cities and the villages, teaching in their synagogues, and proclaiming the good news of the kingdom, and healing every disease and every sickness among the people.
Вә Әйса барлиқ шәһәр вә йеза-қишлақларни кезип, уларниң синагоглирида тәлим берип, әрш падишалиғидики хуш хәвәрни җакалиди вә һәр хил кесәлләрни вә һәр хил мәйип-аҗизларни сақайтти.
36 And having seen the multitudes, He was moved with compassion for them, that they were faint and cast aside, as sheep not having a shepherd;
Лекин у топ-топ адәмләрни көрүп уларға ич ағритти, чүнки улар харлинип падичисиз қой падилиридәк панаһсиз еди.
37 then He says to His disciples, “The harvest indeed [is] abundant, but the workmen few;
Шуниң билән у мухлислириға: — Һосул дәрвәқә көп екән, бирақ [һосул елиш үчүн] ишләйдиғанлар аз екән.
38 therefore implore the Lord of the harvest that He may put forth workmen to His harvest.”
Шуңа һосулниң Егисидин, Өз һосулиңни жиғивелишқа ишләмчиләрни җиддий әвәткәйсән, дәп тиләңлар, — деди.
