< Matthew 8 >
1 And when He came down from the mountain, great multitudes followed Him,
১যদা স পৰ্ৱ্ৱতাদ্ অৱাৰোহৎ তদা বহৱো মানৱাস্তৎপশ্চাদ্ ৱৱ্ৰজুঃ|
2 and behold, a leper having come, was prostrating to Him, saying, “Lord, if You are willing, You are able to cleanse me”;
২একঃ কুষ্ঠৱান্ আগত্য তং প্ৰণম্য বভাষে, হে প্ৰভো, যদি ভৱান্ সংমন্যতে, তৰ্হি মাং নিৰামযং কৰ্ত্তুং শক্নোতি|
3 and having stretched forth the hand, Jesus touched him, saying, “I will, be cleansed,” and immediately his leprosy was cleansed.
৩ততো যীশুঃ কৰং প্ৰসাৰ্য্য তস্যাঙ্গং স্পৃশন্ ৱ্যাজহাৰ, সম্মন্যেঽহং ৎৱং নিৰামযো ভৱ; তেন স তৎক্ষণাৎ কুষ্ঠেনামোচি|
4 And Jesus says to him, “See, you may tell no one, but go, show yourself to the priest, and bring the gift that Moses commanded for a testimony to them.”
৪ততো যীশুস্তং জগাদ, অৱধেহি কথামেতাং কশ্চিদপি মা ব্ৰূহি, কিন্তু যাজকস্য সন্নিধিং গৎৱা স্ৱাত্মানং দৰ্শয মনুজেভ্যো নিজনিৰামযৎৱং প্ৰমাণযিতুং মূসানিৰূপিতং দ্ৰৱ্যম্ উৎসৃজ চ|
5 And Jesus having entered into Capernaum, there came to Him a centurion calling on Him,
৫তদনন্তৰং যীশুনা কফৰ্নাহূম্নামনি নগৰে প্ৰৱিষ্টে কশ্চিৎ শতসেনাপতিস্তৎসমীপম্ আগত্য ৱিনীয বভাষে,
6 and saying, “Lord, my young man has been laid in the house a paralytic, fearfully afflicted,”
৬হে প্ৰভো, মদীয একো দাসঃ পক্ষাঘাতৱ্যাধিনা ভৃশং ৱ্যথিতঃ, সতু শযনীয আস্তে|
7 and Jesus says to him, “I, having come, will heal him.”
৭তদানীং যীশুস্তস্মৈ কথিতৱান্, অহং গৎৱা তং নিৰামযং কৰিষ্যামি|
8 And the centurion answering said, “Lord, I am not worthy that You may enter under my roof, but only say a word, and my servant will be healed;
৮ততঃ স শতসেনাপতিঃ প্ৰত্যৱদৎ, হে প্ৰভো, ভৱান্ যৎ মম গেহমধ্যং যাতি তদ্যোগ্যভাজনং নাহমস্মি; ৱাঙ্মাত্ৰম্ আদিশতু, তেনৈৱ মম দাসো নিৰামযো ভৱিষ্যতি|
9 for I also am a man under authority, having under myself soldiers, and I say to this one, Go, and he goes, and to another, Be coming, and he comes, and to my servant, Do this, and he does [it].”
৯যতো মযি পৰনিধ্নেঽপি মম নিদেশৱশ্যাঃ কতি কতি সেনাঃ সন্তি, তত একস্মিন্ যাহীত্যুক্তে স যাতি, তদন্যস্মিন্ এহীত্যুক্তে স আযাতি, তথা মম নিজদাসে কৰ্ম্মৈতৎ কুৰ্ৱ্ৱিত্যুক্তে স তৎ কৰোতি|
10 And Jesus having heard, wondered, and said to those following, “Truly I say to you, not even in Israel have I found such great faith;
১০তদানীং যীশুস্তস্যৈতৎ ৱচো নিশম্য ৱিস্মযাপন্নোঽভূৎ; নিজপশ্চাদ্গামিনো মানৱান্ অৱোচ্চ, যুষ্মান্ তথ্যং ৱচ্মি, ইস্ৰাযেলীযলোকানাং মধ্যেঽপি নৈতাদৃশো ৱিশ্ৱাসো মযা প্ৰাপ্তঃ|
11 and I say to you that many from east and west will come and recline with Abraham, and Isaac, and Jacob, in the kingdom of the heavens,
১১অন্যচ্চাহং যুষ্মান্ ৱদামি, বহৱঃ পূৰ্ৱ্ৱস্যাঃ পশ্চিমাযাশ্চ দিশ আগত্য ইব্ৰাহীমা ইস্হাকা যাকূবা চ সাকম্ মিলিৎৱা সমুপৱেক্ষ্যন্তি;
12 but the sons of the kingdom will be cast forth into the outer darkness—there will be the weeping and the gnashing of the teeth.”
১২কিন্তু যত্ৰ স্থানে ৰোদনদন্তঘৰ্ষণে ভৱতস্তস্মিন্ বহিৰ্ভূততমিস্ৰে ৰাজ্যস্য সন্তানা নিক্ষেস্যন্তে|
13 And Jesus said to the centurion, “Go, and as you believed let it be to you”; and his young man was healed in that hour.
১৩ততঃ পৰং যীশুস্তং শতসেনাপতিং জগাদ, যাহি, তৱ প্ৰতীত্যনুসাৰতো মঙ্গলং ভূযাৎ; তদা তস্মিন্নেৱ দণ্ডে তদীযদাসো নিৰামযো বভূৱ|
14 And Jesus having come into the house of Peter, saw his mother-in-law laid, and fevered,
১৪অনন্তৰং যীশুঃ পিতৰস্য গেহমুপস্থায জ্ৱৰেণ পীডিতাং শযনীযস্থিতাং তস্য শ্ৱশ্ৰূং ৱীক্ষাঞ্চক্ৰে|
15 and He touched her hand, and the fever left her, and she arose, and was ministering to them.
১৫ততস্তেন তস্যাঃ কৰস্য স্পৃষ্টতৱাৎ জ্ৱৰস্তাং তত্যাজ, তদা সা সমুত্থায তান্ সিষেৱে|
16 And evening having come, they brought to Him many demoniacs, and He cast out the spirits with a word, and healed all who were ill,
১৬অনন্তৰং সন্ধ্যাযাং সত্যাং বহুশো ভূতগ্ৰস্তমনুজান্ তস্য সমীপম্ আনিন্যুঃ স চ ৱাক্যেন ভূতান্ ত্যাজযামাস, সৰ্ৱ্ৱপ্ৰকাৰপীডিতজনাংশ্চ নিৰামযান্ চকাৰ;
17 that it might be fulfilled that was spoken through Isaiah the prophet, saying, “He took our sicknesses Himself, and bore the diseases.”
১৭তস্মাৎ, সৰ্ৱ্ৱা দুৰ্ব্বলতাস্মাকং তেনৈৱ পৰিধাৰিতা| অস্মাকং সকলং ৱ্যাধিং সএৱ সংগৃহীতৱান্| যদেতদ্ৱচনং যিশযিযভৱিষ্যদ্ৱাদিনোক্তমাসীৎ, তত্তদা সফলমভৱৎ|
18 And Jesus having seen great multitudes around Him, commanded to depart to the other side;
১৮অনন্তৰং যীশুশ্চতুৰ্দিক্ষু জননিৱহং ৱিলোক্য তটিন্যাঃ পাৰং যাতুং শিষ্যান্ আদিদেশ|
19 and a certain scribe having come, said to Him, “Teacher, I will follow You wherever You may go”;
১৯তদানীম্ এক উপাধ্যায আগত্য কথিতৱান্, হে গুৰো, ভৱান্ যত্ৰ যাস্যতি তত্ৰাহমপি ভৱতঃ পশ্চাদ্ যাস্যামি|
20 and Jesus says to him, “The foxes have holes, and the birds of the sky places of rest, but the Son of Man has nowhere He may lay the head.”
২০ততো যীশু ৰ্জগাদ, ক্ৰোষ্টুঃ স্থাতুং স্থানং ৱিদ্যতে, ৱিহাযসো ৱিহঙ্গমানাং নীডানি চ সন্তি; কিন্তু মনুষ্যপুত্ৰস্য শিৰঃ স্থাপযিতুং স্থানং ন ৱিদ্যতে|
21 And another of His disciples said to Him, “Lord, permit me first to depart and to bury my father”;
২১অনন্তৰম্ অপৰ একঃ শিষ্যস্তং বভাষে, হে প্ৰভো, প্ৰথমতো মম পিতৰং শ্মশানে নিধাতুং গমনাৰ্থং মাম্ অনুমন্যস্ৱ|
22 and Jesus said to him, “Follow Me, and permit the dead to bury their own dead.”
২২ততো যীশুৰুক্তৱান্ মৃতা মৃতান্ শ্মশানে নিদধতু, ৎৱং মম পশ্চাদ্ আগচ্ছ|
23 And when He entered into the boat His disciples followed Him,
২৩অনন্তৰং তস্মিন্ নাৱমাৰূঢে তস্য শিষ্যাস্তৎপশ্চাৎ জগ্মুঃ|
24 and behold, a great storm arose in the sea, so that the boat was being covered by the waves, but He was sleeping,
২৪পশ্চাৎ সাগৰস্য মধ্যং তেষু গতেষু তাদৃশঃ প্ৰবলো ঝঞ্ভ্শনিল উদতিষ্ঠৎ, যেন মহাতৰঙ্গ উত্থায তৰণিং ছাদিতৱান্, কিন্তু স নিদ্ৰিত আসীৎ|
25 and His disciples having come to Him, awoke Him, saying, “Lord, save us! We are perishing!”
২৫তদা শিষ্যা আগত্য তস্য নিদ্ৰাভঙ্গং কৃৎৱা কথযামাসুঃ, হে প্ৰভো, ৱযং ম্ৰিযামহে, ভৱান্ অস্মাকং প্ৰাণান্ ৰক্ষতু|
26 And He says to them, “Why are you fearful, O you of little faith?” Then having risen, He rebuked the winds and the sea, and there was a great calm;
২৬তদা স তান্ উক্তৱান্, হে অল্পৱিশ্ৱাসিনো যূযং কুতো ৱিভীথ? ততঃ স উত্থায ৱাতং সাগৰঞ্চ তৰ্জযামাস, ততো নিৰ্ৱ্ৱাতমভৱৎ|
27 and the men wondered, saying, “What kind—is this, that even the wind and the sea obey Him?”
২৭অপৰং মনুজা ৱিস্মযং ৱিলোক্য কথযামাসুঃ, অহো ৱাতসৰিৎপতী অস্য কিমাজ্ঞাগ্ৰাহিণৌ? কীদৃশোঽযং মানৱঃ|
28 And He having come to the other side, to the region of the Gergesenes, there met Him two demoniacs, coming forth out of the tombs, very fierce, so that no one was able to pass over by that way,
২৮অনন্তৰং স পাৰং গৎৱা গিদেৰীযদেশম্ উপস্থিতৱান্; তদা দ্ৱৌ ভূতগ্ৰস্তমনুজৌ শ্মশানস্থানাদ্ বহি ৰ্ভূৎৱা তং সাক্ষাৎ কৃতৱন্তৌ, তাৱেতাদৃশৌ প্ৰচণ্ডাৱাস্তাং যৎ তেন স্থানেন কোপি যাতুং নাশক্নোৎ|
29 and behold, they cried out, saying, “What [regards] us and You, [[Jesus, ]] Son of God? Did You come here to afflict us before the time?”
২৯তাৱুচৈঃ কথযামাসতুঃ, হে ঈশ্ৱৰস্য সূনো যীশো, ৎৱযা সাকম্ আৱযোঃ কঃ সম্বন্ধঃ? নিৰূপিতকালাৎ প্ৰাগেৱ কিমাৱাভ্যাং যাতনাং দাতুম্ অত্ৰাগতোসি?
30 And there was a herd of many pigs feeding far off from them,
৩০তদানীং তাভ্যাং কিঞ্চিদ্ দূৰে ৱৰাহাণাম্ একো মহাৱ্ৰজোঽচৰৎ|
31 and the demons were calling on Him, saying, “If You cast us forth, permit us to go away into the herd of the pigs”;
৩১ততো ভূতৌ তৌ তস্যান্তিকে ৱিনীয কথযামাসতুঃ, যদ্যাৱাং ত্যাজযসি, তৰ্হি ৱৰাহাণাং মধ্যেৱ্ৰজম্ আৱাং প্ৰেৰয|
32 and He says to them, “Go.” And having come forth, they went into the herd of the pigs, and behold, the whole herd of the pigs rushed down the steep, into the sea, and died in the waters,
৩২তদা যীশুৰৱদৎ যাতং, অনন্তৰং তৌ যদা মনুজৌ ৱিহায ৱৰাহান্ আশ্ৰিতৱন্তৌ, তদা তে সৰ্ৱ্ৱে ৱৰাহা উচ্চস্থানাৎ মহাজৱেন ধাৱন্তঃ সাগৰীযতোযে মজ্জন্তো মম্ৰুঃ|
33 and those feeding fled, and having gone into the city, they declared all, and the matter of the demoniacs.
৩৩ততো ৱৰাহৰক্ষকাঃ পলাযমানা মধ্যেনগৰং তৌ ভূতগ্ৰস্তৌ প্ৰতি যদ্যদ্ অঘটত, তাঃ সৰ্ৱ্ৱৱাৰ্ত্তা অৱদন্|
34 And behold, all the city came forth to meet Jesus, and having seen Him, they called on [Him] that He might depart from their borders.
৩৪ততো নাগৰিকাঃ সৰ্ৱ্ৱে মনুজা যীশুং সাক্ষাৎ কৰ্ত্তুং বহিৰাযাতাঃ তঞ্চ ৱিলোক্য প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰিৰে ভৱান্ অস্মাকং সীমাতো যাতু|