Matthew 20
1 “For the kingdom of the heavens is like to a man, a householder, who went forth with the morning to hire workmen for his vineyard,
స్వర్గరాజ్యమ్ ఏతాదృశా కేనచిద్ గృహస్యేన సమం, యోఽతిప్రభాతే నిజద్రాక్షాక్షేత్రే కృషకాన్ నియోక్తుం గతవాన్|
2 and having agreed with the workmen for a denarius a day, he sent them into his vineyard.
పశ్చాత్ తైః సాకం దినైకభృతిం ముద్రాచతుర్థాంశం నిరూప్య తాన్ ద్రాక్షాక్షేత్రం ప్రేరయామాస|
3 And having gone forth about the third hour, he saw others standing in the marketplace idle,
అనన్తరం ప్రహరైకవేలాయాం గత్వా హట్టే కతిపయాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య తానవదత్,
4 and to these he said, Go—also you—to the vineyard, and whatever may be righteous I will give you;
యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, యుష్మభ్యమహం యోగ్యభృతిం దాస్యామి, తతస్తే వవ్రజుః|
5 and they went away. Again, having gone forth about the sixth and the ninth hour, he did in like manner.
పునశ్చ స ద్వితీయతృతీయయోః ప్రహరయో ర్బహి ర్గత్వా తథైవ కృతవాన్|
6 And about the eleventh hour, having gone forth, he found others standing idle and says to them, Why have you stood here idle all day?
తతో దణ్డద్వయావశిష్టాయాం వేలాయాం బహి ర్గత్వాపరాన్ కతిపయజనాన్ నిష్కర్మ్మకాన్ విలోక్య పృష్టవాన్, యూయం కిమర్థమ్ అత్ర సర్వ్వం దినం నిష్కర్మ్మాణస్తిష్ఠథ?
7 They say to him, Because no one hired us; he says to them, Go—you also—to the vineyard, and whatever may be righteous you will receive.
తే ప్రత్యవదన్, అస్మాన్ న కోపి కర్మమణి నియుంక్తే| తదానీం స కథితవాన్, యూయమపి మమ ద్రాక్షాక్షేత్రం యాత, తేన యోగ్యాం భృతిం లప్స్యథ|
8 And evening having come, the lord of the vineyard says to his steward, Call the workmen, and pay them the reward, having begun from the last—to the first.
తదనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం సఏవ ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరధ్యక్షం గదివాన్, కృషకాన్ ఆహూయ శేషజనమారభ్య ప్రథమం యావత్ తేభ్యో భృతిం దేహి|
9 And they of about the eleventh hour having come, each received a denarius.
తేన యే దణ్డద్వయావస్థితే సమాయాతాస్తేషామ్ ఏకైకో జనో ముద్రాచతుర్థాంశం ప్రాప్నోత్|
10 And the first having come, supposed that they will receive more, and they received, they also, each a denarius,
తదానీం ప్రథమనియుక్తా జనా ఆగత్యానుమితవన్తో వయమధికం ప్రప్స్యామః, కిన్తు తైరపి ముద్రాచతుర్థాంశోఽలాభి|
11 and having received [it], they were murmuring against the householder, saying,
తతస్తే తం గృహీత్వా తేన క్షేత్రపతినా సాకం వాగ్యుద్ధం కుర్వ్వన్తః కథయామాసుః,
12 that, These, the last, worked one hour, and you made them equal to us, who were bearing the burden of the day—and the heat.
వయం కృత్స్నం దినం తాపక్లేశౌ సోఢవన్తః, కిన్తు పశ్చాతాయా సే జనా దణ్డద్వయమాత్రం పరిశ్రాన్తవన్తస్తేఽస్మాభిః సమానాంశాః కృతాః|
13 And he answering said to one of them, Friend, I do no unrighteousness to you; did you not agree with me for a denarius?
తతః స తేషామేకం ప్రత్యువాచ, హే వత్స, మయా త్వాం ప్రతి కోప్యన్యాయో న కృతః కిం త్వయా మత్సమక్షం ముద్రాచతుర్థాంశో నాఙ్గీకృతః?
14 Take that which is yours, and go; and I will to give to this, the last, also as to you;
తస్మాత్ తవ యత్ ప్రాప్యం తదాదాయ యాహి, తుభ్యం యతి, పశ్చాతీయనియుక్తలోకాయాపి తతి దాతుమిచ్ఛామి|
15 is it not lawful to me to do what I will in my own? Is your eye evil because I am good?
స్వేచ్ఛయా నిజద్రవ్యవ్యవహరణం కిం మయా న కర్త్తవ్యం? మమ దాతృత్వాత్ త్వయా కిమ్ ఈర్ష్యాదృష్టిః క్రియతే?
16 So the last will be first, and the first last, for many are called, and few chosen.”
ఇత్థమ్ అగ్రీయలోకాః పశ్చతీయా భవిష్యన్తి, పశ్చాతీయజనాశ్చగ్రీయా భవిష్యన్తి, అహూతా బహవః కిన్త్వల్పే మనోభిలషితాః|
17 And Jesus going up to Jerusalem, took the twelve disciples by themselves in the way and said to them,
తదనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్నగరం గచ్ఛన్ మార్గమధ్యే శిష్యాన్ ఏకాన్తే వభాషే,
18 “Behold, we go up to Jerusalem, and the Son of Man will be delivered to the chief priests and scribes,
పశ్య వయం యిరూశాలమ్నగరం యామః, తత్ర ప్రధానయాజకాధ్యాపకానాం కరేషు మనుష్యపుత్రః సమర్పిష్యతే;
19 and they will condemn Him to death, and will deliver Him to the nations to mock, and to scourge, and to crucify, and the third day He will rise again.”
తే చ తం హన్తుమాజ్ఞాప్య తిరస్కృత్య వేత్రేణ ప్రహర్త్తుం క్రుశే ధాతయితుఞ్చాన్యదేశీయానాం కరేషు సమర్పయిష్యన్తి, కిన్తు స తృతీయదివసే శ్మశానాద్ ఉత్థాపిష్యతే|
20 Then came near to Him the mother of the sons of Zebedee, with her sons, prostrating and asking something from Him,
తదానీం సివదీయస్య నారీ స్వపుత్రావాదాయ యీశోః సమీపమ్ ఏత్య ప్రణమ్య కఞ్చనానుగ్రహం తం యయాచే|
21 and He said to her, “What do you will?” She says to Him, “Say that they may sit—these two sons of mine—one on Your right hand and one on the left, in Your kingdom.”
తదా యీశుస్తాం ప్రోక్తవాన్, త్వం కిం యాచసే? తతః సా బభాషే, భవతో రాజత్వే మమానయోః సుతయోరేకం భవద్దక్షిణపార్శ్వే ద్వితీయం వామపార్శ్వ ఉపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయతు|
22 And Jesus answering said, “You have not known what you ask for yourselves; are you able to drink of the cup that I am about to drink? And with the immersion that I am immersed with, to be immersed?” They say to Him, “We are able.”
యీశుః ప్రత్యువాచ, యువాభ్యాం యద్ యాచ్యతే, తన్న బుధ్యతే, అహం యేన కంసేన పాస్యామి యువాభ్యాం కిం తేన పాతుం శక్యతే? అహఞ్చ యేన మజ్జేనేన మజ్జిష్యే, యువాభ్యాం కిం తేన మజ్జయితుం శక్యతే? తే జగదుః శక్యతే|
23 And He says to them, “Of My cup indeed you will drink, and with the immersion that I am immersed with you will be immersed; but to sit on My right hand and on My left is not Mine to give, but—to those for whom it has been prepared by My Father.”
తదా స ఉక్తవాన్, యువాం మమ కంసేనావశ్యం పాస్యథః, మమ మజ్జనేన చ యువామపి మజ్జిష్యేథే, కిన్తు యేషాం కృతే మత్తాతేన నిరూపితమ్ ఇదం తాన్ విహాయాన్యం కమపి మద్దక్షిణపార్శ్వే వామపార్శ్వే చ సముపవేశయితుం మమాధికారో నాస్తి|
24 And the ten having heard, were much displeased with the two brothers,
ఏతాం కథాం శ్రుత్వాన్యే దశశిష్యాస్తౌ భ్రాతరౌ ప్రతి చుకుపుః|
25 and Jesus having called them near, said, “You have known that the rulers of the nations exercise lordship over them, and those [who are] great exercise authority over them,
కిన్తు యీశుః స్వసమీపం తానాహూయ జగాద, అన్యదేశీయలోకానాం నరపతయస్తాన్ అధికుర్వ్వన్తి, యే తు మహాన్తస్తే తాన్ శాసతి, ఇతి యూయం జానీథ|
26 but not so will it be among you, but whoever may will among you to become great, let him be your servant;
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే న తథా భవేత్, యుష్మాకం యః కశ్చిత్ మహాన్ బుభూషతి, స యుష్మాన్ సేవేత;
27 and whoever may will among you to be first, let him be your servant;
యశ్చ యుష్మాకం మధ్యే ముఖ్యో బుభూషతి, స యుష్మాకం దాసో భవేత్|
28 even as the Son of Man did not come to be ministered to, but to minister, and to give His life [as] a ransom for many.”
ఇత్థం మనుజపుత్రః సేవ్యో భవితుం నహి, కిన్తు సేవితుం బహూనాం పరిత్రాణమూల్యార్థం స్వప్రాణాన్ దాతుఞ్చాగతః|
29 And they going forth from Jericho, there followed Him a great multitude,
అనన్తరం యిరీహోనగరాత్ తేషాం బహిర్గమనసమయే తస్య పశ్చాద్ బహవో లోకా వవ్రజుః|
30 and behold, two blind men sitting by the way, having heard that Jesus passes by, cried, saying, “Deal kindly with us, Lord—Son of David.”
అపరం వర్త్మపార్శ్వ ఉపవిశన్తౌ ద్వావన్ధౌ తేన మార్గేణ యీశో ర్గమనం నిశమ్య ప్రోచ్చైః కథయామాసతుః, హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవయో ర్దయాం విధేహి|
31 And the multitude charged them that they might be silent, and they cried out the more, saying, “Deal kindly with us Lord—Son of David.”
తతో లోకాః సర్వ్వే తుష్ణీమ్భవతమిత్యుక్త్వా తౌ తర్జయామాసుః; తథాపి తౌ పునరుచ్చైః కథయామాసతుః హే ప్రభో దాయూదః సన్తాన, ఆవాం దయస్వ|
32 And having stood, Jesus called them and said, “What do you will [that] I may do to you?”
తదానీం యీశుః స్థగితః సన్ తావాహూయ భాషితవాన్, యువయోః కృతే మయా కిం కర్త్తర్వ్యం? యువాం కిం కామయేథే?
33 They say to Him, “Lord, that our eyes may be opened”;
తదా తావుక్తవన్తౌ, ప్రభో నేత్రాణి నౌ ప్రసన్నాని భవేయుః|
34 and having been moved with compassion, Jesus touched their eyes, and immediately their eyes received sight, and they followed Him.
తదానీం యీశుస్తౌ ప్రతి ప్రమన్నః సన్ తయో ర్నేత్రాణి పస్పర్శ, తేనైవ తౌ సువీక్షాఞ్చక్రాతే తత్పశ్చాత్ జగ్ముతుశ్చ|
