Matthew 14
1 At that time Herod the tetrarch heard the fame of Jesus,
ததா³நீம்’ ராஜா ஹேரோத்³ யீஸோ² ர்யஸ²: ஸ்²ருத்வா நிஜதா³ஸேயாந் ஜகா³த்³,
2 and said to his servants, “This is John the Immerser, he rose from the dead, and because of this the mighty energies are working in him.”
ஏஷ மஜ்ஜயிதா யோஹந், ப்ரமிதேப⁴யஸ்தஸ்யோத்தா²நாத் தேநேத்த²மத்³பு⁴தம்’ கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே|
3 For Herod having laid hold on John, bound him, and put him in prison, because of Herodias, his brother Philip’s wife,
புரா ஹேரோத்³ நிஜப்⁴ராது: பி²லிபோ ஜாயாயா ஹேரோதீ³யாயா அநுரோதா⁴த்³ யோஹநம்’ தா⁴ரயித்வா ப³த்³தா⁴ காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
4 for John was saying to him, “It is not lawful to you to have her,”
யதோ யோஹந் உக்தவாந், ஏத்ஸயா: ஸம்’க்³ரஹோ ப⁴வதோ நோசித: |
5 and willing to kill him, he feared the multitude, because as a prophet they were holding him.
தஸ்மாத் ந்ரு’பதிஸ்தம்’ ஹந்துமிச்ச²ந்நபி லோகேப்⁴யோ விப⁴யாஞ்சகார; யத: ஸர்வ்வே யோஹநம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’ மேநிரே|
6 But the birthday of Herod being kept, the daughter of Herodias danced in the midst, and pleased Herod,
கிந்து ஹேரோதோ³ ஜந்மாஹீயமஹ உபஸ்தி²தே ஹேரோதீ³யாயா து³ஹிதா தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ந்ரு’தித்வா ஹேரோத³மப்ரீண்யத்|
7 after which with an oath he professed to give her whatever she might ask.
தஸ்மாத் பூ⁴பதி: ஸ²பத²ம்’ குர்வ்வந் இதி ப்ரத்யஜ்ஞாஸீத், த்வயா யத்³ யாச்யதே, ததே³வாஹம்’ தா³ஸ்யாமி|
8 And she, having been instigated by her mother, says, “Give me here on a plate the head of John the Immerser”;
ஸா குமாரீ ஸ்வீயமாது: ஸி²க்ஷாம்’ லப்³தா⁴ ப³பா⁴ஷே, மஜ்ஜயிதுர்யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ பா⁴ஜநே ஸமாநீய மஹ்யம்’ விஸ்²ராணய|
9 and the king was grieved, but because of the oaths and of those dining with him, he commanded [it] to be given;
ததோ ராஜா ஸு²ஸோ²ச, கிந்து போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தாம்’ ஸங்கி³நாம்’ ஸ்வக்ரு’தஸ²பத²ஸ்ய சாநுரோதா⁴த் தத் ப்ரதா³தும ஆதி³தே³ஸ²|
10 and having sent, he beheaded John in the prison,
பஸ்²சாத் காராம்’ ப்ரதி நரம்’ ப்ரஹித்ய யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ சி²த்த்வா
11 and his head was brought on a plate, and was given to the girl, and she brought [it] near to her mother.
தத் பா⁴ஜந ஆநாய்ய தஸ்யை குமார்ய்யை வ்யஸ்²ராணயத், தத: ஸா ஸ்வஜநந்யா: ஸமீபம்’ தந்நிநாய|
12 And his disciples having come, took up the body, and buried it, and having come, they told Jesus,
பஸ்²சாத் யோஹந: ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய காயம்’ நீத்வா ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயாமாஸுஸ்ததோ யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ வ்ரஜித்வா தத்³வார்த்தாம்’ ப³பா⁴ஷிரே|
13 and Jesus having heard, withdrew from there in a boat to a desolate place by Himself, and the multitudes having heard followed Him on land from the cities.
அநந்தரம்’ யீஸு²ரிதி நிஸ²ப்⁴ய நாவா நிர்ஜநஸ்தா²நம் ஏகாகீ க³தவாந், பஸ்²சாத் மாநவாஸ்தத் ஸ்²ருத்வா நாநாநக³ரேப்⁴ய ஆக³த்ய பதை³ஸ்தத்பஸ்²சாத்³ ஈயு: |
14 And Jesus having come forth, saw a great multitude, and was moved with compassion on them, and healed their sick;
ததா³நீம்’ யீஸு² ர்ப³ஹிராக³த்ய மஹாந்தம்’ ஜநநிவஹம்’ நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: மந் தேஷாம்’ பீடி³தஜநாந் நிராமயாந் சகார|
15 and evening having come, His disciples came to Him, saying, “The place is desolate, and the hour has now past, let away the multitudes that, having gone into the villages, they may buy food for themselves.”
தத: பரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தத³ந்திகமாக³த்ய கத²யாஞ்சக்ரு: , இத³ம்’ நிர்ஜநஸ்தா²நம்’ வேலாப்யவஸந்நா; தஸ்மாத் மநுஜாந் ஸ்வஸ்வக்³ராமம்’ க³ந்தும்’ ஸ்வார்த²ம்’ ப⁴க்ஷ்யாணி க்ரேதுஞ்ச ப⁴வாந் தாந் விஸ்ரு’ஜது|
16 And Jesus said to them, “They have no need to go away—you give them to eat.”
கிந்து யீஸு²ஸ்தாநவாதீ³த், தேஷாம்’ க³மநே ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, யூயமேவ தாந் போ⁴ஜயத|
17 And they say to Him, “We have nothing here except five loaves and two fishes.”
ததா³ தே ப்ரத்யவத³ந், அஸ்மாகமத்ர பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்சாஸ்தே|
18 And He said, “Bring them to Me here.”
ததா³நீம்’ தேநோக்தம்’ தாநி மத³ந்திகமாநயத|
19 And having commanded the multitudes to recline on the grass, and having taken the five loaves and the two fishes, having looked up to the sky, He blessed, and having broken, He gave the loaves to the disciples, and the disciples [gave] to the multitudes,
அநந்தரம்’ ஸ மநுஜாந் யவஸோபர்ய்யுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபயாமாஸ; அபர தத் பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்யேஸ்²வரீயகு³ணாந் அநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³த்தவாந், ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகேப்⁴யோ த³து³: |
20 and they all ate, and were filled, and they took up what was over of the broken pieces twelve hand-baskets full;
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா பரித்ரு’ப்தவந்த: , ததஸ்தத³வஸி²ஷ்டப⁴க்ஷ்யை: பூர்ணாந் த்³வாத³ஸ²ட³லகாந் க்³ரு’ஹீதவந்த: |
21 and those eating were about five thousand men, apart from women and children.
தே போ⁴க்தார: ஸ்த்ரீர்பா³லகாம்’ஸ்²ச விஹாய ப்ராயேண பஞ்ச ஸஹஸ்ராணி புமாம்’ஸ ஆஸந்|
22 And immediately Jesus constrained His disciples to go into the boat, and to go before Him to the other side, until He might let away the multitudes;
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்லோகாநாம்’ விஸர்ஜநகாலே ஸி²ஷ்யாந் தரணிமாரோடு⁴ம்’ ஸ்வாக்³ரே பாரம்’ யாதுஞ்ச கா³ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
23 and having let away the multitudes, He went up to the mountain by Himself to pray, and evening having come, He was there alone,
ததோ லோகேஷு விஸ்ரு’ஷ்டேஷு ஸ விவிக்தே ப்ரார்த²யிதும்’ கி³ரிமேகம்’ க³த்வா ஸந்த்⁴யாம்’ யாவத் தத்ரைகாகீ ஸ்தி²தவாந்|
24 and the boat was now in the midst of the sea, distressed by the waves, for the wind was contrary.
கிந்து ததா³நீம்’ ஸம்முக²வாதத்வாத் ஸரித்பதே ர்மத்⁴யே தரங்கை³ஸ்தரணிர்தோ³லாயமாநாப⁴வத்|
25 And in the fourth watch of the night Jesus went away to them, walking on the sea,
ததா³ ஸ யாமிந்யாஸ்²சதுர்த²ப்ரஹரே பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந் தேஷாமந்திகம்’ க³தவாந்|
26 and the disciples having seen Him walking on the sea, were troubled, saying, “It is an apparition,” and from the fear they cried out;
கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ஸாக³ரோபரி வ்ரஜந்தம்’ விலோக்ய ஸமுத்³விக்³நா ஜக³து³: , ஏஷ பூ⁴த இதி ஸ²ங்கமாநா உச்சை: ஸ²ப்³தா³யாஞ்சக்ரிரே ச|
27 and immediately Jesus spoke to them, saying, “Take courage! I AM; do not be afraid.”
ததை³வ யீஸு²ஸ்தாநவத³த், ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வத, மா பை⁴ஷ்ட, ஏஷோ(அ)ஹம்|
28 And Peter answering Him said, “Lord, if it is You, command me to come to You on the waters”;
தத: பிதர இத்யுக்தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, யதி³ ப⁴வாநேவ, தர்ஹி மாம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமாஜ்ஞாபயது|
29 and He said, “Come”; and having gone down from the boat, Peter walked on the waters to come to Jesus,
தத: தேநாதி³ஷ்ட: பிதரஸ்தரணிதோ(அ)வருஹ்ய யீஸே²ரந்திகம்’ ப்ராப்தும்’ தோயோபரி வவ்ராஜ|
30 but seeing the vehement wind, he was afraid, and having begun to sink, he cried out, saying, “Lord, save me!”
கிந்து ப்ரசண்ட³ம்’ பவநம்’ விலோக்ய ப⁴யாத் தோயே மம்’க்தும் ஆரேபே⁴, தஸ்மாத்³ உச்சை: ஸ²ப்³தா³யமாந: கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, மாமவது|
31 And immediately Jesus, having stretched forth the hand, laid hold of him and says to him, “Little faith! For why did you waver?”
யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணாத் கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ த⁴ரந் உக்தவாந், ஹ ஸ்தோகப்ரத்யயிந் த்வம்’ குத: ஸமஸே²தா²: ?
32 And they having gone into the boat, the wind stilled,
அநந்தரம்’ தயோஸ்தரணிமாரூட⁴யோ: பவநோ நிவவ்ரு’தே|
33 and those in the boat having come, worshiped Him, saying, “You are truly God’s Son.”
ததா³நீம்’ யே தரண்யாமாஸந், த ஆக³த்ய தம்’ ப்ரணப்⁴ய கதி²தவந்த: , யதா²ர்த²ஸ்த்வமேவேஸ்²வரஸுத: |
34 And having passed over, they came into the land of Gennesaret,
அநந்தரம்’ பாரம்’ ப்ராப்ய தே கி³நேஷரந்நாமகம்’ நக³ரமுபதஸ்து²: ,
35 and having recognized Him, the men of that place sent forth to all that surrounding region, and they brought to Him all who were ill,
ததா³ தத்ரத்யா ஜநா யீஸு²ம்’ பரிசீய தத்³தே³ஸ்²ஸ்ய சதுர்தி³ஸோ² வார்த்தாம்’ ப்ரஹித்ய யத்ர யாவந்த: பீடி³தா ஆஸந், தாவதஏவ தத³ந்திகமாநயாமாஸு: |
36 and were calling on Him that they might only touch the fringe of His garment, and as many as touched were saved.
அபரம்’ ததீ³யவஸநஸ்ய க்³ரந்தி²மாத்ரம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ விநீய யாவந்தோ ஜநாஸ்தத் ஸ்பர்ஸ²ம்’ சக்ரிரே, தே ஸர்வ்வஏவ நிராமயா ப³பூ⁴வு: |
