< Luke 7 >
1 And when He completed all His sayings in the ears of the people, He went into Capernaum;
តតះ បរំ ស លោកានាំ កណ៌គោចរេ តាន៑ សវ៌្វាន៑ ឧបទេឝាន៑ សមាប្យ យទា កផន៌ាហូម្បុរំ ប្រវិឝតិ
2 and a certain centurion’s servant being ill, was about to die, who was much valued by him,
តទា ឝតសេនាបតេះ ប្រិយទាស ឯកោ ម្ឫតកល្បះ បីឌិត អាសីត៑។
3 and having heard about Jesus, he sent to Him elders of the Jews, imploring Him, that having come He might thoroughly save his servant.
អតះ សេនាបតិ រ្យីឝោ រ្វាត៌្តាំ និឝម្យ ទាសស្យារោគ្យករណាយ តស្យាគមនាត៌្ហំ វិនយករណាយ យិហូទីយាន៑ កិយតះ ប្រាចះ ប្រេឞយាមាស។
4 And they, having come near to Jesus, were calling on Him earnestly, saying, “He is worthy to whom You will do this,
តេ យីឝោរន្តិកំ គត្វា វិនយាតិឝយំ វក្តុមារេភិរេ, ស សេនាបតិ រ្ភវតោនុគ្រហំ ប្រាប្តុម៑ អហ៌តិ។
5 for he loves our nation, and he built to us the synagogue.”
យតះ សោស្មជ្ជាតីយេឞុ លោកេឞុ ប្រីយតេ តថាស្មត្ក្ឫតេ ភជនគេហំ និម៌្មិតវាន៑។
6 And Jesus was going on with them, and now when He is not far distant from the house the centurion sent to Him friends, saying to Him, “Lord, do not be troubled, for I am not worthy that You may enter under my roof;
តស្មាទ៑ យីឝុស្តៃះ សហ គត្វា និវេឝនស្យ សមីបំ ប្រាប, តទា ស ឝតសេនាបតិ រ្វក្ឞ្យមាណវាក្យំ តំ វក្តុំ ពន្ធូន៑ ប្រាហិណោត៑។ ហេ ប្រភោ ស្វយំ ឝ្រមោ ន កត៌្តវ្យោ យទ៑ ភវតា មទ្គេហមធ្យេ បាទាប៌ណំ ក្រិយេត តទប្យហំ នាហ៌ាមិ,
7 for this reason I did not consider myself worthy to come to You, but say in a word, and my boy will be healed;
កិញ្ចាហំ ភវត្សមីបំ យាតុមបិ នាត្មានំ យោគ្យំ ពុទ្ធវាន៑, តតោ ភវាន៑ វាក្យមាត្រំ វទតុ តេនៃវ មម ទាសះ ស្វស្ថោ ភវិឞ្យតិ។
8 for I also am a man placed under authority, having under myself soldiers, and I say to this [one], Go, and he goes; and to another, Be coming, and he comes; and to my servant, Do this, and he does [it].”
យស្មាទ៑ អហំ បរាធីនោបិ មមាធីនា យាះ សេនាះ សន្តិ តាសាម៑ ឯកជនំ ប្រតិ យាហីតិ មយា ប្រោក្តេ ស យាតិ; តទន្យំ ប្រតិ អាយាហីតិ ប្រោក្តេ ស អាយាតិ; តថា និជទាសំ ប្រតិ ឯតត៑ កុវ៌្វិតិ ប្រោក្តេ ស តទេវ ករោតិ។
9 And having heard these things Jesus wondered at him, and having turned to the multitude following Him, He said, “I say to you, not even in Israel did I find so much faith”;
យីឝុរិទំ វាក្យំ ឝ្រុត្វា វិស្មយំ យយៅ, មុខំ បរាវត៌្យ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោ លោកាន៑ ពភាឞេ ច, យុឞ្មានហំ វទាមិ ឥស្រាយេលោ វំឝមធ្យេបិ វិឝ្វាសមីទ្ឫឝំ ន ប្រាប្នវំ។
10 and those sent, having turned back to the house, found the ailing servant in health.
តតស្តេ ប្រេឞិតា គ្ឫហំ គត្វា តំ បីឌិតំ ទាសំ ស្វស្ថំ ទទ្ឫឝុះ។
11 And it came to pass, on the next day, He was going on to a city called Nain, and there were going with Him many of His disciples, and a great multitude,
បរេៜហនិ ស នាយីនាខ្យំ នគរំ ជគាម តស្យានេកេ ឝិឞ្យា អន្យេ ច លោកាស្តេន សាទ៌្ធំ យយុះ។
12 and as He came near to the gate of the city, then, behold, one dead was being carried forth, an only son of his mother, and she a widow, and a great multitude of the city was with her.
តេឞុ តន្នគរស្យ ទ្វារសន្និធិំ ប្រាប្តេឞុ កិយន្តោ លោកា ឯកំ ម្ឫតមនុជំ វហន្តោ នគរស្យ ពហិយ៌ាន្តិ, ស តន្មាតុរេកបុត្រស្តន្មាតា ច វិធវា; តយា សាទ៌្ធំ តន្នគរីយា ពហវោ លោកា អាសន៑។
13 And the LORD having seen her, was moved with compassion toward her and said to her, “Do not be weeping”;
ប្រភុស្តាំ វិលោក្យ សានុកម្បះ កថយាមាស, មា រោទីះ។ ស សមីបមិត្វា ខដ្វាំ បស្បឝ៌ តស្មាទ៑ វាហកាះ ស្ថគិតាស្តម្យុះ;
14 and having come near, He touched the bier, and those carrying [it] stood still, and He said, “Young man, to you I say, Arise”;
តទា ស ឧវាច ហេ យុវមនុឞ្យ ត្វមុត្តិឞ្ឋ, ត្វាមហម៑ អាជ្ញាបយាមិ។
15 and the dead sat up, and began to speak, and He gave him to his mother;
តស្មាត៑ ស ម្ឫតោ ជនស្តត្ក្ឞណមុត្ថាយ កថាំ ប្រកថិតះ; តតោ យីឝុស្តស្យ មាតរិ តំ សមប៌យាមាស។
16 and fear took hold of all, and they were glorifying God, saying, “A great prophet has risen among us,” and, “God looked on His people.”
តស្មាត៑ សវ៌្វេ លោកាះ ឝឝង្កិរេ; ឯកោ មហាភវិឞ្យទ្វាទី មធ្យេៜស្មាកម៑ សមុទៃត៑, ឦឝ្វរឝ្ច ស្វលោកានន្វគ្ឫហ្លាត៑ កថាមិមាំ កថយិត្វា ឦឝ្វរំ ធន្យំ ជគទុះ។
17 And the account of this went forth in all Judea about Him, and in all the region around.
តតះ បរំ សមស្តំ យិហូទាទេឝំ តស្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថទេឝញ្ច តស្យៃតត្កីត៌្តិ រ្វ្យានឝេ។
18 And the disciples of John told him about all these things,
តតះ បរំ យោហនះ ឝិឞ្យេឞុ តំ តទ្វ្ឫត្តាន្តំ ជ្ញាបិតវត្សុ
19 and John having called near a certain two of his disciples, sent to Jesus, saying, “Are You He who is coming, or do we look for another?”
ស ស្វឝិឞ្យាណាំ ទ្វៅ ជនាវាហូយ យីឝុំ ប្រតិ វក្ឞ្យមាណំ វាក្យំ វក្តុំ ប្រេឞយាមាស, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ កិំ ស ឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ?
20 And having come near to Him, the men said, “John the Immerser sent us to You, saying, Are You He who is coming, or do we look for another?”
បឝ្ចាត្តៅ មានវៅ គត្វា កថយាមាសតុះ, យស្យាគមនម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋាមោ វយំ, កិំ សឯវ ជនស្ត្វំ? កិំ វយមន្យមបេក្ឞ្យ ស្ថាស្យាមះ? កថាមិមាំ តុភ្យំ កថយិតុំ យោហន៑ មជ្ជក អាវាំ ប្រេឞិតវាន៑។
21 And in that hour He cured many from diseases, and plagues, and evil spirits, and He granted sight to many blind.
តស្មិន៑ ទណ្ឌេ យីឝូរោគិណោ មហាវ្យាធិមតោ ទុឞ្ដភូតគ្រស្តាំឝ្ច ពហូន៑ ស្វស្ថាន៑ ក្ឫត្វា, អនេកាន្ធេភ្យឝ្ចក្ឞុំឞិ ទត្ត្វា ប្រត្យុវាច,
22 And Jesus answering said to them, “Having gone on, report to John what you saw and heard, that blind men see again, lame walk, lepers are cleansed, deaf hear, dead are raised, poor have good news proclaimed;
យុវាំ វ្រជតម៑ អន្ធា នេត្រាណិ ខញ្ជាឝ្ចរណានិ ច ប្រាប្នុវន្តិ, កុឞ្ឋិនះ បរិឞ្ក្រិយន្តេ, ពធិរាះ ឝ្រវណានិ ម្ឫតាឝ្ច ជីវនានិ ប្រាប្នុវន្តិ, ទរិទ្រាណាំ សមីបេឞុ សុសំវាទះ ប្រចាយ៌្យតេ, យំ ប្រតិ វិឃ្នស្វរូបោហំ ន ភវាមិ ស ធន្យះ,
23 and blessed is he whoever may not be stumbled in Me.”
ឯតានិ យានិ បឝ្យថះ ឝ្ឫណុថឝ្ច តានិ យោហនំ ជ្ញាបយតម៑។
24 And the messengers of John having gone away, He began to say to the multitudes concerning John: “What have you gone forth into the wilderness to look on? A reed shaken by the wind?
តយោ រ្ទូតយោ រ្គតយោះ សតោ រ្យោហនិ ស លោកាន៑ វក្តុមុបចក្រមេ, យូយំ មធ្យេប្រាន្តរំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ វាយុនា កម្បិតំ នឌំ?
25 But what have you gone forth to see? A man clothed in soft garments? Behold, they in splendid clothing, and living in luxury, are in the houses of kings!
យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិំ សូក្ឞ្មវស្ត្របរិធាយិនំ កមបិ នរំ? កិន្តុ យេ សូក្ឞ្មម្ឫទុវស្ត្រាណិ បរិទធតិ សូត្តមានិ ទ្រវ្យាណិ ភុញ្ជតេ ច តេ រាជធានីឞុ តិឞ្ឋន្តិ។
26 But what have you gone forth to see? A prophet? Yes, I say to you, and much more than a prophet:
តហ៌ិ យូយំ កិំ ទ្រឞ្ដុំ និរគមត? កិមេកំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ? តទេវ សត្យំ កិន្តុ ស បុមាន៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនោបិ ឝ្រេឞ្ឋ ឥត្យហំ យុឞ្មាន៑ វទាមិ;
27 this is he concerning whom it has been written: Behold, I send My messenger before Your face, who will prepare Your way before You;
បឝ្យ ស្វកីយទូតន្តុ តវាគ្រ ប្រេឞយាម្យហំ។ គត្វា ត្វទីយមាគ៌ន្តុ ស ហិ បរិឞ្ករិឞ្យតិ។ យទត៌្ហេ លិបិរិយម៑ អាស្តេ ស ឯវ យោហន៑។
28 for I say to you, there is not a greater prophet, among those born of women, than John the Immerser; but the least in the Kingdom of God is greater than he.”
អតោ យុឞ្មានហំ វទាមិ ស្ត្រិយា គព៌្ភជាតានាំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ មធ្យេ យោហនោ មជ្ជកាត៑ ឝ្រេឞ្ឋះ កោបិ នាស្តិ, តត្រាបិ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ យះ សវ៌្វស្មាត៑ ក្ឞុទ្រះ ស យោហនោបិ ឝ្រេឞ្ឋះ។
29 And all the people having heard, and the tax collectors, declared God righteous, having been immersed with the immersion of John,
អបរញ្ច សវ៌្វេ លោកាះ ករមញ្ចាយិនឝ្ច តស្យ វាក្យានិ ឝ្រុត្វា យោហនា មជ្ជនេន មជ្ជិតាះ បរមេឝ្វរំ និទ៌ោឞំ មេនិរេ។
30 but the Pharisees and the lawyers put away the counsel of God for themselves, having not been immersed by him.
កិន្តុ ផិរូឝិនោ វ្យវស្ថាបកាឝ្ច តេន ន មជ្ជិតាះ ស្វាន៑ ប្រតីឝ្វរស្យោបទេឝំ និឞ្ផលម៑ អកុវ៌្វន៑។
31 And the LORD said, “To what, then, will I liken the men of this generation? And to what are they like?
អថ ប្រភុះ កថយាមាស, ឥទានីន្តនជនាន៑ កេនោបមាមិ? តេ កស្យ សទ្ឫឝាះ?
32 They are like to children, to those sitting in a marketplace, and calling to one another, and saying, We piped to you, and you did not dance, we mourned to you, and you did not weep!
យេ ពាលកា វិបណ្យាម៑ ឧបវិឝ្យ បរស្បរម៑ អាហូយ វាក្យមិទំ វទន្តិ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដេ វំឝីរវាទិឞ្ម, កិន្តុ យូយំ នានត៌្តិឞ្ដ, វយំ យុឞ្មាកំ និកដ អរោទិឞ្ម, កិន្តុ យុយំ ន វ្យលបិឞ្ដ, ពាលកៃរេតាទ្ឫឝៃស្តេឞាម៑ ឧបមា ភវតិ។
33 For John the Immerser came neither eating bread nor drinking wine, and you say, He has a demon;
យតោ យោហន៑ មជ្ជក អាគត្យ បូបំ នាខាទត៑ ទ្រាក្ឞារសញ្ច នាបិវត៑ តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ភូតគ្រស្តោយម៑។
34 the Son of Man came eating and drinking, and you say, Behold, a man, a glutton, and a wine drinker, a friend of tax collectors and sinners;
តតះ បរំ មានវសុត អាគត្យាខាទទបិវញ្ច តស្មាទ៑ យូយំ វទថ, ខាទកះ សុរាបឝ្ចាណ្ឌាលបាបិនាំ ពន្ធុរេកោ ជនោ ទ្ឫឝ្យតាម៑។
35 and the wisdom was justified from all her children.”
កិន្តុ ជ្ញានិនោ ជ្ញានំ និទ៌ោឞំ វិទុះ។
36 And a certain one of the Pharisees was asking Him that He might eat with him, and having gone into the house of the Pharisee He reclined,
បឝ្ចាទេកះ ផិរូឝី យីឝុំ ភោជនាយ ន្យមន្ត្រយត៑ តតះ ស តស្យ គ្ឫហំ គត្វា ភោក្តុមុបវិឞ្ដះ។
37 and behold, a woman in the city, who was a sinner, having known that He reclines in the house of the Pharisee, having provided an alabaster box of ointment,
ឯតហ៌ិ តត្ផិរូឝិនោ គ្ឫហេ យីឝុ រ្ភេក្តុម៑ ឧបាវេក្ឞីត៑ តច្ឆ្រុត្វា តន្នគរវាសិនី កាបិ ទុឞ្ដា នារី បាណ្ឌរប្រស្តរស្យ សម្បុដកេ សុគន្ធិតៃលម៑ អានីយ
38 and having stood behind, beside His feet, weeping, she began to wet His feet with the tears, and with the hairs of her head she was wiping, and was kissing His feet, and was anointing with the ointment.
តស្យ បឝ្ចាត៑ បាទយោះ សន្និធៅ តស្យៅ រុទតី ច នេត្រាម្ពុភិស្តស្យ ចរណៅ ប្រក្ឞាល្យ និជកចៃរមាក៌្ឞីត៑, តតស្តស្យ ចរណៅ ចុម្ពិត្វា តេន សុគន្ធិតៃលេន មមទ៌។
39 And the Pharisee who called Him, having seen, spoke within himself, saying, “This One, if He were a prophet, would have known who and of what kind [is] the woman who touches Him, that she is a sinner.”
តស្មាត៑ ស និមន្ត្រយិតា ផិរូឝី មនសា ចិន្តយាមាស, យទ្យយំ ភវិឞ្យទ្វាទី ភវេត៑ តហ៌ិ ឯនំ ស្ប្ឫឝតិ យា ស្ត្រី សា កា កីទ្ឫឝី ចេតិ ជ្ញាតុំ ឝក្នុយាត៑ យតះ សា ទុឞ្ដា។
40 And Jesus answering said to him, “Simon, I have something to say to you”; and he says, “Teacher, say on.”
តទា យាឝុស្តំ ជគាទ, ហេ ឝិមោន៑ ត្វាំ ប្រតិ មម កិញ្ចិទ៑ វក្តវ្យមស្តិ; តស្មាត៑ ស ពភាឞេ, ហេ គុរោ តទ៑ វទតុ។
41 “Two debtors were to a certain creditor; one was owing five hundred denarii, and the other fifty;
ឯកោត្តមណ៌ស្យ ទ្វាវធមណ៌ាវាស្តាំ, តយោរេកះ បញ្ចឝតានិ មុទ្រាបាទាន៑ អបរឝ្ច បញ្ចាឝត៑ មុទ្រាបាទាន៑ ធារយាមាស។
42 and they not having [with which] to give back, he forgave both; which of them then, do you say, will love him more?”
តទនន្តរំ តយោះ ឝោធ្យាភាវាត៑ ស ឧត្តមណ៌ស្តយោ រ្ឫណេ ចក្ឞមេ; តស្មាត៑ តយោទ៌្វយោះ កស្តស្មិន៑ ប្រេឞ្យតេ ពហុ? តទ៑ ព្រូហិ។
43 And Simon answering said, “I suppose that to whom he forgave the more”; and He said to him, “You judged correctly.”
ឝិមោន៑ ប្រត្យុវាច, មយា ពុធ្យតេ យស្យាធិកម៑ ឫណំ ចក្ឞមេ ស ឥតិ; តតោ យីឝុស្តំ វ្យាជហារ, ត្វំ យថាត៌្ហំ វ្យចារយះ។
44 And having turned to the woman, He said to Simon, “See this woman? I entered into your house; you did not give water for My feet, but this woman wet My feet with tears, and wiped with the hairs of her head;
អថ តាំ នារីំ ប្រតិ វ្យាឃុឋ្យ ឝិមោនមវោចត៑, ស្ត្រីមិមាំ បឝ្យសិ? តវ គ្ឫហេ មយ្យាគតេ ត្វំ បាទប្រក្ឞាលនាត៌្ហំ ជលំ នាទាះ កិន្តុ យោឞិទេឞា នយនជលៃ រ្មម បាទៅ ប្រក្ឞាល្យ កេឝៃរមាក៌្ឞីត៑។
45 you did not give a kiss to Me, but this woman, from what [time] I came in, did not cease kissing My feet;
ត្វំ មាំ នាចុម្ពីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា ស្វីយាគមនាទារភ្យ មទីយបាទៅ ចុម្ពិតុំ ន វ្យរំស្ត។
46 you did not anoint My head with oil, but this woman anointed My feet with oil;
ត្វញ្ច មទីយោត្តមាង្គេ កិញ្ចិទបិ តៃលំ នាមទ៌ីះ កិន្តុ យោឞិទេឞា មម ចរណៅ សុគន្ធិតៃលេនាមទ៌្ទីត៑។
47 therefore I say to you, her many sins have been forgiven, because she loved much; but to whom is forgiven little, loves little.”
អតស្ត្វាំ វ្យាហរាមិ, ឯតស្យា ពហុ បាបមក្ឞម្យត តតោ ពហុ ប្រីយតេ កិន្តុ យស្យាល្បបាបំ ក្ឞម្យតេ សោល្បំ ប្រីយតេ។
48 And He said to her, “Your sins have been forgiven”;
តតះ បរំ ស តាំ ពភាឞេ, ត្វទីយំ បាបមក្ឞម្យត។
49 and those dining with Him began to say within themselves, “Who is this, who also forgives sins?”
តទា តេន សាទ៌្ធំ យេ ភោក្តុម៑ ឧបវិវិឝុស្តេ បរស្បរំ វក្តុមារេភិរេ, អយំ បាបំ ក្ឞមតេ ក ឯឞះ?
50 And He said to the woman, “Your faith has saved you, be going on to peace.”
កិន្តុ ស តាំ នារីំ ជគាទ, តវ វិឝ្វាសស្ត្វាំ បយ៌្យត្រាស្ត ត្វំ ក្ឞេមេណ វ្រជ។