Luke 7
1 And when He completed all His sayings in the ears of the people, He went into Capernaum;
Кала Исусо пэрэачиля тэ дэдумэ манушэнди, Вов авиля дэ Капернаумо.
2 and a certain centurion’s servant being ill, was about to die, who was much valued by him,
Котэ сля екх шэлякоро пхурэдэр. Лэхкоро бутярно, саво важ лэ сля кучутно, фартэ занасвалиля и сля пашэ мэримастэ.
3 and having heard about Jesus, he sent to Him elders of the Jews, imploring Him, that having come He might thoroughly save his servant.
Шэлякоро пхурэдэр шунда пала Исусо тай бичалда Лэстэ иудеенгэрэн пхурэдэрэн тэ мангэн Исусо, соб Вов тэ авэл и тэ састярэл бутярнэ.
4 And they, having come near to Jesus, were calling on Him earnestly, saying, “He is worthy to whom You will do this,
Вонэ авиле Исусостэ, фартэ мангле Лэ и пхэнэнас: — Кадэва мануш ачел, соб Ту тэ терэх важ лэ кава рындо.
5 for he loves our nation, and he built to us the synagogue.”
Колэсти со Вов камэл амаро народо тай ваздэня амэнди синагога.
6 And Jesus was going on with them, and now when He is not far distant from the house the centurion sent to Him friends, saying to Him, “Lord, do not be troubled, for I am not worthy that You may enter under my roof;
Исусо джиля лэнца. Кала Вов сля пашэ цэрэстэ, шэлякоро пхурэдэр бичалда Лэстэ англал пэхкэрэн амалэн, соб вонэ тэ пхэнэн: — Рае! На трэбуни Тути тэ цинё! Мэ на ачяв, соб Ту тэ заджях мандэ дэ цэр!
7 for this reason I did not consider myself worthy to come to You, but say in a word, and my boy will be healed;
Нэ мэ еджино на ачяв тэ авав Тутэ. Кици пхэн лав, и састярэлапэ бутярно муро.
8 for I also am a man placed under authority, having under myself soldiers, and I say to this [one], Go, and he goes; and to another, Be coming, and he comes; and to my servant, Do this, and he does [it].”
Упрэ мандар исин пхурэдэра, савэн мэ кандав. Нэ исин мандэ халавдэ, савэ ман кандэн. Пхэнав екхэсти: «Джя!» — и вов джял. Пхэнав аврэсти: «Ав!» — и вов авэл. Пхэнав мурэ бутярнэсти: «Тер!» — тай вов терэла.
9 And having heard these things Jesus wondered at him, and having turned to the multitude following Him, He said, “I say to you, not even in Israel did I find so much faith”;
Исусо шунда кадэла лава, прылиля пала дыво, обрисиля тай пхэнда манушэнди, савэ джянас пала Лэ: — Пхэнав тумэнди, со и дэ Израили на аракхлём Мэ кацаво патявимо.
10 and those sent, having turned back to the house, found the ailing servant in health.
Кала мануша, савэн бичалдэ Исусостэ, рисиле цэрэ, вонэ удыкхле, со насвало састярдапэ.
11 And it came to pass, on the next day, He was going on to a city called Nain, and there were going with Him many of His disciples, and a great multitude,
Тунчи Исусо джиля дэ форо, саво акхарэлпэ Наино. Джянас пала Лэ бут Лэхкэрэн сиклярнэн и фартэ бут манушэн.
12 and as He came near to the gate of the city, then, behold, one dead was being carried forth, an only son of his mother, and she a widow, and a great multitude of the city was with her.
Кала Вов поджиля форохкэрэ вударэндэ, котарь вылиджянас тэ гаравэ тэрнэ чявэ. Вов сля екх пэхкиря датэ, савятэ муля ром. Фартэ бут манушэн кодэлэ форостар джянас їтханэ лаґа.
13 And the LORD having seen her, was moved with compassion toward her and said to her, “Do not be weeping”;
Кала Рай удыкхля ла, Лэсти ачиля дор кадэла манушня. Тай пхэнда Вов лати: — На ров!
14 and having come near, He touched the bier, and those carrying [it] stood still, and He said, “Young man, to you I say, Arise”;
Тунчи Вов поджиля тай лиляпэ вастэґа гробостэ. Мануша, савэ лиджянас гробо, ачиле. Вов пхэнда мулэсти: — Чяво! Тути пхэнав, вщи!
15 and the dead sat up, and began to speak, and He gave him to his mother;
Муло ваздэняпэ, бэшля тай ачиля тэ дэдумэ. Тунчи Исусо отдэня лэ дати.
16 and fear took hold of all, and they were glorifying God, saying, “A great prophet has risen among us,” and, “God looked on His people.”
Пэ всавэрэн дэня бари дар. Вонэ ачиле тэ ваздэ слава Дэвлэсти тай пхэнэнас: — Баро англунари ваздэняпэ машкар амэн, и Дэвэл авиля Пэхкэрэ манушэндэ.
17 And the account of this went forth in all Judea about Him, and in all the region around.
Кади дэдумане пала Исусо пав всавири Иудея тай дэ пхуен, савэ сле пашэ.
18 And the disciples of John told him about all these things,
Иоаннохкэрэ сиклярнэ розпхэндэ Иоанности пала кода, со стердапэ. Иоанно акхарда дон пэхкэрэн сиклярнэн
19 and John having called near a certain two of his disciples, sent to Jesus, saying, “Are You He who is coming, or do we look for another?”
тай бичалда Раестэ тэ пхучен Лэстар: — Ту исин Кодэва, Касти трэбуни тэ авэ, чи трэбуни амэнди тэ дожутярэ аврэ?
20 And having come near to Him, the men said, “John the Immerser sent us to You, saying, Are You He who is coming, or do we look for another?”
Мурша авиле Исусостэ тай пхэндэ: — Иоанно Болдэмари бичалда амэн тэ пхуче Тут: «Ту исин Кодэва, Касти трэбуни тэ авэ, чи трэбуни амэнди тэ дожутярэ аврэ?»
21 And in that hour He cured many from diseases, and plagues, and evil spirits, and He granted sight to many blind.
Дэ кодыя вряма Исусо бутэн манушэн састярэлас насвалимэндар и дукхэндар, вытрадэлас налачен тай бутэ корэнди оттерэлас якха.
22 And Jesus answering said to them, “Having gone on, report to John what you saw and heard, that blind men see again, lame walk, lepers are cleansed, deaf hear, dead are raised, poor have good news proclaimed;
Тунчи Вов пхэнда Иоаннохкэрэ сиклярнэнди: — Джян, пхэнэн Иоанности, со тумэ дыкхле тай шундэ: корэ дыкхэн, лангэ пхирэн, мануша дэ проказа жужарэнпэ латар, кашукэ шунэн, мулэ отджювдён, и чёрэнди пхэнэлпэ Бахтало Лав.
23 and blessed is he whoever may not be stumbled in Me.”
Бахтало кодэва, ко пала Ман на змарэлапэ дромэстар.
24 And the messengers of John having gone away, He began to say to the multitudes concerning John: “What have you gone forth into the wilderness to look on? A reed shaken by the wind?
Кала бичалдэ Иоанностар джиле, Исусо ачиля тэ пхэнэ манушэнди пала лэ: — Со тумэ пхирдэ тэ дыкхэ дэ шуки пхув? Чяр, сави тинисявэл барвалятар?
25 But what have you gone forth to see? A man clothed in soft garments? Behold, they in splendid clothing, and living in luxury, are in the houses of kings!
А сар на кади, ка тумэ пхирдэ тэ дыкхэ: манушэ дэ ковля їда? Нэ кодэла, савэ урявэнпэ дэ райкани їда тай джювэн дэ барвалима, бэшэн дэ тхагарнэн цэрэн.
26 But what have you gone forth to see? A prophet? Yes, I say to you, and much more than a prophet:
Ка тумэ пхирдэ тэ дыкхэ: англунаре? Кади, пхэнав тумэнди, вов барэдэр, сар англунаря.
27 this is he concerning whom it has been written: Behold, I send My messenger before Your face, who will prepare Your way before You;
Вов кодэва, пала кастэ чиндо: «Акэ, Мэ бичалав Мурэ манушэ англа Тиро муй. Вов лачярэла дром Тиро англа Тут».
28 for I say to you, there is not a greater prophet, among those born of women, than John the Immerser; but the least in the Kingdom of God is greater than he.”
Пхэнав тумэнди: машкар кодэлэн, савэ джювлендар бэнепэ, нэнай ни екхэ англунаре барэдэр Иоанностар. Нэ цыкнэдэр дэ Дэвлэхкэрэ Тхагарима исин барэдэр лэстар.
29 And all the people having heard, and the tax collectors, declared God righteous, having been immersed with the immersion of John,
Всавэрэ мануша, савэ шундэ Исусо, тай стидэмаря прыджянгле, со Дэвлэхкоро дром исин чячюно. Тунчи болдэнепэ Иоаннохкэрэ болдимаґа.
30 but the Pharisees and the lawyers put away the counsel of God for themselves, having not been immersed by him.
А фарисея тай сиклимаря пав Упхэнима на прылиле Дэвлэхкири воля и на болдэнепэ.
31 And the LORD said, “To what, then, will I liken the men of this generation? And to what are they like?
Тунчи Рай пхэнда: — Пэ кастэ счувэлпэ кадэва родо? Пэ кастэ счувэнпэ кадэла мануша?
32 They are like to children, to those sitting in a marketplace, and calling to one another, and saying, We piped to you, and you did not dance, we mourned to you, and you did not weep!
Вонэ счувэнпэ пэ чяворэн, савэ бэшэн пэ форо, акхарэн екх екхэ тай пхэнэн: «Амэ цэлдэ тумэнди пэ дудка, нэ тумэ на цэлэнас пэ пурэн. Амэ дилябане тумэнди диля ровимахкэрэ, нэ тумэ на ровэнас».
33 For John the Immerser came neither eating bread nor drinking wine, and you say, He has a demon;
Акэ, авиля Иоанно Болдэмари, на хал мандро и на пэл мол, а тумэ пхэнэн: «Дэ лэстэ бэшэл бэнг».
34 the Son of Man came eating and drinking, and you say, Behold, a man, a glutton, and a wine drinker, a friend of tax collectors and sinners;
Авиля Чяво Манушыкано, хал и пэл, а тумэ пхэнэн: «Акэ исин Мануш, Касти чялёл тэ ха и тэ пэ. Вов амал стидэмаренди тай бэзимахкэрэ манушэнди!»
35 and the wisdom was justified from all her children.”
Нэ кодэла, ко прылэн бари Дэвлэхкири годи, кадэлэґа сикавэн, со када чячимо.
36 And a certain one of the Pharisees was asking Him that He might eat with him, and having gone into the house of the Pharisee He reclined,
Екх фарисеи акхарда Исусо скаминдэстэ, тай Вов заджиля лэстэ дэ цэр и залиля тхан пала скаминдэ.
37 and behold, a woman in the city, who was a sinner, having known that He reclines in the house of the Pharisee, having provided an alabaster box of ointment,
Тай акэ, екх джювли дэ бэзима кодэлэ форостар уджянгля, со Исусо дэ цэр фарисеестэ пала скаминдэ, анда алабастрово вакхор кучутнэ мироґа.
38 and having stood behind, beside His feet, weeping, she began to wet His feet with the tears, and with the hairs of her head she was wiping, and was kissing His feet, and was anointing with the ointment.
Вой вщиля павпалэ, паша Исусохкэрэн пурэн, заровиня, тай лакэрэ ясва ачиле тэ чюлё. А вой выкхосэлас Исусохкэрэ пурэ пэхкэрэ балэнца, чюминдэлас лэн и макхэлас мироґа.
39 And the Pharisee who called Him, having seen, spoke within himself, saying, “This One, if He were a prophet, would have known who and of what kind [is] the woman who touches Him, that she is a sinner.”
Фарисеи, саво акхарда Исусо, удыкхля када тай пхэнда пэсти дэ гындо: «Тэ авэл Кадэва Мануш чячимаґа англунари, Вов бы джянэлас, сави манушни Лэстэ лэлпэ тай дэ савэ бэзима вой джювэл».
40 And Jesus answering said to him, “Simon, I have something to say to you”; and he says, “Teacher, say on.”
Исусо пхэнда лэсти: — Симоно! Камав тэ пхэнэ тути екх лав. Кодэва дэдуманя: — Пхэн, Сиклимари!
41 “Two debtors were to a certain creditor; one was owing five hundred denarii, and the other fifty;
Исусо пхэнда: — Екхэ хулаестэ дуй мануша залиле ловэ. Екх сля вуджило лэсти панчшэл динарии, ай авэр — пандэша.
42 and they not having [with which] to give back, he forgave both; which of them then, do you say, will love him more?”
Нэ сар лэндэ на сля ловэ, хулай эртисарда лэдуенди вуджилимо. Ко дуендар авэла будэр тэ камэ кадэлэ манушэ?
43 And Simon answering said, “I suppose that to whom he forgave the more”; and He said to him, “You judged correctly.”
Симоно пхэнда: — Гинисарав, со кадэва, касти вов будэр эртисарда. Исусо пхэнда: — Тиро чячимо.
44 And having turned to the woman, He said to Simon, “See this woman? I entered into your house; you did not give water for My feet, but this woman wet My feet with tears, and wiped with the hairs of her head;
Тунчи обрисиля манушнятэ и пхэнда Симоности: — Ту дыкхэх кадэла манушня? Мэ авилём дэ тиро цэр, и ту на дэнян Манди пани, соб Мэ пурэ тэ халавав. А вой ясвэнца обхалавда Манди пурэ и выкхосля лэн пэхкэрэ балэнца.
45 you did not give a kiss to Me, but this woman, from what [time] I came in, did not cease kissing My feet;
Ту на чюминдан Ман, а вой всавири вряма, сар Мэ заджилём дэ цэр, на пэрэачел тэ чюминдэ Мурэ пурэ.
46 you did not anoint My head with oil, but this woman anointed My feet with oil;
Ту на помакхлян Муро шэро зэтоґа оливкэндар, а вой пурэ Манди помакхля кучутнэ мироґа.
47 therefore I say to you, her many sins have been forgiven, because she loved much; but to whom is forgiven little, loves little.”
Пхэнав тути: эртисардэ бут бэзима лакэрэ, кодэлэсти вой и покамля бут. Касти набут эртисарэлапэ, кодэва набут и камэла.
48 And He said to her, “Your sins have been forgiven”;
Тунчи Исусо пхэнда джювляти: — Эртисарэнпэ тути тирэ бэзима.
49 and those dining with Him began to say within themselves, “Who is this, who also forgives sins?”
Авэр мануша, савэ сле пала скаминдэ, ачиле тэ гинисарэ: — Ко Вов Кацаво, соб бэзима тэ эртисарэ?
50 And He said to the woman, “Your faith has saved you, be going on to peace.”
Вов жэ пхэнда манушняти: — Тиро патявимо тут фирисарда. Джя, и тэ авэл туґа пачя!
