Luke 24
1 And on the first [day] of the weeks, at early dawn, they came to the tomb, carrying the spices they made ready, and certain [others] with them,
Sayo sa buntag sa unang adlaw sa semana, sila miabot sa lubnganan, dala ang mga pahumot nga ilang giandam.
2 and they found the stone having been rolled away from the tomb,
Nakita nila ang bato nga naligid palayo gikan sa lubnganan.
3 and having gone in, they did not find the body of the Lord Jesus.
Misulod sila, apan wala nila nakita ang lawas ni Ginoong Jesus.
4 And it came to pass, while they are perplexed about this, that behold, two men stood by them in clothing—flashing [with light];
Nahitabo kini, samtang nahibulong sila mahitungod niini, sa kalit lang, duha ka mga lalaki ang mitindog nga nagsuot ug makasisilaw nga bisti.
5 and on their having become afraid, and having inclined the face to the earth, they said to them, “Why do you seek the living with the dead?
Samtang ang mga babaye napuno sa kahadlok ug miduko sa ilang mga dagway sa yuta, sila miingon sa mga babaye, “Nganong nangita kamo sa buhi taliwala sa patay?
6 He is not here, but was raised; remember how He spoke to you, being yet in Galilee,
Wala siya dinhi, apan nabanhaw! Hinumdumi kung giunsa niya pagsulti kaninyo kaniadtong anaa pa siya sa Galilea,
7 saying, It is necessary for the Son of Man to be delivered up into the hands of sinful men, and to be crucified, and to rise again [on] the third day.”
miingon nga ang Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga kamot sa makasasala nga mga tawo ug ilansang sa krus, ug sa ikatulo ka adlaw, mabanhaw pag-usab.”
8 And they remembered His sayings,
Ang mga babaye nakahinumdum sa iyang mga pulong,
9 and having turned back from the tomb, told all these things to the Eleven, and to all the rest.
ug nibalik gikan sa lubnganan ug nagsulti niining tanan nga mga butang sa napulo ug usa ug sa tanan.
10 And it was Mary the Magdalene, and Joanna, and Mary of James, and the other women with them, who told these things to the apostles,
Karon si Maria Magdalena, Joana, Maria ang inahan si Santiago, ug ang uban nga mga babaye nga kauban nila misugilon niining mga butang sa mga apostoles.
11 and their sayings appeared before them as idle talk, and they were not believing them.
Apan kini nga mensahe sama sa walay pulos nga istorya alang sa mga apostoles, ug sila wala motuo sa mga babaye.
12 And Peter having risen, ran to the tomb, and having stooped down he sees the linen clothes lying alone, and he went away to his own home, wondering at that having come to pass.
Apan si Pedro mibarog, ug midagan padulong sa lubnganan, ug nagyukbo ug nitan-aw sa sulod, nakita niya ang panapton nga lino nga mao nalang ang nahibilin. Dayon si Pedro mipauli sa iyang balay, nahibulong kung unsa ang nahitabo.
13 And behold, two of them were going on during that day to a village, being sixty stadia distant from Jerusalem, the name of which [is] Emmaus,
Tan-awa, duha kanila mopaingon anang adlawa sa baryo nga ginganlan ug Emaus, nga 60 ka estadyum gikan sa Jerusalem.
14 and they were conversing with one another about all these things that have happened.
Sila nag-istoryahanay mahitungod sa tanang mga butang nga nahitabo.
15 And it came to pass in their conversing and reasoning together, that Jesus Himself, having come near, was going on with them,
Nahitabo kini, samtang sila naghisgotanay ug nagpangotan-anay, si Jesus sa iyang kaugalingon mipaduol ug mikuyog kanila.
16 and their eyes were restrained so as not to know Him,
Apan gipugngan ang ilang mga mata sa pag-ila kaniya.
17 and He said to them, “What [are] these words that you exchange with one another, walking, and you are sad?”
Si Jesus miingon kanila, “Unsa inyong giistoryahang duha samtang kamo nagalakaw?” Sila mitindog nga magul-anon.
18 And one, whose name was Cleopas, answering, said to Him, “Are You alone visiting Jerusalem and have not known the things having come to pass in it in these days?”
Ang usa kanila, ginganlan ug Cleopas, mitubag kaniya, “Ikaw ra ba ang usa ka tawo sa Jerusalem nga wala nakahibalo sa mga butang nga nahitabo didto karong mga adlawa?”
19 And He said to them, “What things?” And they said to Him, “The things about Jesus of Nazareth, who became a man—a prophet—powerful in deed and word, before God and all the people,
Si Jesus miingon kanila, “Unsa nga mga butang?” Sila mitubag kaniya, “Ang mga butang nga mahitungod kang Jesus nga Nasareno, nga usa ka propeta, gamhanan sa buhat ug pulong atubangan sa Dios ug sa tanan tawo.
20 how also the chief priests and our rulers delivered Him up to a judgment of death, and crucified Him;
Ug giunsa sa mga pangulong pari ug atong mga magmamando pagtugyan kaniya aron hukman sa silot sa kamatayon ug paglansang kaniya sa krus.
21 and we were hoping that it is He who is about to redeem Israel, and also with all these things, this third day is passing today since these things happened.
Apan kami naglaum nga siya maoy mohatag ug kagawasan sa Israel. O, ug bisan pa niining tanan, karon ang ikatulo nga adlaw sukad nga kining mga butang nahitabo.
22 And certain of our women also astonished us, coming early to the tomb,
Apan usab, ang uban nga mga babaye nga among kauban nagpahibulong kanamo, nga miadto sa lubnganan sayo sa kabuntagon.
23 and having not found His body, they came, saying to have also seen an apparition of messengers who say He is alive,
Sa dihang wala nila makita ang iyang lawas, sila miabot, ug miingon nga sila nakakita ug panan-awon sa mga anghel nga nag-ingon kanila nga siya nabuhi.
24 and certain of those with us went away to the tomb, and found [it] so, even as the women said, and they did not see Him.”
Pipila sa mga tawo kinsa miuban padulong sa lubnganan, ug nakita ang sama sa gisulti sa mga babaye. Apan wala nila siya nakita.”
25 And He said to them, “O inconsiderate and slow in heart to believe on all that the prophets spoke!
Si Jesus miingon kanila, “O buangbuang nga mga tawo ug hinay ang kasingkasing sa pagtuo sa tanan nga gipang-istorya sa mga propeta!
26 Was it not necessary [for] the Christ to suffer these things, and to enter into His glory?”
Dili ba mahinungdanon ang pagsakripisyo ni Cristo niining mga butanga, ug musulod diha sa iyang himaya?”
27 And having begun from Moses, and from all the Prophets, He was expounding to them in all the Writings the things about Himself.
Sa sinugdanan gikan kang Moises ug sa tanan nga mga propeta, gipasabot ni Jesus kanila ang mga butang nga may kalabotan sa iyang kaugalingon ngadto sa tanan nga kasulatan.
28 And they came near to the village to where they were going, and He made an appearance of going on further,
Sa dihang duol na sila sa baryo, diin sila mopadulong, si Jesus milihok ingon nga siya molakaw pagpadayon.
29 and they constrained Him, saying, “Remain with us, for it is toward evening,” and the day declined, and He went in to remain with them.
Apan sila mipugos kaniya, ug miingon, “Pabilin kauban kanamo, tungod kay duol na ang gabii ug ang adlaw hapit na mahuman.” Busa si Jesus misulod ug mipabilin uban kanila.
30 And it came to pass, in His reclining with them, having taken the bread, He blessed, and having broken, He was giving to them,
Kini nahitabo, sa dihang siya milingkod kauban nila aron sa pagpangaon, gikuha niya ang tinapay, gipanalanginan kini, ug gipikaspikas, ug gihatag kanila.
31 and their eyes were opened, and they recognized Him, and He became unseen by them.
Unya naablihan ang ilang mga mata, ug sila nakaila kaniya, ug siya nawala sa ilang panan-aw.
32 And they said to one another, “Was our heart not burning within us as He was speaking to us in the way, and as He was opening the Writings up to us?”
Sila miingon sa usag-usa, “Wala ba midilaab ang sulod sa atong mga kasingkasing, sa dihang siya nakig-istorya kanato sa dalan, samtang giablihan niya kanato ang kasulatan?”
33 And they, having risen up the same hour, turned back to Jerusalem, and found the Eleven gathered together, and those with them,
Sila nanindog niadtong orasa, ug mibalik sa Jerusalem. Nakita nila ang napulo ug usa nga nagtigum, ug kadtong mga nikuyog kanila,
34 saying, “The Lord was indeed raised, and was seen by Simon”;
miingon, “Ang Ginoo tinuod nga nabanhaw, ug nagpakita kang Simon.”
35 and they were expounding the things in the way, and how He was made known to them in the breaking of the bread,
Busa ilang gisulti ang mga butang nga nahitabo sa ilang pagpadulong, ug kung giunsa ni Jesus pagpakita kanila pinaagi sa pagpikas sa tinapay.
36 and as they are speaking these things, Jesus Himself stood in the midst of them, and says to them, “Peace to you”;
Sa dihang gihisgotan nila kining mga butang, si Jesus sa iyang kaugalingon mibarog sa ilang taliwala, ug siya miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.”
37 and being amazed, and becoming frightened, they were thinking themselves to see a spirit.
Apan sila nangalisang ug napuno sa kahadlok, daw nakakita sila ug kalag.
38 And He said to them, “Why are you troubled? And why do reasonings come up in your hearts?
Si Jesus miingon kanila, “Nganong nasamok kamo? Nganong adunay mga pangutana nga mitungha sa inyong mga kasingkasing?
39 See My hands and My feet, that I am He; handle Me and see, because a spirit does not have flesh and bones as you see Me having.”
Tan-awa ang akong mga kamot ug mga tiil, nga kini ako mismo. Hikapa ako ug tan-awa. Kay ang kalag walay unod ug mga bukog, nga sa makita ninyo anaa kanako.”
40 And having said this, He showed the hands and the feet to them,
Sa dihang gisulti niya kini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.
41 and while they are not believing from the joy, and wondering, He said to them, “Do you have anything here to eat?”
Sa dihang dili pa sila makatuo sa hilabihang kalipay ug pagkahibulong, si Jesus miingon kanila, “Naa ba kamoy bisag unsa nga pagkaon?”
42 And they gave to Him part of a broiled fish, and of a honeycomb,
Gihatagan nila siya ug sinugbang isda.
43 and having taken, He ate before them,
Gikuha kini ni Jesus ug gikaon sa ilang atubangan.
44 and He said to them, “These [are] the words that I spoke to you, being yet with you, that it is necessary to be fulfilled all the things that are written in the Law of Moses, and the Prophets, and the Psalms, about Me.”
Siya miingon kanila, “Kaniadtong ako kauban ninyo, ako miingon kaninyo nga ang tanan nga nahisulat sa balaod ni Moises ug ang mga propeta ug ang mga Salmo kinahanglan matuman.”
45 Then He opened up their understanding to understand the Writings,
Unya iyang giablihan ang ilang mga hunahuna, aron sila makasabot sa kasulatan.
46 and He said to them, “Thus it has been written, and thus it was necessary [for] the Christ to suffer, and to rise out of the dead [on] the third day,
Siya miingon kanila, “Kini nahisulat, nga ang Cristo kinahanglan mag-antos, ug mabanhaw pag-usab gikan sa kamatayon sa ikatulo nga adlaw.
47 and conversion and forgiveness of sins is to be proclaimed in His Name to all the nations, beginning from Jerusalem:
Ug ang paghinulsol ug pagpasaylo sa mga sala kinahanglan isangyaw pinaagi sa iyang ngalan sa tanang mga nasod, sugod sa Jerusalem.
48 and you are witnesses of these things.
Kamo ang mga saksi niining mga butanga.
49 And behold, I send the promise of My Father on you, but you—abide in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
Tan-awa, Akong ipadala ang saad sa akong Amahan alang kaninyo. Apan hulata didto sa siyudad, hangtod kamo masul-oban sa gahom nga gikan sa kahitas-an.”
50 And He led them forth outside—to Bethany, and having lifted up His hands He blessed them,
Unya si Jesus migiya kanila pagawas hangtod anaa na sila duol sa Bitania. Gipataas niya iyang mga kamot, ug gipanalanginan sila.
51 and it came to pass, in His blessing them, He was parted from them, and was carried up into Heaven;
Kini nahitabo, samtang siya mipanalangin kanila, siya mibiya kanila ug gibayaw ngadto sa kalangitan.
52 and they, having worshiped Him, turned back to Jerusalem with great joy,
Ug sila midayeg kaniya, ug mibalik sa Jerusalem sa dakong kalipay.
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Sila anaa kanunay sa templo, nagapanalangin sa Dios.
