Luke 20
1 And it came to pass, on one of those days, as He is teaching the people in the temple, and proclaiming good news, the chief priests and the scribes, with the elders, came on [Him],
ଗଟ୍ଦିନ୍ ଜିସୁ ଜଃଡେବଃଳ୍ ମନ୍ଦିରେ ସିକ୍ୟା ଦେତିରିଲା ଆର୍, ନିକ କବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ କଃର୍ତିରିଲା, ସଃଡେବଃଳ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁମଃନ୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସି ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍,
2 and spoke to Him, saying, “Tell us by what authority You do these things? Or who is he that gave to You this authority?”
“ତୁୟ୍ ଇରିମଃନ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ କଃରୁଲିସ୍ ଆର୍ ଜେ ତକେ ଇ ଅଃଦିକାର୍ ଦିଲା, ସେ କେ, ଅଃମିକ୍ କଃଉ?”
3 And He answering said to them, “I will question you—I also—one thing, and tell Me:
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଉତୁର୍ ଦିଲା, “ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ତୁମିକେ ଗଟେକ୍ କଃତା ହଃଚାରିନ୍ଦ୍, ମକେ କଃଉଆ,
4 the immersion of John, was it from Heaven, or from men?”
ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତା ଜହନ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତା ଅଃଦିକାର୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି କି ଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅୟ୍ଲି?”
5 And they reasoned with themselves, saying, “If we may say, From Heaven, He will say, Why, then, did you not believe him?
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଜଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ସେ କୟ୍ଦ୍ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଜହନ୍କେ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାସ୍?
6 And if we may say, From men, all the people will stone us, for they are having been persuaded John to be a prophet.”
ମଃତର୍ ଜଦି ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃମିକ୍ ଟେଳା ସୁତ୍ରି ମାରି ହଃକାଉତି, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜହନ୍ ତ ଗଟେକ୍ ବାବ୍ବାଦି ବଃଲି ଲକ୍ମଃନ୍ ବେସି ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।”
7 And they answered that they did not know from where [it was],
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେରି କୁୟ୍ତିହୁଣି ଅୟ୍ଲି, ଇରି ନଃଜାଣୁ ବଃଲି ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍ ।
8 and Jesus said to them, “Neither do I say to you by what authority I do these things.”
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ମୁୟ୍ଁ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ ଇସଃବୁ କଃରୁଲେ, ସେରି ହେଁ ତୁମିମଃନ୍କେ ନଃକୟ୍ଁ ।”
9 And He began to speak to the people this allegory: “A certain man planted a vineyard, and gave it out to farmers, and went abroad for a long time,
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଇ କଃତା କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା । “ଗଟ୍ ମାନାୟ୍ ଗଟ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ କଃରି ସେରି ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍କେ ବାଗେ ଦଃୟ୍ ବୁତେକ୍ ଦିନାର୍ ଗିନେ ବିଦେସେ ଗଃଲା ।
10 and at the season he sent a servant to the farmers, that they may give to him from the fruit of the vineyard, but the farmers having beat him, sent [him] away empty.
ଆରେକ୍ ସେ ତାସିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ତାକେ ବାଳାର୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ହଃଳାର୍ ବାଗ୍ ଦେତି, ଇତାକ୍ ସେ ଗଟେକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ଟିକ୍ ବେଳାୟ୍ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା, ମଃତର୍ ସେ ତାସିମଃନ୍ ତାକ୍ ମାଡ୍ ମାରି ଚୁଚା ଆତେ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍,
11 And he added to send another servant, and they also having beaten and dishonored that one, sent [him] away empty;
ସେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାକ୍ ହେଁ ହଃଟାୟ୍ଲା; ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ତାକେ ହେଁ ମାଡ୍ ମାରି ଲାଜ୍ କଃରାୟ୍ ଆର୍ ଚୁଚା ଆତେ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍ ।
12 and he added to send a third, and this one also, having wounded, they cast out.
ତାର୍ହଃଚେ ସେ ଦୁୟ୍ ଲକ୍କେ ହଃଟାୟ୍ଲା ହଃଚେ, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ହଃଟାୟ୍ଲା, ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ତାକେ ହେଁ ବାନାକାବ୍ରା କଃରି ହଃଦାୟ୍ ହଃକାୟ୍ଲାୟ୍ ।
13 And the owner of the vineyard said, What will I do? I will send my son, the beloved, perhaps having seen this one, they will respect [him];
ସେତାକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସାଉକାର୍ କୟ୍ଲା ମୁୟ୍ଁ କାୟ୍ କଃରିନ୍ଦ୍? ମର୍ ଲାଡାର୍ ହଅକେ ହଃଟାୟ୍ନ୍ଦ୍, କେଜାଣ୍ ସେମଃନ୍ ତାକେ ମାୟ୍ନ୍ କଃର୍ତି ।
14 and having seen him, the farmers reasoned among themselves, saying, This is the heir; come, we may kill him, that the inheritance may become ours;
ମଃତର୍ ତାସିମଃନ୍ ତାକ୍ ଦଃକି ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, ଏ ତ ସାଉକାରାର୍ ହୟ୍ସି, ଆକ୍ ମଃର୍ନେ ମାରୁଆଁ, ତଃବେ ସଃବୁ ଦଃନ୍ବିତ୍ ଅଃମାର୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
15 and having cast him outside of the vineyard, they killed [him]; what, then, will the owner of the vineyard do to them?
ଆର୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ମଃର୍ନେ ମାରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସେହାଟି ହଃକାୟ୍ଲାୟ୍ । ତଃନ୍ଅଲେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସାଉକାର୍ ସେମଃନ୍କେ କଃନ୍କଃରେଦ୍?
16 He will come, and destroy these farmers, and will give the vineyard to others.” And having heard, they said, “Let it not be!”
ସେ ଆସି ଇ ତାସିମଃନ୍କେ ନାସ୍ କଃରେଦ୍ ଆର୍ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।” ଇରି ସୁଣି ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସେରି ନଃଉଅ ।”
17 And He, having looked on them, said, “What, then, is this that has been written: A stone that the builders rejected—this became head of a corner?
ମଃତର୍ ସେମଃନ୍କେ ଆକି ନିକକଃରି ସଃଳ୍କେ ଦଃକି କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ଇ ଜୁୟ୍ କଃତା ଲେକାଆଚେ, ତାର୍ ବାବ୍ କାୟ୍ରି, ଗଃର୍ ବାନ୍ଦୁମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଟେଳାକେ ମଃନ୍ ନଃକେଲାୟ୍, ସେରି କନାର୍ ମୁଳ୍ ଟେଳା ଅୟ୍ଲି ।
18 Everyone who has fallen on that stone will be broken, and on whom it may fall, it will crush him to pieces.”
ଜେ ସେ ଟେଳା ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍, ସେ କଃଣ୍ଡ୍ କଃଣ୍ଡ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ସେ ଟେଳା ଜାର୍ ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍ ତାକ୍ ସେରି ଗୁଣ୍ଡ୍ଗୁଣ୍ଡା କଃରେଦ୍ ।”
19 And the chief priests and the scribes sought to lay hands on Him in that hour, and they feared the people, for they knew that He spoke this allegory against them.
ଇତାକ୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ଆର୍ ମୁଳ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ସେଦାହ୍ରେ ତାକେ ଦଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍ଲାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ସେ କଃତା ସେମଃନ୍କେ ଦଃକିକଃରି ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା ବଃଲି ସେମଃନ୍ ବୁଜ୍ଲାୟ୍ ।
20 And having watched [Him], they sent forth ones lying in wait, feigning themselves to be righteous, that they might take hold of His word, to deliver Him up to the rule and to the authority of the governor,
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ସଃର୍କାରି ଅଃଦିକାରିମଃନାର୍ ଆତେ ଆର୍ ରାଇଜ୍କଃର୍ତା ଲକାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ତଃଳେ ସଃର୍ହି ଦେଉଁକେ ସୁବିଦା ଲଳି ତାର୍ କଃତାୟ୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁକ୍ ଚାଲାକି ବାବେ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାକ୍ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ ବଃଲି ଦଃକାୟ୍ ଅଃଉତା ଚର୍ମଃନ୍କେ ଲାଚ୍ ଦଃୟ୍ ହଃଟାୟ୍ଲାୟ୍ ।
21 and they questioned Him, saying, “Teacher, we have known that You say and teach correctly, and do not receive a person, but in truth teach the way of God.
ସେ ଚର୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଅଃମିମଃନ୍ ଜାଣିଆଚୁ ତୁୟ୍ ସଃତ୍ କଃତା କଃଉଁଲିସ୍ ଆର୍ ସିକ୍ୟା ଦେଉଁଲିସ୍ ଆର୍ କାର୍ ମୁକ୍ମେଟ୍ ନଃଦେକ୍ସି, ମଃତର୍ ସଃତ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଇସାବେ ସିକ୍ୟା ଦେଉଁଲିସ୍ ।
22 Is it lawful to us to give tribute to Caesar or not?”
ଅଃମିମଃନ୍କ୍ କଃଉ, କାଇସର୍କେ ସିସ୍ଟୁ ଦେତା ଅଃମାର୍ ବିଦି ଆଚେ କି ନୟ୍?”
23 And He, having perceived their craftiness, said to them, “Why do you tempt Me?
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନାର୍ ଚାଲାକିକେ ଜାଣି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମକ୍ ଗଟ୍ ଅଦ୍ଲି ଦଃକାଉଆ ।
24 Show Me a denarius; of whom does it have an image and inscription?” And they answering said, “Of Caesar”:
ମକେ ଗଟେକ୍ ଟଃକା ଦଃକାଉ । ଇତି କାର୍ ମୁର୍ତି ଆର୍ ନାଉଁ ଆଚେ?” ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “କାଇସର୍ ।”
25 and He said to them, “Give back, therefore, the things of Caesar to Caesar, and the things of God to God”;
ସେତାକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ଜୁୟ୍ରି କାଇସରାର୍ ସେରି କାଇସର୍କେ ଦିଆସ୍; ଆର୍ ଜୁୟ୍ରି ଇସ୍ୱରାର୍ ସେରି ଇସ୍ୱର୍କେ ଦିଆସ୍ ।”
26 and they were not able to take hold on His saying before the people, and having wondered at His answer, they were silent.
ଇତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଲକାର୍ ଆଗେ ତାର୍ କଃତାର୍ ଦଃସ୍ ଦଃରୁକ୍ ହାରି ନାହାର୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ସେମଃନ୍ ତାର୍ କଃତାୟ୍ କାବା ଅୟ୍ ମଦା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
27 And certain of the Sadducees, who are denying that there is a resurrection, having come near, questioned Him,
ତାର୍ହଃଚେ ମଃଲା ଲକ୍ ଉଟ୍ତାର୍ ସଃତ୍ ନଃକେର୍ତା କଃତିଗଟ୍ ସାଦୁକିମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଆସି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍,
28 saying, “Teacher, Moses wrote to us if anyone’s brother may die, having a wife, and he may die childless—that his brother may take the wife, and may raise up seed to his brother.
“ଏ ଗୁରୁ, ମସା ଅଃମାର୍ ଗିନେ ଲେକ୍ଲାଆଚେ ଜେ, ଜଦି ଗଟ୍ ଲକାର୍ ବାୟ୍ସିର୍ ଡକୁର୍ସି ରେଉଁ ରେଉଁ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃରେଦ୍, ତଃନ୍ଅଲେ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ତାର୍ ଡକୁର୍ସିକେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ କଃରି ଅଃହ୍ଣାର୍ ବାୟ୍ସିର୍ ବଃଉଁସ୍ ବାଡାୟ୍ଦ୍ ।
29 There were, then, seven brothers, and the first having taken a wife, died childless,
ଗଟ୍ତର୍ ସାତ୍ ବାୟ୍ ରିଲାୟ୍, ବଃଡ୍ ବାୟ୍ସି ଗଟ୍ ମାୟ୍ଜିକେ ବିବା ଅୟ୍ଲା ଆର୍ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲା ।
30 and the second took the wife, and he died childless,
ଦୁୟ୍ ବାୟ୍ର୍ ହଃଚେ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ବାୟ୍ସି ହେଁ ତାକ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଲା;
31 and the third took her, and in like manner also the seven—they left no children, and they died;
ସେରଃକମ୍ ସାତ୍ ବାୟ୍ ଜାକ ହିଲାମଃନ୍ ନଃଉତ୍ ମଃଲାୟ୍ ।
32 and last of all the woman also died:
ସଃରାସଃରି ସେ ମାୟ୍ଜି ହେଁ ମଃଲି ।
33 in the resurrection, then, of which of them does she become wife? For the seven had her as wife.”
ତଃବେ ମଃଲାଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ତାବଃଳ୍ ସେମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ସେ କାର୍ ଡକୁର୍ସି ଅୟ୍ଦ୍? ସାତ୍ ବାୟ୍ ଜାକ ତ ତାକେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ରିଲାୟ୍ ।”
34 And Jesus answering said to them, “The sons of this age marry and are given in marriage, (aiōn g165)
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଇ ଜଃଗତାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ବିବା କଃର୍ତି ଆର୍ ବିବା ଦେତି । (aiōn g165)
35 but those accounted worthy to obtain that age, and the resurrection that is out of the dead, neither marry, nor are they given in marriage; (aiōn g165)
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ସେ ଜଃଗତାର୍ ଗିନେ ଉଟ୍ତାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ଅଃଉତି, ସେମଃନ୍ ବିବା ନଃକେର୍ତି କି ବିବା ନଃଉତି । (aiōn g165)
36 for neither are they able to die anymore—for they are like messengers—and they are sons of God, being sons of the resurrection.
ଆରେକ୍, ସେମଃନ୍ ମଃରୁ ନଃହାର୍ତି, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ଦୁତ୍ ମଃନ୍କାର୍ ହର୍ ରେତି, ଆର୍ ମଃରି ଉଟ୍ଲା ହିଲାମଃନ୍ ଅୟ୍ରିଲାକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ହିଲାମଃନ୍ ଅଃଉତି ।
37 And that the dead are raised, even Moses showed at the Bush, since he calls the LORD the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob;
ମଃତର୍ ମଃଲାଲକ୍ମଃନ୍ ଜେ ଉଟ୍ତି, ଇରି ମସା ହେଁ ଗଟ୍ ବୁଟାର୍ ଗଃଟ୍ଣାୟ୍, ମାପ୍ରୁକେ ଅବ୍ରାହାମାର୍ ଇସ୍ୱର୍, ଇସାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍, ଜାକୁବାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ବଃଲି କୟ୍ ଜାଣାୟ୍ଲା ଆଚେ ।
38 and He is not a God of dead men, but of living, for all live to Him.”
ସେତ ମଃଲା ଲକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ ନଃୟ୍, ମଃତର୍ ଜିବନ୍ ଲକାର୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍, ସଃବୁ ଲକ୍ ତାର୍ ଲଃଗେ ଜିବନ୍ ରିଲା ଲକ୍ ।”
39 And certain of the scribes answering said, “Teacher, You said well”;
ସେତି କଃତେକ୍ ସାସ୍ତର୍ ଜାଣତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଉତୁର୍ ଦିଲାୟ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ତୁୟ୍ ଟିକ୍ କୟ୍ଲିସ୍ ।”
40 and they no longer dared question Him anything.
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କାୟ୍ କଃତା ହଃଚାରୁକ୍ ଆର୍ ସାସ୍ ନଃକେଲାୟ୍ ।
41 And He said to them, “How do they say the Christ is [the] son of David,
ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ହଃଚାର୍ଲା, “କ୍ରିସ୍ଟ ଜେ ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି ବଃଲି ଲକ୍ମଃନ୍ କଃନ୍କଃରି କଃଉଁଲାୟ୍?
42 and David himself says in [the] Scroll of Psalms, The LORD said to my Lord, Sit on My right hand,
ବଃଲେକ୍ ନିଜେ ଦାଉଦ୍ ଗିତ୍ସହିତା ଲେକାହଃତାର୍ ତଃୟ୍ଁ କୟ୍ଆଚେ, ମାପ୍ରୁ ମର୍ ମାପ୍ରୁକ୍ କୟ୍ଲା,
43 Until I will make Your enemies Your footstool;
ମୁୟ୍ଁ ଜଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ତୁମାର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ତୁମାର୍ ହାଦ୍ସଃଙ୍ଗାଉତା ଟାଣେ ଆଣିନାଚୁ, ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତେକ୍ ମର୍ କାତାବାଟ୍ୟା ବଃସିରେ ।
44 David, then, calls Him Lord, and how is He his son?”
ତଃବେ, ଦାଉଦ୍ ତାକେ ମାପ୍ରୁବଃଲି କଃଉଁଲା, ତଃବେ ସେ କଃନ୍କଃରି ତାର୍ ହୟ୍ସି?”
45 And all the people hearing, He said to His disciples,
ହଃଚେ ସେ ସଃବୁ ଲକାର୍ ମୁଏଁ ଚେଲାମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା,
46 “Take heed of the scribes, who are wishing to walk in long robes, and are cherishing salutations in the markets, and first seats in the synagogues, and first couches at the banquets,
“ଦଃର୍ମ୍ ଗୁରୁମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍, ସେମଃନ୍ ଡେଙ୍ଗ୍ ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦି ବୁଲୁକ୍, ଆର୍ ଆଟେ ବଃଜାରେ ଜୁଆର୍ ହାଉଁକେ, ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ବଃଡ୍ କୁର୍ଚି ଆର୍ ବଜିତଃୟ୍ ବଃଡ୍ ଟାଣେ ବଃସୁକେ ମଃନ୍ କଃର୍ତି ।
47 who devour the houses of the widows, and make long prayers for a pretense, these will receive more abundant judgment.”
ସେମଃନ୍ ରାଣ୍ଡିମଃନାର୍ ଗଃର୍ଗୁଡା ସଃବୁ ଅଃଦିକାର୍ କଃର୍ତି ଆର୍ ଚାଲାକି କଃରି ବେସି ଗଃଳି ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତି; ସେମଃନ୍ ଜଃବର୍ ବିଚାର୍ ତଃୟ୍ଁ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉତି ।”
