Luke 13
1 And there were some present at that time, telling Him about the Galileans, whose blood Pilate mingled with their sacrifices;
அபரஞ்ச பீலாதோ யேஷாம்’ கா³லீலீயாநாம்’ ரக்தாநி ப³லீநாம்’ ரக்தை: ஸஹாமிஸ்²ரயத் தேஷாம்’ கா³லீலீயாநாம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ கதிபயஜநா உபஸ்தா²ப்ய யீஸ²வே கத²யாமாஸு: |
2 and Jesus answering said to them, “Do you think that these Galileans became sinners beyond all the Galileans, because they have suffered such things?
தத: ஸ ப்ரத்யுவாச தேஷாம்’ லோகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸீ² து³ர்க³தி ர்க⁴டிதா தத்காரணாத்³ யூயம்’ கிமந்யேப்⁴யோ கா³லீலீயேப்⁴யோப்யதி⁴கபாபிநஸ்தாந் போ³த⁴த்⁴வே?
3 No—I say to you, but if you may not convert, even so will all you perish.
யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ததா² ந கிந்து மந: ஸு ந பராவர்த்திதேஷு யூயமபி ததா² நம்’க்ஷ்யத²|
4 Or those eighteen on whom the tower in Siloam fell, and killed them, do you think that these became debtors beyond all men who are dwelling in Jerusalem?
அபரஞ்ச ஸீ²லோஹநாம்ந உச்சக்³ரு’ஹஸ்ய பதநாத்³ யே(அ)ஷ்டாத³ஸ²ஜநா ம்ரு’தாஸ்தே யிரூஸா²லமி நிவாஸிஸர்வ்வலோகேப்⁴யோ(அ)தி⁴காபராதி⁴ந: கிம்’ யூயமித்யம்’ போ³த⁴த்⁴வே?
5 No—I say to you, but if you may not convert, all you will perish in like manner.”
யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ததா² ந கிந்து மந: ஸு ந பரிவர்த்திதேஷு யூயமபி ததா² நம்’க்ஷ்யத²|
6 And He spoke this allegory: “A certain one had a fig tree planted in his vineyard, and he came seeking fruit in it, and he did not find;
அநந்தரம்’ ஸ இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²மகத²யத்³ ஏகோ ஜநோ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரமத்⁴ய ஏகமுடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷம்’ ரோபிதவாந்| பஸ்²சாத் ஸ ஆக³த்ய தஸ்மிந் ப²லாநி க³வேஷயாமாஸ,
7 and he said to the vinedresser, Behold, three years I come seeking fruit in this fig tree, and do not find [it], cut it off, why does it also render the ground useless?
கிந்து ப²லாப்ராப்தே: காரணாத்³ உத்³யாநகாரம்’ ப்⁴ரு’த்யம்’ ஜகா³த³, பஸ்²ய வத்ஸரத்ரயம்’ யாவதா³க³த்ய ஏதஸ்மிந்நுடு³ம்ப³ரதரௌ க்ஷலாந்யந்விச்சா²மி, கிந்து நைகமபி ப்ரப்நோமி தருரயம்’ குதோ வ்ரு’தா² ஸ்தா²நம்’ வ்யாப்ய திஷ்ட²தி? ஏநம்’ சி²ந்தி⁴|
8 And he answering says to him, Lord, permit it also this year, until I may dig around it, and cast in dung;
ததோ ப்⁴ரு’த்ய: ப்ரத்யுவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ புநர்வர்ஷமேகம்’ ஸ்தா²தும் ஆதி³ஸ²; ஏதஸ்ய மூலஸ்ய சதுர்தி³க்ஷு க²நித்வாஹம் ஆலவாலம்’ ஸ்தா²பயாமி|
9 and if indeed it may bear fruit—and if not so, thereafter you will cut it off.”
தத: ப²லிதும்’ ஸ²க்நோதி யதி³ ந ப²லதி தர்ஹி பஸ்²சாத் சே²த்ஸ்யஸி|
10 And He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath,
அத² விஸ்²ராமவாரே ப⁴ஜநகே³ஹே யீஸு²ருபதி³ஸ²தி
11 and behold, there was a woman having a spirit of disability [for] eighteen years, and she was bent together, and not able to bend back at all,
தஸ்மித் ஸமயே பூ⁴தக்³ரஸ்தத்வாத் குப்³ஜீபூ⁴யாஷ்டாத³ஸ²வர்ஷாணி யாவத் கேநாப்யுபாயேந ரு’ஜு ர்ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி யா து³ர்ப்³ப³லா ஸ்த்ரீ,
12 and Jesus having seen her, called [her] near and said to her, “Woman, you have been loosed from your disability”;
தாம்’ தத்ரோபஸ்தி²தாம்’ விலோக்ய யீஸு²ஸ்தாமாஹூய கதி²தவாந் ஹே நாரி தவ தௌ³ர்ப்³ப³ல்யாத் த்வம்’ முக்தா ப⁴வ|
13 and He laid on her [His] hands, and immediately she was set upright, and was glorifying God.
தத: பரம்’ தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தார்பணமாத்ராத் ஸா ரு’ஜுர்பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ கர்த்துமாரேபே⁴|
14 And the chief of the synagogue answering—much displeased that on the Sabbath Jesus healed—said to the multitude, “Six days there are in which it is necessary to be working; in these, then, coming, be healed, and not on the day of the Sabbath.”
கிந்து விஸ்²ராமவாரே யீஸு²நா தஸ்யா: ஸ்வாஸ்த்²யகரணாத்³ ப⁴ஜநகே³ஹஸ்யாதி⁴பதி: ப்ரகுப்ய லோகாந் உவாச, ஷட்ஸு தி³நேஷு லோகை: கர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’ தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸ்வாஸ்த்²யார்த²ம்’ தேஷு தி³நேஷு ஆக³ச்ச²த, விஸ்²ராமவாரே மாக³ச்ச²த|
15 Then the LORD answered him and said, “Hypocrite, do not each of you loose his ox or donkey from the stall on the Sabbath, and having led [it] away, water [it]?
ததா³ பபு⁴: ப்ரத்யுவாச ரே கபடிநோ யுஷ்மாகம் ஏகைகோ ஜநோ விஸ்²ராமவாரே ஸ்வீயம்’ ஸ்வீயம்’ வ்ரு’ஷப⁴ம்’ க³ர்த³ப⁴ம்’ வா ப³ந்த⁴நாந்மோசயித்வா ஜலம்’ பாயயிதும்’ கிம்’ ந நயதி?
16 And this one, being a daughter of Abraham, whom Satan bound eighteen years, behold, did [she] not ought to be loosed from this bond on the day of the Sabbath?”
தர்ஹ்யாஷ்டாத³ஸ²வத்ஸராந் யாவத் ஸை²தாநா ப³த்³தா⁴ இப்³ராஹீம: ஸந்ததிரியம்’ நாரீ கிம்’ விஸ்²ராமவாரே ந மோசயிதவ்யா?
17 And He saying these things, all who were opposed to Him were being ashamed, and all the multitude were rejoicing over all the glorious things that are being done by Him.
ஏஷு வாக்யேஷு கதி²தேஷு தஸ்ய விபக்ஷா: ஸலஜ்ஜா ஜாதா: கிந்து தேந க்ரு’தஸர்வ்வமஹாகர்ம்மகாரணாத் லோகநிவஹ: ஸாநந்தோ³(அ)ப⁴வத்|
18 And He said, “To what is the Kingdom of God like? And to what will I liken it?
அநந்தரம்’ ஸோவத³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’? கேந தது³பமாஸ்யாமி?
19 It is like to a grain of mustard, which a man having taken, cast into his garden, and it increased, and came to a great tree, and the birds of the heavens rested in its branches.”
யத் ஸர்ஷபபீ³ஜம்’ க்³ரு’ஹீத்வா கஸ்²சிஜ்ஜந உத்³யாந உப்தவாந் தத்³ பீ³ஜமங்குரிதம்’ ஸத் மஹாவ்ரு’க்ஷோ(அ)ஜாயத, ததஸ்தஸ்ய ஸா²கா²ஸு விஹாயஸீயவிஹகா³ ஆக³த்ய ந்யூஷு: , தத்³ராஜ்யம்’ தாத்³ரு’ஸே²ந ஸர்ஷபபீ³ஜேந துல்யம்’|
20 And again He said, “To what will I liken the Kingdom of God?
புந: கத²யாமாஸ, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’ வதி³ஷ்யாமி? யத் கிண்வம்’ காசித் ஸ்த்ரீ க்³ரு’ஹீத்வா த்³ரோணத்ரயபரிமிதகோ³தூ⁴மசூர்ணேஷு ஸ்தா²பயாமாஸ,
21 It is like leaven, which a woman, having taken, hid in three measures of meal, until all was leavened.”
தத: க்ரமேண தத் ஸர்வ்வகோ³தூ⁴மசூர்ணம்’ வ்யாப்நோதி, தஸ்ய கிண்வஸ்ய துல்யம் ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’|
22 And He was going through cities and villages, teaching, and making progress toward Jerusalem;
தத: ஸ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ ப்ரதி யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா நக³ரே நக³ரே க்³ராமே க்³ராமே ஸமுபதி³ஸ²ந் ஜகா³ம|
23 and a certain one said to Him, “Lord, are those saved few?” And He said to them,
ததா³ கஸ்²சிஜ்ஜநஸ்தம்’ பப்ரச்ச², ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’ கேவலம் அல்பே லோகா: பரித்ராஸ்யந்தே?
24 “Be striving to go in through the straight gate, because many, I say to you, will seek to go in, and will not be able;
தத: ஸ லோகாந் உவாச, ஸம்’கீர்ணத்³வாரேண ப்ரவேஷ்டும்’ யதக்⁴வம்’, யதோஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ப³ஹவ: ப்ரவேஷ்டும்’ சேஷ்டிஷ்யந்தே கிந்து ந ஸ²க்ஷ்யந்தி|
25 from the time the Master of the house may have risen up, and may have shut the door, and you may begin to stand outside, and to knock at the door, saying, Lord, Lord, open to us, and He answering will say to you, I have not known you from where you are,
க்³ரு’ஹபதிநோத்தா²ய த்³வாரே ருத்³தே⁴ ஸதி யதி³ யூயம்’ ப³ஹி: ஸ்தி²த்வா த்³வாரமாஹத்ய வத³த², ஹே ப்ரபோ⁴ ஹே ப்ரபோ⁴ அஸ்மத்காரணாத்³ த்³வாரம்’ மோசயது, தத: ஸ இதி ப்ரதிவக்ஷ்யதி, யூயம்’ குத்ரத்யா லோகா இத்யஹம்’ ந ஜாநாமி|
26 then you may begin to say, We ate before You, and drank, and You taught in our broad places;
ததா³ யூயம்’ வதி³ஷ்யத², தவ ஸாக்ஷாத்³ வயம்’ பே⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த: , த்வஞ்சாஸ்மாகம்’ நக³ரஸ்ய பதி² ஸமுபதி³ஷ்டவாந்|
27 and He will say, I say to you, I have not known you from where you are; depart from Me, all you workers of the unrighteousness.
கிந்து ஸ வக்ஷ்யதி, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, யூயம்’ குத்ரத்யா லோகா இத்யஹம்’ ந ஜாநாமி; ஹே து³ராசாரிணோ யூயம்’ மத்தோ தூ³ரீப⁴வத|
28 There will be there the weeping and the gnashing of the teeth when you may see Abraham, and Isaac, and Jacob, and all the prophets, in the Kingdom of God, and yourselves being cast outside;
ததா³ இப்³ராஹீமம்’ இஸ்ஹாகம்’ யாகூப³ஞ்ச ஸர்வ்வப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ராப்தாந் ஸ்வாம்’ஸ்²ச ப³ஹிஷ்க்ரு’தாந் த்³ரு’ஷ்ட்வா யூயம்’ ரோத³நம்’ த³ந்தைர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச கரிஷ்யத²|
29 and they will come from east and west, and from north and south, and will recline in the Kingdom of God,
அபரஞ்ச பூர்வ்வபஸ்²சிமத³க்ஷிணோத்தரதி³க்³ப்⁴யோ லோகா ஆக³த்ய ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே நிவத்ஸ்யந்தி|
30 and behold, there are last who will be first, and there are first who will be last.”
பஸ்²யதேத்த²ம்’ ஸே²ஷீயா லோகா அக்³ரா ப⁴விஷ்யந்தி, அக்³ரீயா லோகாஸ்²ச ஸே²ஷா ப⁴விஷ்யந்தி|
31 On that day there came near certain Pharisees, saying to Him, “Go forth, and be going on from here, for Herod wishes to kill You”;
அபரஞ்ச தஸ்மிந் தி³நே கியந்த: பி²ரூஸி²ந ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரோசு: , ப³ஹிர்க³ச்ச², ஸ்தா²நாத³ஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²நம்’ குரு, ஹேரோத்³ த்வாம்’ ஜிகா⁴ம்’ஸதி|
32 and He said to them, “Having gone, say to that fox, Behold, I cast forth demons, and perfect cures today and tomorrow, and the third [day] I am being perfected;
தத: ஸ ப்ரத்யவோசத் பஸ்²யதாத்³ய ஸ்²வஸ்²ச பூ⁴தாந் விஹாப்ய ரோகி³ணோ(அ)ரோகி³ண: க்ரு’த்வா த்ரு’தீயேஹ்நி ஸேத்ஸ்யாமி, கதா²மேதாம்’ யூயமித்வா தம்’ பூ⁴ரிமாயம்’ வத³த|
33 but it is necessary for Me today, and tomorrow, and the [day] following, to go on, because it is not possible for a prophet to perish out of Jerusalem.
தத்ராப்யத்³ய ஸ்²வ: பரஸ்²வஸ்²ச மயா க³மநாக³மநே கர்த்தவ்யே, யதோ ஹேதோ ர்யிரூஸா²லமோ ப³ஹி: குத்ராபி கோபி ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ந கா⁴நிஷ்யதே|
34 Jerusalem, Jerusalem, that is killing the prophets, and stoning those sent to her, how often I willed to gather together your children, as a hen [gathers] her brood under the wings, and you did not will.
ஹே யிரூஸா²லம் ஹே யிரூஸா²லம் த்வம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ ஹம்’ஸி தவாந்திகே ப்ரேரிதாந் ப்ரஸ்தரைர்மாரயஸி ச, யதா² குக்குடீ நிஜபக்ஷாத⁴: ஸ்வஸா²வகாந் ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி, ததா²ஹமபி தவ ஸி²ஸூ²ந் ஸம்’க்³ரஹீதும்’ கதிவாராந் ஐச்ச²ம்’ கிந்து த்வம்’ நைச்ச²: |
35 Behold, your house is being left to you desolate, and truly I say to you, you may not see Me, until it may come when you may say, Blessed [is] He who is coming in the Name of the LORD.”
பஸ்²யத யுஷ்மாகம்’ வாஸஸ்தா²நாநி ப்ரோச்சி²த்³யமாநாநி பரித்யக்தாநி ச ப⁴விஷ்யந்தி; யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ய: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நாக³ச்ச²தி ஸ த⁴ந்ய இதி வாசம்’ யாவத்காலம்’ ந வதி³ஷ்யத², தாவத்காலம்’ யூயம்’ மாம்’ ந த்³ரக்ஷ்யத²|
