Lamentations 5
1 Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
