Lamentations 5
1 Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
