Lamentations 5
1 Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
| ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند. |
2 Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
3 Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
| ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند. |
4 We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
| آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. |
5 For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
| در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم. |
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
| خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم. |
7 Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
| پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم. |
8 Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
| بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد. |
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
| برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم. |
10 Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
| از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است. |
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
| زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند. |
12 Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
| رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند. |
13 They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
| جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند. |
14 Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
| پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند. |
15 The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
| شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است. |
16 The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
| وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم. |
17 Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
| دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند، |
18 For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
| زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است. |
19 You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
| ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است. |
20 Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
| مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری. |
21 Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
| ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده. |
22 For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
