< Lamentations 5 >

1 Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.۱
2 Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.۲
3 Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.۳
4 We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.۴
5 For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.۵
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.۶
7 Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.۷
8 Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.۸
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.۹
10 Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.۱۰
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.۱۱
12 Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.۱۲
13 They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.۱۳
14 Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.۱۴
15 The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.۱۵
16 The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.۱۶
17 Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.۱۷
18 For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.۱۸
19 You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.۱۹
20 Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.۲۰
21 Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.۲۱
22 For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.۲۲

< Lamentations 5 >