< Lamentations 5 >

1 Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.
2 Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.
3 Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.
4 We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.
5 For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.
6 [To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.
7 Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.
8 Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.
9 With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.
10 Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.
11 Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.
12 Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.
13 They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.
14 Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.
15 The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.
16 The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!
17 Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،
18 For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.
19 You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.
20 Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟
21 Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،
22 For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟

< Lamentations 5 >