Lamentations 4
1 [ALEPH-BET] How the gold has become dim, Changed the best—the pure gold! Stones of the sanctuary are poured out At the head of all out-places.
Naunsa nga ang bulawan mialup man! naunsa nga ang lunsay nga bulawan milubad man! Ang mga bato sa balaang puloyanan ginayabo didto sa tagsatagsa ka ulohan sa dalan.
2 The precious sons of Zion, Who are comparable with fine gold, How they have been reckoned earthen bottles, Work of the hands of a potter.
Ang bililhong mga anak nga lalake sa Sion, takus ikatanding sa inulay nga bulawan, Naunsa nga sila giisip man nga ingon sa saro nga sa yutang kolonon, ang buhat sa mga kamot sa magkokolon!
3 Even dragons have drawn out the breast, They have suckled their young ones, The daughter of my people has become cruel, Like the ostriches in a wilderness.
Bisan pa ang mga irong ihalas mopagula sa ilang suso, mopasuso sa ilang mga itoy; Ang anak nga babaye sa akong katawohan nahimong mabangis, ingon sa mga avestruz sa kamingawan.
4 The tongue of a suckling has cleaved to his palate with thirst, Infants asked for bread, they have no dealer [of it] out.
Ang dila sa bata nga masuso mitapot sa alingagngag sa iyang baba tungod sa kauhaw: Ang magagmayng kabataan mangayo ug tinapay, ug walay tawo nga magatipiktipik sa tinapay kanila.
5 Those eating of delicacies have been desolate in out-places, Those supported on scarlet have embraced dunghills.
Kadtong nagkaon ug pinili nga kalan-on nangahimong biniyaan didto sa kadalanan: Kadtong nanagtubo sa mapula nga mga panapton minggakus ug mga pundok sa kinalibang.
6 And greater is the iniquity of the daughter of my people, Than the sin of Sodom, That was overturned as [in] a moment, And no hands were stayed on her.
Tungod kay ang kasal-anan sa anak nga babaye sa akong katawohan labing daku kay sa sala sa Sodoma, Nga gilaglag sulod sa usa ka pagpamilok, ug walay mga kamot nga minggunit kaniya.
7 Purer were her Nazarites than snow, Whiter than milk, ruddier of body than rubies, Of sapphire their form.
Ang iyang mga halangdon labing maputli kay sa nieve, sila labing maputi kay sa gatas: Sila labing mapula ug lawas kay sa mga rubi, ang ilang kahinlo ingon sa zafiro:
8 Their face has been darker than blackness, They have not been known in out-places, Their skin has cleaved to their bone, It has withered—it has been as wood.
Ang ilang nawong maitum kay sa carbon; sila dili maila diha sa kadalanan: Ang ilang mga panit nanapot sa ilang mga bukog; kini nauga nga nahimong ingon sa usa ka pinutol.
9 Better have been the pierced of a sword Than the pierced of famine, For these flow away, pierced through, Without the increase of the field.
Kadtong gipamatay pinaagi sa pinuti labing maayo kay niadtong nangamatay sa gutom: Kay kini nagakahunos daw gilagbasan, tungod sa kawalad-on sa mga bunga sa uma.
10 The hands of merciful women have boiled their own children, They have been for food to them, In the destruction of the daughter of my people.
Ang mga kamot sa makalolooy nga mga babaye nanaglata sa kaugalingon nilang mga anak: Sila nahimo nga ilang kalan-on sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
11 YHWH has completed His fury, He has poured out the fierceness of His anger, And He kindles a fire in Zion, And it devours her foundations.
Natuman ni Jehova ang iyang kaligutgut, iyang gibubo ang iyang mabangis nga kasuko; Ug siya nagdaub sa kalayo sa Sion, nga naglamoy sa mga patukoranan niana.
12 The kings of earth did not believe, And any of the inhabitants of the world, That an adversary and enemy would come Into the gates of Jerusalem.
Ang mga hari sa yuta wala managpanoo, ni ang tanang pumoluyo sa kalibutan, Nga ang kabatok ug ang kaaway makasulod sa mga pultahan sa Jerusalem.
13 Because of the sins of her prophets, The iniquities of her priests, Who are shedding in her midst the blood of the righteous,
Tungod sa mga sala sa iyang mga manalagna, ug sa mga kasal-anan sa iyang mga sacerdote, Nga nanag-ula sa dugo sa mga matarung diha sa iyang taliwala.
14 They have wandered naked in out-places, They have been defiled with blood, Without [any] being able to touch their clothing,
Sila nanagsalaag sa kadalanan ingon sa mga buta nga mga tawo, sila nahugawan sa dugo, Sa pagkaagi nga ang mga tawo dili makahikap sa ilang mga saput.
15 “Turn aside—unclean,” they called to them, “Turn aside, turn aside, do not touch,” For they fled—indeed, they have wandered, They have said among nations: “They do not add to sojourn.”
Pamahawa kamo, sila mingtiyabaw kanila: Mahugaw! pahawa, pahawa, ayaw paghikapa! Sa diha nga mingkalagiw sila ug mingsalaag, ang mga tawo mingingon sa taliwala sa mga nasud:
16 The face of YHWH has divided them, He does not add to behold them, They have not lifted up the face of priests, They have not favored [the] old and elderly.
Sila dili na makapuyo pag-usab dinhi. Ang kasuko ni Jehova nagpapatlaag kanila; siya dili na magtagad pag-usab kanila: Sila wala motahud sa mga pagkatawo sa mga sacerdote, sila wala modapig sa mga anciano.
17 While we exist—consumed are our eyes for our vain help, In our watchtower we have watched for a nation [that] does not save.
Ang among mga mata naluya sa pagpangita sa kawang namong pagtabang: Sa among pagtukaw kami nagabantay sa usa ka nasud nga dili makaluwas.
18 They have hunted our steps from going in our broad-places, Near has been our end, fulfilled our days, For our end has come.
Sila nangita sa among mga lakang, sa pagkaagi nga kami dili makaadto sa among kadalanan: Ang among katapusan haduol na, ang among mga adlaw natuman na; kay ang among katapusan mingdangat na.
19 Swifter have been our pursuers, Than the eagles of the heavens, On the mountains they have burned [after] us, In the wilderness they have laid wait for us.
Ang among mga manggugukod matulin pa kay sa mga agila sa kalangitan: Sila minggukod kanamo ibabaw sa kabukiran, sila nanagbanhig kanamo sa kamingawan.
20 The breath of our nostrils—the anointed of YHWH, Has been captured in their pits, of whom we said: “We live among nations in his shadow.”
Ang gininhawa sa among mga ilong, ang dinihog ni Jehova, nadakup sa ilang mga gahong; Nga mahitungod kaniya ming-ingon kami: Ilalum sa iyang landong kami magapuyo sa taliwala sa mga nasud.
21 Rejoice and be glad, O daughter of Edom, Dwelling in the land of Uz, Even to you a cup passes over, You are drunk, and make yourself naked.
Pagmaya ug paglipay, Oh anak nga babaye sa Edom, nga nagapuyo sa yuta sa Hus: Ang copa usab moagi nganha kanimo: ikaw mahubog, ug maghubo sa imong kaugalingon.
22 Completed [is] your iniquity, daughter of Zion, He does not add to remove you, He has inspected your iniquity, O daughter of Edom, He has removed [you] because of your sins!
Ang silot sa imong kasal-anan natuman na, Oh anak nga babaye sa Sion; siya dili na modala kanimo pag-usab ngadto sa pagkabinihag: Du-awon niya ang imong kasalanan, Oh anak nga babaye sa Edom; igapadayag niya ang imong mga sala.
