< Lamentations 3 >

1 [ALEPH-BET] I [am] the man [who] has seen affliction By the rod of His wrath.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 He has led me, and causes to go [in] darkness, and without light.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Surely against me He turns back, He turns His hand all the day.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 He has worn out my flesh and my skin. He has broken my bones.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 He has built up against me, And sets around poverty and weariness.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 In dark places He has caused me to dwell, As the dead of old.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 He has hedged me in, and I do not go out, He has made heavy my chain.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Also when I call and cry out, He has shut out my prayer.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 He has hedged my ways with hewn work, My paths He has made crooked.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding places.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 My ways He is turning aside, and He pulls me in pieces, He has made me a desolation.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 He has bent His bow, And sets me up as a mark for an arrow.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 He has caused to enter into my reins The sons of His quiver.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 I have been a derision to all my people, Their song all the day.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 He has filled me with bitter things, He has filled me [with] wormwood.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 And He breaks with gravel my teeth, He has covered me with ashes.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 And You cast off my soul from peace, I have forgotten prosperity.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 And I say, My strength and my hope have perished from YHWH.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Remember well, and my soul bows down in me.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 This I turn to my heart—therefore I hope.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 The kindnesses of YHWH! For we have not been consumed, For His mercies have not ended.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 New every morning, abundant [is] Your faithfulness.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 My portion [is] YHWH, my soul has said, Therefore I hope for Him.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 YHWH [is] good to those waiting for Him, To the soul [that] seeks Him.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 [It is] good when one stays and stands still For the salvation of YHWH.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 [It is] good for a man that he bears a yoke in his youth.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 He sits alone, and is silent, For He has laid [it] on him.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 He puts his mouth in the dust, if so be, there is hope.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 He gives to his striker the cheek, He is filled with reproach.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 For the Lord does not cast off for all time.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 For though He afflicted, yet He has pitied, According to the abundance of His kindness.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 For He has not afflicted with His heart, Nor does He grieve the sons of men.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 To bruise under one’s feet any bound ones of earth,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 To turn aside the judgment of a man, Before the face of the Most High,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 To subvert a man in his cause, the Lord has not approved.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Who [is] this—he has spoken, and it is, [And] the Lord has not commanded [it]?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 From the mouth of the Most High does not go forth the evils and the good.
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Why does a living man sigh habitually, A man for his sin?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 We search our ways, and investigate, And turn back to YHWH.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 We lift up our heart on the hands to God in the heavens.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 We have transgressed and been rebellious, You have not forgiven.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 You have covered Yourself with anger, And pursue us; You have slain—You have not pitied.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 You have covered Yourself with a cloud, So that prayer does not pass through.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Outcast and refuse You make us In the midst of the peoples.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Opened against us their mouth have all our enemies.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Fear and a snare has been for us, Desolation and destruction.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Streams of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 My eye is poured out, And does not cease without intermission,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Until YHWH looks and sees from the heavens,
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 My eye affects my soul, Because of all the daughters of my city.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Hunting—my enemies have hunted me without cause like the bird.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 They have cut off my life in a pit, And they cast a stone against me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Waters have flowed over my head, I have said, I have been cut off.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 I called Your Name, O YHWH, from the lower pit.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 You have heard my voice, do not hide Your ear at my breathing—at my cry.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 You have drawn near in the day I call You, You have said, Do not fear.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 You have pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, You have redeemed my life.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 You have seen, O YHWH, my overthrow, Judge my cause.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 You have seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 You have heard their reproach, O YHWH, All their thoughts against me,
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 You return to them the deed, O YHWH, According to the work of their hands.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 You give to them a covered heart, Your curse to them.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 You pursue in anger, and destroy them, From under the heavens of YHWH!
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!

< Lamentations 3 >