Lamentations 3
1 [ALEPH-BET] I [am] the man [who] has seen affliction By the rod of His wrath.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 He has led me, and causes to go [in] darkness, and without light.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Surely against me He turns back, He turns His hand all the day.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 He has worn out my flesh and my skin. He has broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He has built up against me, And sets around poverty and weariness.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 In dark places He has caused me to dwell, As the dead of old.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 He has hedged me in, and I do not go out, He has made heavy my chain.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Also when I call and cry out, He has shut out my prayer.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 He has hedged my ways with hewn work, My paths He has made crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding places.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 My ways He is turning aside, and He pulls me in pieces, He has made me a desolation.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 He has bent His bow, And sets me up as a mark for an arrow.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 He has caused to enter into my reins The sons of His quiver.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 I have been a derision to all my people, Their song all the day.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He has filled me with bitter things, He has filled me [with] wormwood.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 And He breaks with gravel my teeth, He has covered me with ashes.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 And You cast off my soul from peace, I have forgotten prosperity.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 And I say, My strength and my hope have perished from YHWH.
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 Remember well, and my soul bows down in me.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 This I turn to my heart—therefore I hope.
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 The kindnesses of YHWH! For we have not been consumed, For His mercies have not ended.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 New every morning, abundant [is] Your faithfulness.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 My portion [is] YHWH, my soul has said, Therefore I hope for Him.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 YHWH [is] good to those waiting for Him, To the soul [that] seeks Him.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 [It is] good when one stays and stands still For the salvation of YHWH.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 [It is] good for a man that he bears a yoke in his youth.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 He sits alone, and is silent, For He has laid [it] on him.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 He puts his mouth in the dust, if so be, there is hope.
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 He gives to his striker the cheek, He is filled with reproach.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 For the Lord does not cast off for all time.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 For though He afflicted, yet He has pitied, According to the abundance of His kindness.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 For He has not afflicted with His heart, Nor does He grieve the sons of men.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 To bruise under one’s feet any bound ones of earth,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 To turn aside the judgment of a man, Before the face of the Most High,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 To subvert a man in his cause, the Lord has not approved.
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Who [is] this—he has spoken, and it is, [And] the Lord has not commanded [it]?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 From the mouth of the Most High does not go forth the evils and the good.
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Why does a living man sigh habitually, A man for his sin?
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 We search our ways, and investigate, And turn back to YHWH.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 We lift up our heart on the hands to God in the heavens.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 We have transgressed and been rebellious, You have not forgiven.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 You have covered Yourself with anger, And pursue us; You have slain—You have not pitied.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 You have covered Yourself with a cloud, So that prayer does not pass through.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Outcast and refuse You make us In the midst of the peoples.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 Opened against us their mouth have all our enemies.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Fear and a snare has been for us, Desolation and destruction.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 Streams of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My eye is poured out, And does not cease without intermission,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Until YHWH looks and sees from the heavens,
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 My eye affects my soul, Because of all the daughters of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Hunting—my enemies have hunted me without cause like the bird.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They have cut off my life in a pit, And they cast a stone against me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Waters have flowed over my head, I have said, I have been cut off.
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 I called Your Name, O YHWH, from the lower pit.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 You have heard my voice, do not hide Your ear at my breathing—at my cry.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 You have drawn near in the day I call You, You have said, Do not fear.
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 You have pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, You have redeemed my life.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 You have seen, O YHWH, my overthrow, Judge my cause.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 You have seen all their vengeance, All their thoughts of me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 You have heard their reproach, O YHWH, All their thoughts against me,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 You return to them the deed, O YHWH, According to the work of their hands.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 You give to them a covered heart, Your curse to them.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 You pursue in anger, and destroy them, From under the heavens of YHWH!
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
