John 9
1 And passing by, He saw a man blind from birth,
Вә у йолда кетиветип, туғма қариғу бир адәмни көрди.
2 and His disciples asked Him, saying, “Rabbi, who sinned, this one or his parents, that he should be born blind?”
Мухлислири униңдин: — Устаз, ким гуна қилип униң қариғу туғулғиниға сәвәп болған? У өзиму я ата-анисиму? — дәп сорашти.
3 Jesus answered, “Neither this one sinned nor his parents, but that the works of God may be revealed in him;
Әйса мундақ җавап бәрди: — Өзи яки ата-анисиниң гуна садир қилғанлиғидин әмәс, бәлки Худаниң Өз әмәллири униңда аян қилинсун дәп шундақ болған.
4 it is necessary for Me to be working the works of Him who sent Me while it is day; night comes when no one is able to work:
Күнниң йоруғида, мени Әвәткүчиниң әмәллирини ада қилишим керәк. Кәч кирсә, шу чағда һеч ким иш қилалмайду.
5 when I am in the world, I AM [the] light of the world.”
Мән дунияда турған вақтимда, дунияниң нури өзүмдурмән.
6 Saying these things, He spat on the ground, and made clay of the spittle, and rubbed the clay on the eyes of the blind man, and said to him,
Бу сөзләрни қилғандин кейин, у йәргә түкүрүп, түкүрүктин лай қилип, лайни һелиқи адәмниң көзлиригә сүрүп қойди
7 “Go away, wash at the pool of Siloam,” which is, interpreted, Sent. He went away, therefore, and washed, and came seeing;
вә униңға: «Силоам көлчиги»гә берип жуювәткин» деди («Силоам» [ибранийчә сөз болуп], «әвәтилгән» дегән мәнини билдүриду). Шуниң билән һелиқи адәм берип жуювиди, көзи көридиған болуп қайтип кәлди.
8 the neighbors, therefore, and those seeing him before, that he was blind, said, “Is this not he who is sitting and begging?”
Хошнилири вә у илгири тиләмчилик қилғинида уни көргәнләр: — Бу олтирип тиләмчилик қилидиған һелиқи адәм әмәсму? — дейишип кәтти.
9 Others said, “This is he”; and others, “He is like to him”; he himself said, “I am [he].”
Бәзиләр: «Һәә, шу екән» десә, йәнә бәзиләр: «Яқ. у әмәс, лекин униңға охшайдикән» дейишти. Бирақ у өзи: — Мән дәл шу киши болимән! — деди.
10 They said, therefore, to him, “How were your eyes opened?”
— Ундақта көзлириң қандақ ечилди? — дәп сорашти улар.
11 He answered and said, “A man called Jesus made clay, and rubbed my eyes, and said to me, Go away to the pool of Siloam, and wash; and having gone away and having washed, I received sight”;
У җававән мундақ деди: — Әйса исимлиқ бир киши [түкүрүгидин] лай қилип көзлиримгә сүрүп қоювиди, маңа: «Силоам көлчигигә берип жуювәткин» дегән еди. Мән берип жуювидим, көрәләйдиған болдум.
12 they said, therefore, to him, “Where is that One?” He says, “I have not known.”
— У һазир қәйәрдә? — дәп сорашти улар. — Билмәймән, — деди у.
13 They bring him who once [was] blind to the Pharisees,
Халайиқ илгири қариғу болған бу адәмни Пәрисийләрниң алдиға елип беришти
14 and it was a Sabbath when Jesus made the clay, and opened his eyes.
(әслидә Әйса лай қилип бу адәмниң көзлирини ачқан күн дәл шабат күни еди).
15 Again, therefore, the Pharisees also were asking him how he received sight, and he said to them, “He put clay on my eyes, and I washed—and I see.”
Шуниң билән Пәрисийләр қайтидин бу адәмдин қандақ көрәләйдиған болғинини соривиди, у уларға: — У көзлиримгә лай [сүрүп] қойди, мән жуювидим вә мана, көрәләйдиған болдум! — деди.
16 Certain of the Pharisees therefore said, “This Man is not from God, because He does not keep the Sabbath”; others said, “How is a man—a sinful one—able to do such signs?” And there was a division among them.
Шуниң билән Пәрисийләрдин бәзилири: — У адәм Худаниң йенидин кәлгән әмәс, чүнки у шабат күнини тутмайду, — дейишти. Йәнә бәзилири: — У гунакар адәм болса, қандақларчә бундақ мөҗизилик аламәтләрни яриталайтти? — дейишти. Буниң билән уларниң арисида бөлүнүш пәйда болди.
17 They said to the blind man again, “You—what do you say of Him—that He opened your eyes?”
Улар қариғу адәмдин йәнә: — У көзлириңни ечипту, әнди сән у тоғрилиқ немә дәйсән? — дәп сорашти. У: — У бир пәйғәмбәр екән, — деди.
18 And he said, “He is a prophet.” The Jews, therefore, did not believe concerning him that he was blind and received sight, until they called the parents of him who received sight,
Йәһудийлар көрәләйдиған қилинған кишиниң ата-анисини тепип кәлмигичә, бурун униң қариғу екәнлигигә вә һазир көрәләйдиған қилинғанлиғиға ишәнмәйтти. Шуңа улар униң ата-анисини чақиртип,
19 and they asked them, saying, “Is [this] your son, of whom you say that he was born blind? How then does he now see?”
улардин: — Бу силәрниң оғлуңларму? Туғма қариғу, дәвататтиңлар? Әнди һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалди? — дәп сорашти.
20 His parents answered them and said, “We have known that this is our son, and that he was born blind;
Ата-аниси уларға: — Униң бизниң оғлимиз екәнлиги, шундақла туғулушидинла қариғу екәнлигини билимиз;
21 and how he now sees, we have not known; or who opened his eyes, we have not known; he is of age, ask him; he himself will speak concerning himself.”
лекин һазир қандақларчә көрәләйдиған болуп қалғанлиғини, көзлирини ким ачқанлиғини билмәймиз. У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар, у өзи дәп бәрсун, — дәп җавап бәрди.
22 His parents said these things, because they were afraid of the Jews, for the Jews had already agreed together, that if anyone may confess Him—Christ, he may be put out of the synagogue;
Ата-анисиниң шундақ дейиши Йәһудийлардин қорққанлиғи үчүн еди; чүнки Йәһудийлар кимдәким Әйсани Мәсиһ дәп етирап қилса, у синагог җамаитидин қоғлап чиқирилсун дәп қарар қилған еди.
23 because of this his parents said, “He is of age, ask him.”
Шу сәвәптин униң ата-аниси: «У чоң адәм турса, [буни] өзидин сораңлар» дегән еди.
24 They called, therefore, the man who was blind a second time, and they said to him, “Give glory to God, we have known that this Man is a sinner”;
Пәрисийләр әслидә қариғу болған адәмни йәнә чақирип униңға: — Худаға шан-шәрәп берип [қәсәм қил]! Биз бу адәмниң гунакар екәнлигини билимиз, — дейишти.
25 he answered, therefore, and said, “If He is a sinner—I have not known, one thing I have known, that, being blind, now I see.”
У мундақ җавап бәрди: — У гунакарму, әмәсму, билмәймән. Бирақ мән шу бирла ишни билимәнки, қариғу едим, һазир көрәләйдиған болдум.
26 And they said to him again, “What did He do to you? How did He open your eyes?”
Улар униңдин йәнә бир қетим: — У сени қандақ қилди? Көзлириңни қандақ ачти? — дәп сорашти.
27 He answered them, “I told you already, and you did not hear; why do you wish to hear [it] again? Do you also wish to become His disciples?”
У җававән: — Силәргә аллиқачан ейттим, бирақ қулақ салмидиңлар. Силәр немә дәп қайтидин аңлашни халап қалдиңлар? Силәрму униң мухлислири болай дәватамсиләр?! — деди.
28 They reviled him, therefore, and said, “You are His disciple, and we are Moses’ disciples;
Буниң билән, улар уни қаттиқ тиллап: — Сән һелиқиниң мухлиси! Биз болсақ Муса [пәйғәмбәрниң] мухлислиримиз.
29 we have known that God has spoken to Moses, but this One—we have not known where He is from.”
Худаниң Мусаға сөзлигәнлигини билимиз; лекин бу неминиң болса қәйәрдин кәлгәнлигиниму билмәймиз, — дейишти.
30 The man answered and said to them, “Why, in this is a wonderful thing, that you have not known where He is from, and He opened my eyes!
Һелиқи адәм уларға мундақ җавап қайтурди: — Әҗайип ишқу бу! Гәрчә силәр униң қәйәрдин кәлгәнлигини билмигиниңлар билән, у мениң көзлиримни ачти.
31 And we have known that God does not hear sinners, but if anyone may be a worshiper of God, and may do His will, He hears him;
Биз билимизки, Худа гунакарларниң тиләклирини аңлимайду; бирақ Өзигә ихласмән болуп ирадисигә әмәл қилғучиларниңкини аңлайду.
32 from the age it was not heard that anyone opened eyes of one who has been born blind; (aiōn g165)
Дуния апиридә болғандин тартип, бирәрсиниң туғма қариғуниң көзини ачқанлиғини аңлап баққан әмәс. (aiōn g165)
33 if this One were not from God, He were not able to do anything.”
Әгәр бу адәм Худадин кәлмигән болса, һеч немә қилалмиған болатти.
34 They answered and said to him, “In sins you were born altogether, and you teach us?” And they cast him forth outside.
Улар уни: — Сән түптин гуна ичидә туғулған туруқлуқ, бизгә тәлим бәрмәкчимусән? — дейишип, уни [синагогтин] қоғлап чиқириветишти.
35 Jesus heard that they cast him forth outside, and having found him, He said to him, “Do you believe in the Son of God?”
Әйса уларниң уни [синагогтин] қоғлап чиқарғанлиғини аңлап, уни издәп тепип: Сән, Худаниң Оғлиға етиқат қиламсән? — дәп сориди.
36 He answered and said, “Who is He, Lord, that I may believe in Him?”
У җававән: — Тәхсир, у ким? Мән униңға етиқат қилай, — деди.
37 And Jesus said to him, “You have both seen Him, and He who is speaking with you is He”;
— Сән һәм уни көрдүң һәм мана, һазир сән билән сөзлишиватқан дәл шуниң өзи, — деди Әйса униңға.
38 and he said, “I believe, Lord,” and worshiped Him.
Һелиқи адәм: — И Рәб, етиқат қилимән! — дәп, униңға сәҗдә қилди.
39 And Jesus said, “I came to this world for judgment, that those not seeing may see, and those seeing may become blind.”
— Мән корларни көридиған болсун, көридиғанларни кор болсун дәп бу дунияға һөкүм чиқиришқа кәлдим, — деди Әйса.
40 And those of the Pharisees who were with Him heard these things, and they said to Him, “Are we also blind?”
Униң йенидики бәзи Пәрисийләр бу сөзләрни аңлап униңдин: — Бизму корму? — дәп сорашти.
41 Jesus said to them, “If you were blind, you were not having had sin, but now you say—We see, therefore your sin remains.”
Әйса уларға: — Кор болған болсаңлар, гунайиңлар болмайтти; лекин силәр һазир «көрүватимиз» дегиниңлар үчүн силәргә гуна һесаплинивериду, — деди.
