John 20
1 And on the first [day] of the weeks, Mary the Magdalene comes early (there being yet darkness) to the tomb, and she sees the stone having been taken away out of the tomb;
อนนฺตรํ สปฺตาหสฺย ปฺรถมทิเน 'ติปฺรตฺยูเษ 'นฺธกาเร ติษฺฐติ มคฺทลีนี มริยมฺ ตสฺย ศฺมศานสฺย นิกฏํ คตฺวา ศฺมศานสฺย มุขาตฺ ปฺรสฺตรมปสาริตมฺ อปศฺยตฺฯ
2 she runs, therefore, and comes to Simon Peter, and to the other disciple whom Jesus was cherishing, and says to them, “They took away the Lord out of the tomb, and we have not known where they laid Him.”
ปศฺจาทฺ ธาวิตฺวา ศิโมนฺปิตราย ยีโศ: ปฺริยตมศิษฺยาย เจทมฺ อกถยตฺ, โลกา: ศฺมศานาตฺ ปฺรภุํ นีตฺวา กุตฺราสฺถาปยนฺ ตทฺ วกฺตุํ น ศกฺโนมิฯ
3 Peter, therefore, went forth, and the other disciple, and they were coming to the tomb,
อต: ปิตร: โสนฺยศิษฺยศฺจ พรฺหิ รฺภุตฺวา ศฺมศานสฺถานํ คนฺตุมฺ อารเภตำฯ
4 and the two were running together, and the other disciple ran forward more quickly than Peter, and came first to the tomb,
อุภโยรฺธาวโต: โสนฺยศิษฺย: ปิตรํ ปศฺจาตฺ ตฺยกฺตฺวา ปูรฺวฺวํ ศฺมศานสฺถาน อุปสฺถิตวานฺฯ
5 and having stooped down, sees the linen clothes lying, yet, indeed, he did not enter.
ตทา ปฺรหฺวีภูย สฺถาปิตวสฺตฺราณิ ทฺฤษฺฏวานฺ กินฺตุ น ปฺราวิศตฺฯ
6 Simon Peter, therefore, comes, following him, and he entered into the tomb, and beholds the linen clothes lying [there],
อปรํ ศิโมนฺปิตร อาคตฺย ศฺมศานสฺถานํ ปฺรวิศฺย
7 and the napkin that was on His head not lying with the linen clothes, but apart, having been folded up, in one place;
สฺถาปิตวสฺตฺราณิ มสฺตกสฺย วสฺตฺรญฺจ ปฺฤถกฺ สฺถานานฺตเร สฺถาปิตํ ทฺฤษฺฏวานฺฯ
8 then, therefore, the other disciple who came first to the tomb entered also, and he saw and believed;
ตต: ศฺมศานสฺถานํ ปูรฺวฺวมฺ อาคโต โยนฺยศิษฺย: โสปิ ปฺรวิศฺย ตาทฺฤศํ ทฺฤษฺฏา วฺยศฺวสีตฺฯ
9 for they did not yet know the Writing, that it was necessary for Him to rise again out of the dead.
ยต: ศฺมศานาตฺ ส อุตฺถาปยิตวฺย เอตสฺย ธรฺมฺมปุสฺตกวจนสฺย ภาวํ เต ตทา โวทฺธุํ นาศนฺกุวนฺฯ
10 The disciples therefore went away again to their own friends,
อนนฺตรํ เตา เทฺวา ศิเษฺยา สฺวํ สฺวํ คฺฤหํ ปราวฺฤตฺยาคจฺฉตามฺฯ
11 and Mary was standing near the tomb, weeping outside; as she was weeping, then, she stooped down into the tomb, and beholds two messengers in white, sitting,
ตต: ปรํ มริยมฺ ศฺมศานทฺวารสฺย พหิ: สฺถิตฺวา โรทิตุมฺ อารภต ตโต รุทตี ปฺรหฺวีภูย ศฺมศานํ วิโลกฺย
12 one at the head and one at the feet, where the body of Jesus had been laid.
ยีโศ: ศยนสฺถานสฺย ศิร: สฺถาเน ปทตเล จ ทฺวโย รฺทิโศ เทฺวา สฺวรฺคียทูตาวุปวิษฺเฏา สมปศฺยตฺฯ
13 And they say to her, “Woman, why do you weep?” She says to them, “Because they took away my Lord, and I have not known where they laid Him”;
เตา ปฺฤษฺฏวนฺเตา เห นาริ กุโต โรทิษิ? สาวทตฺ โลกา มม ปฺรภุํ นีตฺวา กุตฺราสฺถาปยนฺ อิติ น ชานามิฯ
14 and having said these things, she turned backward, and sees Jesus standing, and she had not known that it is Jesus.
อิตฺยุกฺตฺวา มุขํ ปราวฺฤตฺย ยีศุํ ทณฺฑายมานมฺ อปศฺยตฺ กินฺตุ ส ยีศุริติ สา ชฺญาตุํ นาศกฺโนตฺฯ
15 Jesus says to her, “Woman, why do you weep? Whom do you seek?” She, supposing that He is the gardener, says to Him, “Lord, if You carried Him away, tell me where You laid Him, and I will take Him away”;
ตทา ยีศุสฺตามฺ อปฺฤจฺฉตฺ เห นาริ กุโต โรทิษิ? กํ วา มฺฤคยเส? ตต: สา ตมฺ อุทฺยานเสวกํ ชฺญาตฺวา วฺยาหรตฺ, เห มเหจฺฉ ตฺวํ ยทีต: สฺถานาตฺ ตํ นีตวานฺ ตรฺหิ กุตฺราสฺถาปยสฺตทฺ วท ตตฺสฺถานาตฺ ตมฺ อานยามิฯ
16 Jesus says to her, “Mary!” Having turned, she says to Him, “Rabboni!” That is to say, “Teacher.”
ตทา ยีศุสฺตามฺ อวทตฺ เห มริยมฺฯ ตต: สา ปราวฺฤตฺย ปฺรตฺยวทตฺ เห รพฺพูนี อรฺถาตฺ เห คุโรฯ
17 Jesus says to her, “Do not be touching Me, for I have not yet ascended to My Father; and be going on to My brothers, and say to them, I ascend to My Father and your Father, and [to] My God and your God.”
ตทา ยีศุรวทตฺ มำ มา ธร, อิทานีํ ปิตุ: สมีเป อูรฺทฺธฺวคมนํ น กโรมิ กินฺตุ โย มม ยุษฺมากญฺจ ปิตา มม ยุษฺมากญฺเจศฺวรสฺตสฺย นิกฏ อูรฺทฺธฺวคมนํ กรฺตฺตุมฺ อุทฺยโตสฺมิ, อิมำ กถำ ตฺวํ คตฺวา มม ภฺราตฺฤคณํ ชฺญาปยฯ
18 Mary the Magdalene comes, reporting to the disciples that she has seen the LORD, and [that] He said these things to her.
ตโต มคฺทลีนีมริยมฺ ตตฺกฺษณาทฺ คตฺวา ปฺรภุสฺตไสฺย ทรฺศนํ ทตฺตฺวา กถา เอตา อกถยทฺ อิติ วารฺตฺตำ ศิเษฺยโภฺย'กถยตฺฯ
19 It being, therefore, evening, on that day, the first [day] of the weeks, and the doors having been shut where the disciples were assembled through fear of the Jews, Jesus came and stood in the midst, and says to them, “Peace to you”;
ตต: ปรํ สปฺตาหสฺย ปฺรถมทินสฺย สนฺธฺยาสมเย ศิษฺยา เอกตฺร มิลิตฺวา ยิหูทีเยโภฺย ภิยา ทฺวารรุทฺธมฺ อกุรฺวฺวนฺ, เอตสฺมินฺ กาเล ยีศุเสฺตษำ มธฺยสฺถาเน ติษฺฐนฺ อกถยทฺ ยุษฺมากํ กลฺยาณํ ภูยาตฺฯ
20 and having said this, He showed them His hands and side; the disciples, therefore, rejoiced, having seen the LORD.
อิตฺยุกฺตฺวา นิชหสฺตํ กุกฺษิญฺจ ทรฺศิตวานฺ, ตต: ศิษฺยา: ปฺรภุํ ทฺฤษฺฏฺวา หฺฤษฺฏา อภวนฺฯ
21 Jesus, therefore, said to them again, “Peace to you; according as the Father has sent Me, I also send you”;
ยีศุ: ปุนรวททฺ ยุษฺมากํ กลฺยาณํ ภูยาตฺ ปิตา ยถา มำ ไปฺรษยตฺ ตถาหมปิ ยุษฺมานฺ เปฺรษยามิฯ
22 having said this, He breathed on [them], and says to them, “Receive the Holy Spirit;
อิตฺยุกฺตฺวา ส เตษามุปริ ทีรฺฆปฺรศฺวาสํ ทตฺตฺวา กถิตวานฺ ปวิตฺรมฺ อาตฺมานํ คฺฤหฺลีตฯ
23 if you may forgive the sins of any, they are forgiven them; if you may retain of any, they have been retained.”
ยูยํ เยษำ ปาปานิ โมจยิษฺยถ เต โมจยิษฺยนฺเต เยษาญฺจ ปาปาติ น โมจยิษฺยถ เต น โมจยิษฺยนฺเตฯ
24 And Thomas, one of the Twelve, who is called Didymus, was not with them when Jesus came;
ทฺวาทศมเธฺย คณิโต ยมโช โถมานามา ศิโษฺย ยีโศราคมนกาไล ไต: สารฺทฺธํ นาสีตฺฯ
25 the other disciples, therefore, said to him, “We have seen the Lord!” And he said to them, “If I may not see the mark of the nails in His hands, and may [not] put my finger into the mark of the nails, and may [not] put my hand into His side, I will not believe.”
อโต วยํ ปฺรภูมฺ อปศฺยาเมติ วาเกฺย'นฺยศิไษฺยรุกฺเต โสวทตฺ, ตสฺย หสฺตโย เรฺลาหกีลกานำ จิหฺนํ น วิโลกฺย ตจฺจิหฺนมฺ องฺคุลฺยา น สฺปฺฤษฺฏฺวา ตสฺย กุกฺเษา หสฺตํ นาโรปฺย จาหํ น วิศฺวสิษฺยามิฯ
26 And after eight days, again His disciples were within, and Thomas [was] with them; Jesus comes, the doors having been shut, and He stood in the midst and said, “Peace to you!”
อปรมฺ อษฺฏเม'หฺนิ คเต สติ โถมาสหิต: ศิษฺยคณ เอกตฺร มิลิตฺวา ทฺวารํ รุทฺธฺวาภฺยนฺตร อาสีตฺ, เอตรฺหิ ยีศุเสฺตษำ มธฺยสฺถาเน ติษฺฐนฺ อกถยตฺ, ยุษฺมากํ กุศลํ ภูยาตฺฯ
27 Then He says to Thomas, “Bring your finger here, and see My hands, and bring your hand, and put [it] into My side, and do not become unbelieving, but believing.”
ปศฺจาตฺ ถาไม กถิตวานฺ ตฺวมฺ องฺคุลีมฺ อตฺรารฺปยิตฺวา มม กเรา ปศฺย กรํ ปฺรสารฺยฺย มม กุกฺษาวรฺปย นาวิศฺวสฺยฯ
28 And Thomas answered and said to Him, “My Lord and my God!”
ตทา โถมา อวทตฺ, เห มม ปฺรโภ เห มทีศฺวรฯ
29 Jesus says to him, “Because you have seen Me, Thomas, you have believed; blessed [are] those having not seen, and having believed.”
ยีศุรกถยตฺ, เห โถมา มำ นิรีกฺษฺย วิศฺวสิษิ เย น ทฺฤษฺฏฺวา วิศฺวสนฺติ เตอว ธนฺยา: ฯ
30 Many indeed, therefore, other signs Jesus also did before His disciples that are not written in this scroll;
เอตทนฺยานิ ปุสฺตเก'สฺมินฺ อลิขิตานิ พหูนฺยาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมาณิ ยีศุ: ศิษฺยาณำ ปุรสฺตาทฺ อกโรตฺฯ
31 and these have been written that you may believe that Jesus is the Christ, the Son of God, and that believing, you may have life in His Name.
กินฺตุ ยีศุรีศฺวรสฺยาภิษิกฺต: สุต เอเวติ ยถา ยูยํ วิศฺวสิถ วิศฺวสฺย จ ตสฺย นามฺนา ปรมายุ: ปฺราปฺนุถ ตทรฺถมฺ เอตานิ สรฺวฺวาณฺยลิขฺยนฺตฯ
