John 12
1 Jesus, therefore, six days before the Passover, came to Bethany, where Lazarus was, who had died, whom He raised out of the dead;
ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ದಿನಷಟ್ಕೇ ಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶು ರ್ಯಂ ಪ್ರಮೀತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದಸ್ಥಾಪರತ್ ತಸ್ಯ ನಿವಾಸಸ್ಥಾನಂ ಬೈಥನಿಯಾಗ್ರಾಮಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್|
2 they made, therefore, a dinner to Him there, and Martha was ministering, and Lazarus was one of those reclining together with Him;
ತತ್ರ ತದರ್ಥಂ ರಜನ್ಯಾಂ ಭೋಜ್ಯೇ ಕೃತೇ ಮರ್ಥಾ ಪರ್ಯ್ಯವೇಷಯದ್ ಇಲಿಯಾಸರ್ ಚ ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಜನಾಸನ ಉಪಾವಿಶತ್|
3 Mary, therefore, having taken a pound of ointment of spikenard, of great price, anointed the feet of Jesus and wiped His feet with her hair, and the house was filled from the fragrance of the ointment.
ತದಾ ಮರಿಯಮ್ ಅರ್ದ್ಧಸೇಟಕಂ ಬಹುಮೂಲ್ಯಂ ಜಟಾಮಾಂಸೀಯಂ ತೈಲಮ್ ಆನೀಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋ ರ್ಮರ್ದ್ದಯಿತ್ವಾ ನಿಜಕೇಶ ರ್ಮಾರ್ಷ್ಟುಮ್ ಆರಭತ; ತದಾ ತೈಲಸ್ಯ ಪರಿಮಲೇನ ಗೃಹಮ್ ಆಮೋದಿತಮ್ ಅಭವತ್|
4 Therefore one of His disciples—Judas Iscariot, of Simon, who is about to deliver Him up—says,
ಯಃ ಶಿಮೋನಃ ಪುತ್ರ ರಿಷ್ಕರಿಯೋತೀಯೋ ಯಿಹೂದಾನಾಮಾ ಯೀಶುಂ ಪರಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಸ್ತದಾ ಕಥಿತವಾನ್,
5 “Why was this ointment not sold for three hundred denarii, and given to the poor?”
ಏತತ್ತೈಲಂ ತ್ರಿಭಿಃ ಶತೈ ರ್ಮುದ್ರಾಪದೈ ರ್ವಿಕ್ರೀತಂ ಸದ್ ದರಿದ್ರೇಭ್ಯಃ ಕುತೋ ನಾದೀಯತ?
6 And he said this, not because he was caring for the poor, but because he was a thief, and had the bag, and what things were put in he was carrying.
ಸ ದರಿದ್ರಲೋಕಾರ್ಥಮ್ ಅಚಿನ್ತಯದ್ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಚೌರ ಏವಂ ತನ್ನಿಕಟೇ ಮುದ್ರಾಸಮ್ಪುಟಕಸ್ಥಿತ್ಯಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಯದತಿಷ್ಠತ್ ತದಪಾಹರತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮಕಥಯತ್|
7 Jesus, therefore, said, “Permit her; she has kept it for the day of My embalming,
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಏನಾಂ ಮಾ ವಾರಯ ಸಾ ಮಮ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾಪನದಿನಾರ್ಥಂ ತದರಕ್ಷಯತ್|
8 for you always have the poor with yourselves, and you do not always have Me.”
ದರಿದ್ರಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಸರ್ವ್ವದಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನ ತಿಷ್ಠಾಮಿ|
9 Therefore, a great multitude of the Jews knew that He is there, and they came, not only because of Jesus, but that they may also see Lazarus, whom He raised out of the dead;
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತತ್ರಾಸ್ತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾಸ್ತಂ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾಪಿತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಞ್ಚ ದ್ರಷ್ಟುಂ ತತ್ ಸ್ಥಾನಮ್ ಆಗಚ್ಛನ|
10 and the chief priests took counsel, that they may also kill Lazarus,
ತದಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಸ್ತಮ್ ಇಲಿಯಾಸರಮಪಿ ಸಂಹರ್ತ್ತುಮ್ ಅಮನ್ತ್ರಯನ್;
11 because on account of him many of the Jews were going away, and were believing in Jesus.
ಯತಸ್ತೇನ ಬಹವೋ ಯಿಹೂದೀಯಾ ಗತ್ವಾ ಯೀಶೌ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
12 On the next day, a great multitude that came to the celebration, having heard that Jesus comes to Jerusalem,
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರಮ್ ಆಗಚ್ಛತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪರೇಽಹನಿ ಉತ್ಸವಾಗತಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಃ
13 took the branches of the palms, and went forth to meet Him, and were crying, “Hosanna! Blessed [is] He who is coming in the Name of the LORD—the King of Israel”;
ಖರ್ಜ್ಜೂರಪತ್ರಾದ್ಯಾನೀಯ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಜಯ ಜಯೇತಿ ವಾಚಂ ಪ್ರೋಚ್ಚೈ ರ್ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ಯೋ ರಾಜಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯಃ|
14 and Jesus having found a young donkey sat on it, according as it is written,
ತದಾ "ಹೇ ಸಿಯೋನಃ ಕನ್ಯೇ ಮಾ ಭೈಷೀಃ ಪಶ್ಯಾಯಂ ತವ ರಾಜಾ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಮ್ ಆರುಹ್ಯಾಗಚ್ಛತಿ"
15 “Do not fear, daughter of Zion, behold, your King comes, sitting on a colt of a donkey.”
ಇತಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಚನಾನುಸಾರೇಣ ಯೀಶುರೇಕಂ ಯುವಗರ್ದ್ದಭಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತದುಪರ್ಯ್ಯಾರೋಹತ್|
16 And His disciples did not know these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things were having been written about Him, and these things they did to Him.
ಅಸ್ಯಾಃ ಘಟನಾಯಾಸ್ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಥಮಂ ನಾಬುಧ್ಯನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಯೀಶೌ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸತಿ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ತಸ್ಮಿನ ಅಕಥ್ಯತ ಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ಪ್ರತೀತ್ಥಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಇತಿ ತೇ ಸ್ಮೃತವನ್ತಃ|
17 The multitude, therefore, who are with Him, were testifying that He called Lazarus out of the tomb, and raised him out of the dead;
ಸ ಇಲಿಯಾಸರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಆಹ್ವತವಾನ್ ಶ್ಮಶಾನಾಞ್ಚ ಉದಸ್ಥಾಪಯದ್ ಯೇ ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕರ್ಮ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಮ್ ಆರಭನ್ತ|
18 because of this the multitude also met Him, because they heard of His having done this sign,
ಸ ಏತಾದೃಶಮ್ ಅದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ್ಮಕರೋತ್ ತಸ್ಯ ಜನಶ್ರುತೇ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಆಗಚ್ಛನ್|
19 therefore the Pharisees said among themselves, “You see that you do not gain anything, behold, the world went after Him.”
ತತಃ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮ್ ಆರಭನ್ತ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸರ್ವ್ವಾಶ್ಚೇಷ್ಟಾ ವೃಥಾ ಜಾತಾಃ, ಇತಿ ಕಿಂ ಯೂಯಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ವೇ? ಪಶ್ಯತ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋಭವನ್|
20 And there were certain Greeks out of those coming up that they may worship in the celebration,
ಭಜನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉತ್ಸವಾಗತಾನಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಕತಿಪಯಾ ಜನಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾ ಆಸನ್,
21 these then came near to Philip, who [is] from Bethsaida of Galilee, and were asking him, saying, “Lord, we wish to see Jesus”;
ತೇ ಗಾಲೀಲೀಯಬೈತ್ಸೈದಾನಿವಾಸಿನಃ ಫಿಲಿಪಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವ್ಯಾಹರನ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ವಯಂ ಯೀಶುಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಇಚ್ಛಾಮಃ|
22 Philip comes and tells Andrew, and again Andrew and Philip tell Jesus.
ತತಃ ಫಿಲಿಪೋ ಗತ್ವಾ ಆನ್ದ್ರಿಯಮ್ ಅವದತ್ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಫಿಲಿಪೌ ಯೀಶವೇ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅಕಥಯತಾಂ|
23 And Jesus responded to them, saying, “The hour has come that the Son of Man may be glorified;
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತವಾನ್ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಮಹಿಮಪ್ರಾಪ್ತಿಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತಃ|
24 truly, truly, I say to you, if the grain of the wheat, having fallen to the earth, may not die, itself remains alone; and if it may die, it bears much fruit;
ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಾನತಿಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಧಾನ್ಯಬೀಜಂ ಮೃತ್ತಿಕಾಯಾಂ ಪತಿತ್ವಾ ಯದಿ ನ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹ್ಯೇಕಾಕೀ ತಿಷ್ಠತಿ ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಮೃಯತೇ ತರ್ಹಿ ಬಹುಗುಣಂ ಫಲಂ ಫಲತಿ|
25 he who is cherishing his life will lose it, and he who is hating his life in this world will keep it to continuous life; (aiōnios g166)
ಯೋ ಜನೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಕಿನ್ತು ಯೇ ಜನ ಇಹಲೋಕೇ ನಿಜಪ್ರಾಣಾನ್ ಅಪ್ರಿಯಾನ್ ಜಾನಾತಿ ಸೇನನ್ತಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ| (aiōnios g166)
26 if anyone may minister to Me, let him follow Me, and where I am, there My servant will be also; and if anyone may minister to Me—the Father will honor him.
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಸೇವಕೋ ಭವಿತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮೀ ಭವತು, ತಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಾಮಿ ಮಮ ಸೇವಕೇಪಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ; ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಸೇವತೇ ಮಮ ಪಿತಾಪಿ ತಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯತೇ|
27 Now My soul has been troubled; and what will I say—Father, save Me from this hour? But because of this I came to this hour;
ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಮಮ ಪ್ರಾಣಾ ವ್ಯಾಕುಲಾ ಭವನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ ಹೇ ಪಿತರ ಏತಸ್ಮಾತ್ ಸಮಯಾನ್ ಮಾಂ ರಕ್ಷ, ಇತ್ಯಹಂ ಕಿಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿಷ್ಯೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಮ್ ಏತತ್ಸಮಯಾರ್ಥಮ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
28 Father, glorify Your Name.” Therefore there came a voice out of Heaven, “I both glorified, and again I will glorify [it]”;
ಹೇ ಪಿತ: ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯ; ತನೈವ ಸ್ವನಾಮ್ನೋ ಮಹಿಮಾನಮ್ ಅಹಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ ಪುನರಪಿ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಏಷಾ ಗಗಣೀಯಾ ವಾಣೀ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇಽಜಾಯತ|
29 the multitude, therefore, having stood and heard, were saying that there has been thunder; others said, “A messenger has spoken to Him.”
ತಚ್ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಮೀಪಸ್ಥಲೋಕಾನಾಂ ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಮೇಘೋಽಗರ್ಜೀತ್, ಕೇಚಿದ್ ಅವದನ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋಽನೇನ ಸಹ ಕಥಾಮಚಕಥತ್|
30 Jesus answered and said, “This voice has not come because of Me, but because of you;
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಮದರ್ಥಂ ಶಬ್ದೋಯಂ ನಾಭೂತ್ ಯುಷ್ಮದರ್ಥಮೇವಾಭೂತ್|
31 now is a judgment of this world, now will the ruler of this world be cast forth;
ಅಧುನಾ ಜಗತೋಸ್ಯ ವಿಚಾರ: ಸಮ್ಪತ್ಸ್ಯತೇ, ಅಧುನಾಸ್ಯ ಜಗತ: ಪತೀ ರಾಜ್ಯಾತ್ ಚ್ಯೋಷ್ಯತಿ|
32 and I, if I may be lifted up from the earth, will draw all men to Myself.”
ಯದ್ಯಈ ಪೃಥಿವ್ಯಾ ಊರ್ದ್ವ್ವೇ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋಸ್ಮಿ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಸ್ವಸಮೀಪಮ್ ಆಕರ್ಷಿಷ್ಯಾಮಿ|
33 And this He said signifying by what death He was about to die;
ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಮೃತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಏತದ್ ಬೋಧಯಿತುಂ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್|
34 the multitude answered Him, “We heard that the Christ remains out of the Law—throughout the age; and how do You say that it is required that the Son of Man be lifted up? Who is this—the Son of Man?” (aiōn g165)
ತದಾ ಲೋಕಾ ಅಕಥಯನ್ ಸೋಭಿಷಿಕ್ತಃ ಸರ್ವ್ವದಾ ತಿಷ್ಠತೀತಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಗ್ರನ್ಥೇ ಶ್ರುತಮ್ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ, ತರ್ಹಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಃ ಪ್ರೋತ್ಥಾಪಿತೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಂ ವದಸಿ? ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋಯಂ ಕಃ? (aiōn g165)
35 Therefore Jesus said to them, “Yet a short time is the light with you; walk while you have the light, that darkness may not overtake you; and he who is walking in the darkness has not known where he goes;
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಾಯದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಅಲ್ಪದಿನಾನಿ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಅನ್ಧಕಾರೋ ನಾಚ್ಛಾದಯತಿ ತದರ್ಥಂ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಜ್ಯೋತಿಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಗಚ್ಛತ; ಯೋ ಜನೋಽನ್ಧಕಾರೇ ಗಚ್ಛತಿ ಸ ಕುತ್ರ ಯಾತೀತಿ ನ ಜಾನಾತಿ|
36 while you have the light, believe in the light, that you may become sons of light.” Jesus spoke these things, and having gone away, He was hid from them,
ಅತಏವ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಜ್ಯೋತಿರಾಸ್ತೇ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಜ್ಯೋತೀರೂಪಸನ್ತಾನಾ ಭವಿತುಂ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ವಿಶ್ವಸಿತ; ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತೇಭ್ಯಃ ಸ್ವಂ ಗುಪ್ತವಾನ್|
37 yet He, having done so many signs before them, they were not believing in Him,
ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಾವದಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕೃತವಾನ್ ತಥಾಪಿ ತೇ ತಸ್ಮಿನ್ ನ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
38 that the word of Isaiah the prophet might be fulfilled, which he said, “LORD, who gave credence to our report? And the arm of the LORD—to whom was it revealed?”
ಅತಏವ ಕಃ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸುಸಂವಾದಂ ಪರೇಶಾಸ್ಮತ್ ಪ್ರಚಾರಿತಂ? ಪ್ರಕಾಶತೇ ಪರೇಶಸ್ಯ ಹಸ್ತಃ ಕಸ್ಯ ಚ ಸನ್ನಿಧೌ? ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಯದೇತದ್ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತಂ ತತ್ ಸಫಲಮ್ ಅಭವತ್|
39 Because of this they were not able to believe, that again Isaiah said,
ತೇ ಪ್ರತ್ಯೇತುಂ ನಾಶನ್ಕುವನ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿ ಪುನರವಾದೀದ್,
40 “He has blinded their eyes, and hardened their heart, that they might not see with the eyes, and understand with the heart, and turn, and I might heal them”;
ಯದಾ, "ತೇ ನಯನೈ ರ್ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಬುದ್ಧಿಭಿಶ್ಚ ನ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ತೈ ರ್ಮನಃಸು ಪರಿವರ್ತ್ತಿತೇಷು ಚ ತಾನಹಂ ಯಥಾ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ನ ಕರೋಮಿ ತಥಾ ಸ ತೇಷಾಂ ಲೋಚನಾನ್ಯನ್ಧಾನಿ ಕೃತ್ವಾ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಿ ಗಾಢಾನಿ ಕರಿಷ್ಯತಿ| "
41 Isaiah said these things when he saw His glory, and spoke of Him.
ಯಿಶಯಿಯೋ ಯದಾ ಯೀಶೋ ರ್ಮಹಿಮಾನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಥಾಮಕಥಯತ್ ತದಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾಕ್ಯಮ್ ಈದೃಶಂ ಪ್ರಕಾಶಯತ್|
42 Still, however, out of the rulers many also believed in Him, but because of the Pharisees they were not confessing, that they might not be put out of the synagogue,
ತಥಾಪ್ಯಧಿಪತಿನಾಂ ಬಹವಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರತ್ಯಾಯನ್| ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನಸ್ತಾನ್ ಭಜನಗೃಹಾದ್ ದೂರೀಕುರ್ವ್ವನ್ತೀತಿ ಭಯಾತ್ ತೇ ತಂ ನ ಸ್ವೀಕೃತವನ್ತಃ|
43 for they loved the glory of men more than the glory of God.
ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾತೋ ಮಾನವಾನಾಂ ಪ್ರಶಂಸಾಯಾಂ ತೇಽಪ್ರಿಯನ್ತ|
44 And Jesus cried and said, “He who is believing in Me, does not believe in Me, but in Him who sent Me;
ತದಾ ಯೀಶುರುಚ್ಚೈಃಕಾರಮ್ ಅಕಥಯದ್ ಯೋ ಜನೋ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ಕೇವಲೇ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿತೀತಿ ನ, ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕೇಽಪಿ ವಿಶ್ವಸಿತಿ|
45 and He who is beholding Me, beholds Him who sent Me;
ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಮಪಿ ಪಶ್ಯತಿ|
46 I—light to the world—have come, that everyone who is believing in Me may not remain in the darkness;
ಯೋ ಜನೋ ಮಾಂ ಪ್ರತ್ಯೇತಿ ಸ ಯಥಾನ್ಧಕಾರೇ ನ ತಿಷ್ಠತಿ ತದರ್ಥಮ್ ಅಹಂ ಜ್ಯೋತಿಃಸ್ವರೂಪೋ ಭೂತ್ವಾ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಅವತೀರ್ಣವಾನ್|
47 and if anyone may hear My sayings, and not believe, I do not judge him, for I did not come that I might judge the world, but that I might save the world.
ಮಮ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿನ್ ನ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ತರ್ಹಿ ತಮಹಂ ದೋಷಿಣಂ ನ ಕರೋಮಿ, ಯತೋ ಹೇತೋ ರ್ಜಗತೋ ಜನಾನಾಂ ದೋಷಾನ್ ನಿಶ್ಚಿತಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಾಗತ್ಯ ತಾನ್ ಪರಿಚಾತುಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ|
48 He who is rejecting Me, and not receiving My sayings, has one who is judging him, the word that I spoke, that will judge him in the last day,
ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ನ ಶ್ರದ್ಧಾಯ ಮಮ ಕಥಂ ನ ಗೃಹ್ಲಾತಿ, ಅನ್ಯಸ್ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ವಸ್ತುತಸ್ತು ಯಾಂ ಕಥಾಮಹಮ್ ಅಚಕಥಂ ಸಾ ಕಥಾ ಚರಮೇಽನ್ಹಿ ತಂ ದೋಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ|
49 because I did not speak from Myself, but the Father who sent Me, He gave Me a command, what I may say, and what I may speak,
ಯತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಸ್ವತಃ ಕಿಮಪಿ ನ ಕಥಯಾಮಿ, ಕಿಂ ಕಿಂ ಮಯಾ ಕಥಯಿತವ್ಯಂ ಕಿಂ ಸಮುಪದೇಷ್ಟವ್ಯಞ್ಚ ಇತಿ ಮತ್ಪ್ರೇರಯಿತಾ ಪಿತಾ ಮಾಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್|
