John 10
1 “Truly, truly, I say to you, he who is not entering through the door to the fold of the sheep, but is going up from another side, that one is a thief and a robber;
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, యో జనో ద్వారేణ న ప్రవిశ్య కేనాప్యన్యేన మేషగృహం ప్రవిశతి స ఏవ స్తేనో దస్యుశ్చ|
2 and he who is entering through the door is shepherd of the sheep;
యో ద్వారేణ ప్రవిశతి స ఏవ మేషపాలకః|
3 the doorkeeper opens to this one, and the sheep hear his voice, and his own sheep he calls by name, and leads them forth;
దౌవారికస్తస్మై ద్వారం మోచయతి మేషగణశ్చ తస్య వాక్యం శృణోతి స నిజాన్ మేషాన్ స్వస్వనామ్నాహూయ బహిః కృత్వా నయతి|
4 and when he may put forth his own sheep, he goes on before them, and the sheep follow him, because they have known his voice;
తథా నిజాన్ మేషాన్ బహిః కృత్వా స్వయం తేషామ్ అగ్రే గచ్ఛతి, తతో మేషాస్తస్య శబ్దం బుధ్యన్తే, తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజన్తి|
5 and they will not follow a stranger, but will flee from him, because they have not known the voice of strangers.”
కిన్తు పరస్య శబ్దం న బుధ్యన్తే తస్మాత్ తస్య పశ్చాద్ వ్రజిష్యన్తి వరం తస్య సమీపాత్ పలాయిష్యన్తే|
6 Jesus spoke this allegory to them, and they did not know what the things were that He was speaking to them;
యీశుస్తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథామ్ అకథయత్ కిన్తు తేన కథితకథాయాస్తాత్పర్య్యం తే నాబుధ్యన్త|
7 Jesus therefore said again to them, “Truly, truly, I say to you, I AM the door of the sheep;
అతో యీశుః పునరకథయత్, యుష్మానాహం యథార్థతరం వ్యాహరామి, మేషగృహస్య ద్వారమ్ అహమేవ|
8 all, as many as came before Me, are thieves and robbers, but the sheep did not hear them;
మయా న ప్రవిశ్య య ఆగచ్ఛన్ తే స్తేనా దస్యవశ్చ కిన్తు మేషాస్తేషాం కథా నాశృణ్వన్|
9 I AM the door, if anyone may come in through Me, he will be saved, and he will come in, and go out, and find pasture.
అహమేవ ద్వారస్వరూపః, మయా యః కశ్చిత ప్రవిశతి స రక్షాం ప్రాప్స్యతి తథా బహిరన్తశ్చ గమనాగమనే కృత్వా చరణస్థానం ప్రాప్స్యతి|
10 The thief does not come, except that he may steal, and kill, and destroy; I came that they may have life, and may have [it] abundantly.
యో జనస్తేనః స కేవలం స్తైన్యబధవినాశాన్ కర్త్తుమేవ సమాయాతి కిన్త్వహమ్ ఆయు ర్దాతుమ్ అర్థాత్ బాహూల్యేన తదేవ దాతుమ్ ఆగచ్ఛమ్|
11 I AM the good shepherd; the good shepherd lays His life down for the sheep;
అహమేవ సత్యమేషపాలకో యస్తు సత్యో మేషపాలకః స మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోతి;
12 and the hired worker, and not being a shepherd, whose own the sheep are not, beholds the wolf coming, and leaves the sheep, and flees; and the wolf snatches them, and scatters the sheep;
కిన్తు యో జనో మేషపాలకో న, అర్థాద్ యస్య మేషా నిజా న భవన్తి, య ఏతాదృశో వైతనికః స వృకమ్ ఆగచ్ఛన్తం దృష్ట్వా మేజవ్రజం విహాయ పలాయతే, తస్మాద్ వృకస్తం వ్రజం ధృత్వా వికిరతి|
13 and the hired worker flees because he is a hired worker, and is not caring for the sheep.
వైతనికః పలాయతే యతః స వేతనార్థీ మేషార్థం న చిన్తయతి|
14 I AM the good shepherd, and I know My [sheep], and am known by Mine,
అహమేవ సత్యో మేషపాలకః, పితా మాం యథా జానాతి, అహఞ్చ యథా పితరం జానామి,
15 according as the Father knows Me, and I know the Father, and My life I lay down for the sheep,
తథా నిజాన్ మేషానపి జానామి, మేషాశ్చ మాం జానాన్తి, అహఞ్చ మేషార్థం ప్రాణత్యాగం కరోమి|
16 and other sheep I have that are not of this fold, these also it is necessary for Me to bring, and My voice they will hear, and there will become one flock—one shepherd.
అపరఞ్చ ఏతద్ గృహీయ మేషేభ్యో భిన్నా అపి మేషా మమ సన్తి తే సకలా ఆనయితవ్యాః; తే మమ శబ్దం శ్రోష్యన్తి తత ఏకో వ్రజ ఏకో రక్షకో భవిష్యతి|
17 Because of this the Father loves Me, because I lay down My life, that again I may take it;
ప్రాణానహం త్యక్త్వా పునః ప్రాణాన్ గ్రహీష్యామి, తస్మాత్ పితా మయి స్నేహం కరోతి|
18 no one takes it from Me, but I lay it down of Myself; authority I have to lay it down, and authority I have again to take it; this command I received from My Father.”
కశ్చిజ్జనో మమ ప్రాణాన్ హన్తుం న శక్నోతి కిన్తు స్వయం తాన్ సమర్పయామి తాన్ సమర్పయితుం పునర్గ్రహీతుఞ్చ మమ శక్తిరాస్తే భారమిమం స్వపితుః సకాశాత్ ప్రాప్తోహమ్|
19 Therefore, again, there came a division among the Jews, because of these words,
అస్మాదుపదేశాత్ పునశ్చ యిహూదీయానాం మధ్యే భిన్నవాక్యతా జాతా|
20 and many of them said, “He has a demon, and is mad, why do you hear Him?”
తతో బహవో వ్యాహరన్ ఏష భూతగ్రస్త ఉన్మత్తశ్చ, కుత ఏతస్య కథాం శృణుథ?
21 Others said, “These sayings are not those of a demoniac; is a demon able to open blind men’s eyes?”
కేచిద్ అవదన్ ఏతస్య కథా భూతగ్రస్తస్య కథావన్న భవన్తి, భూతః కిమ్ అన్ధాయ చక్షుషీ దాతుం శక్నోతి?
22 And the Dedication in Jerusalem came, and it was winter,
శీతకాలే యిరూశాలమి మన్దిరోత్సర్గపర్వ్వణ్యుపస్థితే
23 and Jesus was walking in the temple, in the porch of Solomon,
యీశుః సులేమానో నిఃసారేణ గమనాగమనే కరోతి,
24 the Jews, therefore, came around Him and said to Him, “Until when do You hold our soul in suspense? If You are the Christ, tell us freely.”
ఏతస్మిన్ సమయే యిహూదీయాస్తం వేష్టయిత్వా వ్యాహరన్ కతి కాలాన్ అస్మాకం విచికిత్సాం స్థాపయిష్యామి? యద్యభిషిక్తో భవతి తర్హి తత్ స్పష్టం వద|
25 Jesus answered them, “I told you, and you do not believe; the works that I do in the Name of My Father, these testify concerning Me;
తదా యీశుః ప్రత్యవదద్ అహమ్ అచకథం కిన్తు యూయం న ప్రతీథ, నిజపితు ర్నామ్నా యాం యాం క్రియాం కరోమి సా క్రియైవ మమ సాక్షిస్వరూపా|
26 but you do not believe, for you are not of My sheep,
కిన్త్వహం పూర్వ్వమకథయం యూయం మమ మేషా న భవథ, కారణాదస్మాన్ న విశ్వసిథ|
27 according as I said to you: My sheep hear My voice, and I know them, and they follow Me,
మమ మేషా మమ శబ్దం శృణ్వన్తి తానహం జానామి తే చ మమ పశ్చాద్ గచ్ఛన్తి|
29 My Father, who has given to Me, is greater than all, and no one is able to snatch out of the hand of My Father;
యో మమ పితా తాన్ మహ్యం దత్తవాన్ స సర్వ్వస్మాత్ మహాన్, కోపి మమ పితుః కరాత్ తాన్ హర్త్తుం న శక్ష్యతి|
30 I and the Father are one.”
అహం పితా చ ద్వయోరేకత్వమ్|
31 Therefore, again, the Jews took up stones that they may stone Him;
తతో యిహూదీయాః పునరపి తం హన్తుం పాషాణాన్ ఉదతోలయన్|
32 Jesus answered them, “I showed you many good works from My Father; because of which work of them do you stone Me?”
యీశుః కథితవాన్ పితుః సకాశాద్ బహూన్యుత్తమకర్మ్మాణి యుష్మాకం ప్రాకాశయం తేషాం కస్య కర్మ్మణః కారణాన్ మాం పాషాణైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః స్థ?
33 The Jews answered Him, saying, “We do not stone You for a good work, but for slander, and because You, being a man, make Yourself God.”
యిహూదీయాః ప్రత్యవదన్ ప్రశస్తకర్మ్మహేతో ర్న కిన్తు త్వం మానుషః స్వమీశ్వరమ్ ఉక్త్వేశ్వరం నిన్దసి కారణాదస్మాత్ త్వాం పాషాణైర్హన్మః|
34 Jesus answered them, “Is it not having been written in your law: I said, you are gods?
తదా యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మయా కథితం యూయమ్ ఈశ్వరా ఏతద్వచనం యుష్మాకం శాస్త్రే లిఖితం నాస్తి కిం?
35 If He called them gods to whom the word of God came (and the Writing is not able to be broken),
తస్మాద్ యేషామ్ ఉద్దేశే ఈశ్వరస్య కథా కథితా తే యదీశ్వరగణా ఉచ్యన్తే ధర్మ్మగ్రన్థస్యాప్యన్యథా భవితుం న శక్యం,
36 of Him whom the Father sanctified and sent into the world, do you say—You slander, because I said, I am [the] Son of God?
తర్హ్యాహమ్ ఈశ్వరస్య పుత్ర ఇతి వాక్యస్య కథనాత్ యూయం పిత్రాభిషిక్తం జగతి ప్రేరితఞ్చ పుమాంసం కథమ్ ఈశ్వరనిన్దకం వాదయ?
37 If I do not do the works of My Father, do not believe Me;
యద్యహం పితుః కర్మ్మ న కరోమి తర్హి మాం న ప్రతీత;
38 and if I do, even if you may not believe Me, believe the works, that you may know and may believe that the Father [is] in Me, and I in Him.”
కిన్తు యది కరోమి తర్హి మయి యుష్మాభిః ప్రత్యయే న కృతేఽపి కార్య్యే ప్రత్యయః క్రియతాం, తతో మయి పితాస్తీతి పితర్య్యహమ్ అస్మీతి చ క్షాత్వా విశ్వసిష్యథ|
39 Therefore they were seeking again to seize Him, and He went forth out of their hand,
తదా తే పునరపి తం ధర్త్తుమ్ అచేష్టన్త కిన్తు స తేషాం కరేభ్యో నిస్తీర్య్య
40 and went away again to the other side of the Jordan, to the place where John was at first immersing, and remained there,
పున ర్యర్ద్దన్ అద్యాస్తటే యత్ర పుర్వ్వం యోహన్ అమజ్జయత్ తత్రాగత్య న్యవసత్|
41 and many came to Him and said, “John, indeed, did no sign, and all things, as many as John said about this One were true”;
తతో బహవో లోకాస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ యోహన్ కిమప్యాశ్చర్య్యం కర్మ్మ నాకరోత్ కిన్త్వస్మిన్ మనుష్యే యా యః కథా అకథయత్ తాః సర్వ్వాః సత్యాః;
42 and many believed in Him there.
తత్ర చ బహవో లోకాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|
