Job 9
1 And Job answers and says:
Аюп җававән мундақ деди: —
2 “Truly I have known that [it is] so, But how is man righteous with God?
Вай, сениңла тоғра, [дунияни] һәқиқәтән сән дегәндәк дәп билимән! Бирақ инсан балиси қандақ қилип Тәңри алдида һәққаний болалисун?
3 If he delights to strive with Him—He does not answer him one of a thousand.
Һәтта әгәр бириси униң билән дәвалишишқа петиналиса, Шу [киши] мәсилиләрниң миңдин биригиму җавап берәлмәйду.
4 Wise in heart and strong in power—Who has hardened toward Him and is at peace?
Униң қәлбидә чоңқур даналиқ бардур, У зор күч-қудрәткә егидур; Кимму Униңға қарши чиқип, жүригини том қилип, Кейин теч-аман қалған?
5 Who is removing mountains, And they have not known, Who has overturned them in His anger.
У тағларни ғәзивидә ғулатқанда, Уларға һеч билдүрмәйла уларни жулуп ташлайду.
6 Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
У йәр-зиминни тәвритип өз орнидин қозғитиду, Шуниң билән униң түврүклири титрәп кетиду.
7 Who is commanding to the sun, and it does not rise, And the stars He seals up.
У қуяшқа көтирилмә дәп сөз қилсила, у қопмайду; У [халиса] юлтузларниңму нурини печәтләп қоялайду.
8 Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
Асманларни кәң яйғучи пәқәт удур, У деңиз долқунлири үстигә дәссәп жүриду.
9 Making the Great Bear, Orion, and the Pleiades, And the inner chambers of the south.
У йәттә қарақчи юлтуз, Орион юлтуз түркүми вә қәлб юлтуз топини, Җәнубий юлтуз түркүмлириниму яратқан.
10 Doing great things until there is no searching, And wonderful, until there is no numbering.
У һесаплиғусиз улуқ ишларни, Санап түгитәлмәйдиған карамәт ишларни қилиду.
11 Behold, He goes over by me, and I do not see, And He passes on, and I do not attend to it.
Қара, У йенимдин өтиду, бирақ мән Уни көрмәймән; У өтүп кетиду, бирақ Уни байқалмаймән.
12 Behold, He snatches away, who brings it back? Who says to Him, What [are] You doing?
Мана, У елип кетиду, ким Уни Өз йолидин яндуралисун? Ким Униңдин: «Немә қиливатисән» дәп сорашқа петиналисун?
13 God does not turn back His anger, Proud helpers have bowed under Him.
Тәңри ғәзивини қайтурувалмайду; Раһабниң ярдәмчилири Униң айиғиға баш егиду.
14 How much less do I answer Him? Choose out my words with Him?
Шундақ туруқлуқ, мән қандақму униңға җавап берәләйттим. Мән муназирә қилғидәк қандақ сөзләрни таллалайттим?
15 Whom, though I were righteous, I do not answer, For my judgment I make supplication.
Мабада мән һәққаний болсамму, Мән йәнила Униңға җавап берәлмәйттим; Мән пәқәт сотчимға илтиҗала қилалайттим.
16 Though I had called and He answers me, I do not believe that He gives ear [to] my voice.
Мән Униңға илтиҗа қилған вә У маңа җавап бәргән болсиму, Мән техи Униң садайимни аңлиғанлиғиға ишәш қилалмиған болаттим;
17 Because He bruises me with a storm, And has multiplied my wounds for nothing.
У боран-чапқунлар билән мени езиду, У ярилиримни сәвәпсиз көпәйтмәкта.
18 He does not permit me to refresh my spirit, But fills me with bitter things.
У маңа һәтта нәпәс елишқиму рухсәт бәрмәйду, Әксичә У маңа дәрд-әләмни жүкливәтти.
19 If of power, behold, the Strong One; And if of judgment—who convenes me?
Күч-қудрәт тоғрисида гәп қилсақ, мана, Униңдин күчлүк [йәнә башқа ким] бар? Адаләткә кәлсәк, ким Уни сотқа чақиралисун?!
20 If I am righteous, my mouth declares me wicked; [If] I am perfect, it declares me perverse.
Мән өзүмни ақлимақчи болсам, өз ағзим өзүмни гунаға патурар, Қосурсиз болған болсам, У йәнила мени әгир дәп бекитәр.
21 I am perfect; I do not know my soul, I despise my life.
Бирақ мән әслидә ейибсиз едим. Мәйли, өзүмниң қандақ болидиғанлиғим билән пәрвайим пәләк! Өз җенимдин тойдум!
22 It is the same thing, therefore I said, He is consuming the perfect and the wicked.
Һәммә иш охшаш екән; шуңа мән дәймәнки, У дурусларниму, яманларниму охшашла йоқитиду.
23 If a scourge puts to death suddenly, He laughs at the trial of the innocent.
Туюқсиз бешиға қаза келип өлсә, У бегуналарға қилинған бу синаққа қарап күлиду.
24 Earth has been given Into the hand of the wicked. He covers the faces of her judges, If not—where, who [is] he?
Йәр йүзи яманларниң қолиға тапшурулди; Бирақ У сотчиларниң көзлирини бу адаләтсизликни көрәлмәйдиған қилип қойиду; Мошундақ қилғучи У болмай, йәнә ким болсун?
25 My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
Мениң күнлирим йәлтапанниң жүгүрүшидинму тез өтиду; Улар мәндин қечип кетиду, Уларниң һеч қандақ яхшилиғи йоқтур.
26 They have passed on with ships of reed, As an eagle darts on food.
Улар қомуш кемиләрдәк чапсан өтүп кетиду; Алғур бүркүт овни тутқили шуңғуғандәк тез маңиду.
27 Though I say, I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!
Әгәр: «Налә-пәрядтин тохтап, Чирайимни тутулдурмай хуш чирай болай» десәмму,
28 I have been afraid of all my griefs, I have known that You do not acquit me.
Мән йәнила азаплиримниң һәммисидин қорқуп жүримән; Чүнки Сени мени бегуна һесаплимайду дәп билимән.
29 I become wicked; why [is] this? I labor [in] vain.
Мән һаман әйиплик адәм болсам, Мән беһудә җапа тартип немә қилай?
30 If I have washed myself with snow-water, And purified my hands with soap,
Һәтта қар сүйи билән жуюнуп, Қолумни шунчә пакизлиған болсамму,
31 Then You dip me in corruption, And my garments have detested me.
Сән йәнила мени әврәзгә чөмүлдүрисәнки, Өз кийимимму мәндин нәпрәтлинидиған болиду!
32 But if a man like myself—I answer Him, We come together into judgment.
Чүнки У мән Униңға җавап берәлигидәк, маңа охшаш адәм әмәс. Мениң Униң билән сотта дәвалашқичилигим йоқтур.
33 If there were a mediator between us, He places his hand on us both.
Оттуримизда һәр иккимизни өз қоли билән тәң тутидиған келиштүргүчи болсиди!
34 He turns aside His rod from off me, And His terror does not make me afraid,
У Өзиниң тайиғини мәндин жирақ қилсун, Униң вәһимиси мени қорқатмисун;
35 I speak, and do not fear Him, but I am not right with myself.”
Шундила мән Униңдин қорқмай сөзләләйттим; Бирақ әһвалим ундақ әмәстур!
