Job 9
1 And Job answers and says:
A Hiob odpowiedział:
2 “Truly I have known that [it is] so, But how is man righteous with God?
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 If he delights to strive with Him—He does not answer him one of a thousand.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 Wise in heart and strong in power—Who has hardened toward Him and is at peace?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 Who is removing mountains, And they have not known, Who has overturned them in His anger.
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 Who is commanding to the sun, and it does not rise, And the stars He seals up.
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 Making the Great Bear, Orion, and the Pleiades, And the inner chambers of the south.
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 Doing great things until there is no searching, And wonderful, until there is no numbering.
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 Behold, He goes over by me, and I do not see, And He passes on, and I do not attend to it.
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 Behold, He snatches away, who brings it back? Who says to Him, What [are] You doing?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 God does not turn back His anger, Proud helpers have bowed under Him.
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 How much less do I answer Him? Choose out my words with Him?
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 Whom, though I were righteous, I do not answer, For my judgment I make supplication.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 Though I had called and He answers me, I do not believe that He gives ear [to] my voice.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 Because He bruises me with a storm, And has multiplied my wounds for nothing.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 He does not permit me to refresh my spirit, But fills me with bitter things.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 If of power, behold, the Strong One; And if of judgment—who convenes me?
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 If I am righteous, my mouth declares me wicked; [If] I am perfect, it declares me perverse.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 I am perfect; I do not know my soul, I despise my life.
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 It is the same thing, therefore I said, He is consuming the perfect and the wicked.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 If a scourge puts to death suddenly, He laughs at the trial of the innocent.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 Earth has been given Into the hand of the wicked. He covers the faces of her judges, If not—where, who [is] he?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 They have passed on with ships of reed, As an eagle darts on food.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 Though I say, I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 I have been afraid of all my griefs, I have known that You do not acquit me.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 I become wicked; why [is] this? I labor [in] vain.
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 If I have washed myself with snow-water, And purified my hands with soap,
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 Then You dip me in corruption, And my garments have detested me.
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 But if a man like myself—I answer Him, We come together into judgment.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 If there were a mediator between us, He places his hand on us both.
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 He turns aside His rod from off me, And His terror does not make me afraid,
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 I speak, and do not fear Him, but I am not right with myself.”
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
