Job 9
1 And Job answers and says:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 “Truly I have known that [it is] so, But how is man righteous with God?
Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
3 If he delights to strive with Him—He does not answer him one of a thousand.
Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
4 Wise in heart and strong in power—Who has hardened toward Him and is at peace?
Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
5 Who is removing mountains, And they have not known, Who has overturned them in His anger.
On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
6 Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
7 Who is commanding to the sun, and it does not rise, And the stars He seals up.
Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
8 Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
9 Making the Great Bear, Orion, and the Pleiades, And the inner chambers of the south.
On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
10 Doing great things until there is no searching, And wonderful, until there is no numbering.
On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
11 Behold, He goes over by me, and I do not see, And He passes on, and I do not attend to it.
Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
12 Behold, He snatches away, who brings it back? Who says to Him, What [are] You doing?
Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
13 God does not turn back His anger, Proud helpers have bowed under Him.
Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
14 How much less do I answer Him? Choose out my words with Him?
Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
15 Whom, though I were righteous, I do not answer, For my judgment I make supplication.
Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
16 Though I had called and He answers me, I do not believe that He gives ear [to] my voice.
Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
17 Because He bruises me with a storm, And has multiplied my wounds for nothing.
Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
18 He does not permit me to refresh my spirit, But fills me with bitter things.
Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
19 If of power, behold, the Strong One; And if of judgment—who convenes me?
Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
20 If I am righteous, my mouth declares me wicked; [If] I am perfect, it declares me perverse.
Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
21 I am perfect; I do not know my soul, I despise my life.
Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
22 It is the same thing, therefore I said, He is consuming the perfect and the wicked.
Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
23 If a scourge puts to death suddenly, He laughs at the trial of the innocent.
Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
24 Earth has been given Into the hand of the wicked. He covers the faces of her judges, If not—where, who [is] he?
Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
25 My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
26 They have passed on with ships of reed, As an eagle darts on food.
Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
27 Though I say, I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!
Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
28 I have been afraid of all my griefs, I have known that You do not acquit me.
Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
29 I become wicked; why [is] this? I labor [in] vain.
Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
30 If I have washed myself with snow-water, And purified my hands with soap,
A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
31 Then You dip me in corruption, And my garments have detested me.
Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
32 But if a man like myself—I answer Him, We come together into judgment.
Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
33 If there were a mediator between us, He places his hand on us both.
Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
34 He turns aside His rod from off me, And His terror does not make me afraid,
Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
35 I speak, and do not fear Him, but I am not right with myself.”
Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
