Job 9
1 And Job answers and says:
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 “Truly I have known that [it is] so, But how is man righteous with God?
“Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?
3 If he delights to strive with Him—He does not answer him one of a thousand.
Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.
4 Wise in heart and strong in power—Who has hardened toward Him and is at peace?
Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?
5 Who is removing mountains, And they have not known, Who has overturned them in His anger.
Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.
6 Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.
7 Who is commanding to the sun, and it does not rise, And the stars He seals up.
Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.
8 Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.
9 Making the Great Bear, Orion, and the Pleiades, And the inner chambers of the south.
Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.
10 Doing great things until there is no searching, And wonderful, until there is no numbering.
Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.
11 Behold, He goes over by me, and I do not see, And He passes on, and I do not attend to it.
Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.
12 Behold, He snatches away, who brings it back? Who says to Him, What [are] You doing?
Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.
13 God does not turn back His anger, Proud helpers have bowed under Him.
Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.
14 How much less do I answer Him? Choose out my words with Him?
Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?
15 Whom, though I were righteous, I do not answer, For my judgment I make supplication.
Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.
16 Though I had called and He answers me, I do not believe that He gives ear [to] my voice.
Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,
17 Because He bruises me with a storm, And has multiplied my wounds for nothing.
ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.
18 He does not permit me to refresh my spirit, But fills me with bitter things.
Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.
19 If of power, behold, the Strong One; And if of judgment—who convenes me?
Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?
20 If I am righteous, my mouth declares me wicked; [If] I am perfect, it declares me perverse.
Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.
21 I am perfect; I do not know my soul, I despise my life.
Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.
22 It is the same thing, therefore I said, He is consuming the perfect and the wicked.
Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.
23 If a scourge puts to death suddenly, He laughs at the trial of the innocent.
Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.
24 Earth has been given Into the hand of the wicked. He covers the faces of her judges, If not—where, who [is] he?
Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?
25 My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.
26 They have passed on with ships of reed, As an eagle darts on food.
Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.
27 Though I say, I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!
Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,
28 I have been afraid of all my griefs, I have known that You do not acquit me.
më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.
29 I become wicked; why [is] this? I labor [in] vain.
Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?
30 If I have washed myself with snow-water, And purified my hands with soap,
Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,
31 Then You dip me in corruption, And my garments have detested me.
ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.
32 But if a man like myself—I answer Him, We come together into judgment.
Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.
33 If there were a mediator between us, He places his hand on us both.
Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.
34 He turns aside His rod from off me, And His terror does not make me afraid,
Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.
35 I speak, and do not fear Him, but I am not right with myself.”
Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.
