Job 8
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
| آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد: |
2 “Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?
| ای ایوب، تا به کی به این حرفها ادامه می‌دهی؟ حرفهای تو باد هواست! |
3 Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?
| آیا خدای قادر مطلق عدالت و انصاف را زیر پا می‌گذارد؟ |
4 If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,
| فرزندانت به خدا گناه کردند و او به حق، ایشان را مجازات نمود. |
5 If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,
| ولی اکنون تو به درگاه خدای قادر مطلق دعا کن. |
6 If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.
| اگر آدم پاک و خوبی باشی، او دعایت را می‌شنود و تو را اجابت می‌کند و خانهٔ تو را برکت می‌دهد. |
7 And your beginning has been small, And your latter end is very great.
| عاقبت تو آنچنان از خیر و برکت سرشار خواهد شد که زندگی گذشته‌ات در برابر آن ناچیز به نظر خواهد آمد. |
8 For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,
| از سالخوردگان بپرس تا از تجربهٔ خود به تو بیاموزند. |
9 For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.
| ما آنقدر زندگی نکرده‌ایم که همه چیز را بدانیم. |
10 Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?
| تو می‌توانی از حکمت گذشتگان درس عبرت بگیری و آنها به تو خواهند گفت که |
11 Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?
| آیا گیاه پاپیروس می‌تواند خارج از مرداب بروید؟ آیا علف مرداب بدون آب نمی‌میرد؟ |
12 While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.
| آیا در حالی که هنوز سبز است و آماده بریدن نیست پژمرده نمی‌شود؟ |
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,
| همچنین است سرنوشت آنانی که خدا را فراموش می‌کنند. امید شخص بی‌خدا ناپایدار است. |
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
| شخص بی‌خدا مانند کسی است که به تار عنکبوت اعتماد کند. |
15 He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.
| اگر به آن تکیه نماید، می‌افتد و اگر از آن آویزان شود، آن تار او را نگه نمی‌دارد. |
16 He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.
| او مانند گیاهی است که صبحگاهان تر و تازه می‌شود و شاخه‌هایش در باغ گسترده می‌گردند. |
17 His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.
| در میان سنگها ریشه می‌دواند و خود را محکم نگه می‌دارد. |
18 If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!
| ولی وقتی آن را از ریشه می‌کنند دیگر کسی آن را به یاد نمی‌آورد، |
19 Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.
| و گیاهان دیگری روییده جای آن را می‌گیرند. چنین است عاقبت شخص بی‌خدا. |
20 Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.
| ولی بدان که خدا نیکان را ترک نمی‌گوید و بدکاران را کامیاب نمی‌گرداند. |
21 While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,
| او بار دیگر دهانت را از خنده و فریادهای شادی پر خواهد کرد، |
22 Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”
| و دشمنانت را رسوا و خانهٔ شریران را خراب خواهد نمود. |
