Job 8

1 And Bildad the Shuhite answers and says:

۱ پس بلدد شوحی در جواب گفت:

2 “Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?

۲ «تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟

3 Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?

۳ آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟

4 If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,

۴ چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.

5 If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,

۵ اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،

6 If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.

۶ اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.

7 And your beginning has been small, And your latter end is very great.

۷ و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.

8 For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,

۸ زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،

9 For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.

۹ چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.

10 Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?

۱۰ آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟

11 Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?

۱۱ آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟

12 While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.

۱۲ هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.

13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,

۱۳ همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،

14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.

۱۴ که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.

15 He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.

۱۵ بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.

16 He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.

۱۶ پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.

17 His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.

۱۷ ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.

18 If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!

۱۸ اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.

19 Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.

۱۹ اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.

20 Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.

۲۰ هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،

21 While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,

۲۱ تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.

22 Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”

۲۲ خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»