Job 8
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
Unya mitubag si Bildad ang Suhitanhon, ug miingon:
2 “Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?
Hangtud anus-a ba mosulti ikaw niining mga butanga? Ug hangtud anus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa usa ka hangin nga makusog?
3 Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?
Balit-aron ba sa Dios ang justicia? Kun balit-aron ba sa Makagagahum ang pagkamatarung?
4 If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,
Kong ang imong mga anak nakasala batok kaniya, Ug siya mitugyan kanila ngadto sa kamot sa ilang paglapas;
5 If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,
Kong ikaw sa Dios mosingkamot sa pagpangita, Ug maghimo ka sa imong pangamuyo sa Makagagahum;
6 If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.
Kong ikaw maputli ug matul-id pa unta, Sa pagkamatuod nahigmata unta siya tungod kanimo, Ug magahimong mauswagon sa puloy-anan sa imong pagkamatarung.
7 And your beginning has been small, And your latter end is very great.
Ug bisan diyutay ra ang imong sinugdan, Apan magauswag kaayo ang imong kaulahian.
8 For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,
Kay susiha, ipangamuyo ko kanimo, ang panahon nga ming-agi, Ug magpahimulos ka sa imong kaugalingon niadtong ginapangita sa ilang mga amahan.
9 For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.
(Kay kita ingon lamang sa kagahapon, ug walay hibangkaagan, Kay anino lamang ang atong mga adlaw sa ibabaw sa yuta):
10 Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?
Dili ba sila motudlo kanimo, ug kanimo mosugilon, Ug magasulti sa mga pulong nga gikan sa ilang kasingkasing?
11 Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?
Makatubo ba ang nipa kong walay lapok? Makatubo ba ang tangbo kong walay tubig?
12 While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.
Sa diha nga lunhaw pa kini ug dili pinutol, Kini malaya una sa ubang kabunglayonan.
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,
Mao man ang kadalanan sa tanan nga mahikalimot sa Dios; Ug ang paglaum sa tawo nga walay Dios mawagtang:
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
Ang iyang pagsalig pagaputlon, Ug ang iyang kalig-onan maoy usa ka balay sa lawa-lawa.
15 He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.
Siya mosandig sa iyang balay, apan kana mahuyang; Mopuyo siya dinha, apan kana dili molungtad.
16 He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.
Siya malunhaw sa atubangan sa adlaw, Ug ang iyang mga salingsing molabaw sa iyang tanaman.
17 His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.
Ang iyang mga gamut mangapot duol sa tapok nga bato, Iyang makita ang dapit sa mga kabatoan.
18 If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!
Kong siya pagapukanon gikan sa iyang dapit, Nan kini molimod kaniya, nga magaingon: Wala ako makakita kanimo.
19 Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.
Ania karon, kini mao ang kalipay sa iyang dalan; Ug gikan sa yuta ang uban manggula.
20 Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.
Ania karon, ang Dios dili mosalikway sa usa ka tawong hingpit. Ni motabang siya sa mga mamumuhat sa dautan.
21 While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,
Ang imong baba pagapun-on niya sa katawa, Ug kasadya sa imong mga ngabil.
22 Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”
Kadtong managdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; Ug ang balong-balong niadtong mga dautan mangawagtang.
