Job 8
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
Unya mitubag si Bildad nga Suhitanon ug miingon,
2 “Until when do you speak these things? And a strong wind—sayings of your mouth?
“Hangtod kanus-a ka ba mosulti niining mga butanga? Hangtod kanus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa makusog nga hangin?
3 Does God pervert judgment? And does the Mighty One pervert justice?
Tuison ba sa Dios ang hustisya? Tuison ba sa Makagagahom ang pagkamatarong?
4 If your sons have sinned before Him, And He sends them away, By the hand of their transgression,
Ang imong mga anak nakasala batok kaniya; nasayod kita niini, kay gitugyan niya sila ngadto sa kamot sa ilang mga sala.
5 If you seek for God early, And make supplication to the Mighty,
Apan pananglitan naningkamot ka sa pagpangita sa Dios ug gitugyan mo ang imong pangamuyo sa Makagagahom.
6 If you [are] pure and upright, Surely now He wakes for you, And has completed The habitation of your righteousness.
Pananglitan putli ka ug matarong; nan sigurado gayod nga siya mamuhat alang kanimo ug moganti kanimo uban ang panimalay nga gipanag-iya mo gayod.
7 And your beginning has been small, And your latter end is very great.
Bisan tuod diyutay ra imong gisugdan, sa gihapon mas magmauswagon pa ang imong kaulahiang kahimtang.
8 For inquire, please, of a former generation, And prepare for a search of their fathers,
Palihog pangutan-a ang miagiing kaliwatan, ug susiha ang nakat-onan sa atong mga katigulangan.
9 For we [are] of yesterday, and we do not know, For our days [are] a shadow on earth.
(Kay natawo lamang kita sa kagahapon ug walay kasayoran tungod kay ang atong mga adlaw sa kalibotan sama lamang sa usa ka anino).
10 Do they not show you—speak to you, And from their heart bring forth words?
Dili ba sila motudlo ug mosugilon kanimo? Dili ba sila magasulti sa mga pulong gikan sa ilang kasingkasing?
11 Does a rush rise without a marsh? A reed increase without water?
Motubo ba ang papyrus nga mga tanom kung walay lapok? Motubo ba ang mga bugang kung walay tubig?
12 While it [is] in its budding—uncropped, Even before any herb it withers.
Samtang lunhaw pa kini ug dili pinutol, mangalaya kini una sa ubang mga tanom.
13 So [are] the paths of all forgetting God, And the hope of the profane perishes,
Busa mao usab ang maagian sa tanan nga nahikalimot sa Dios, ang paglaom sa walay Dios mahanaw.
14 Whose confidence is loathsome, And the house of a spider his trust.
Ang iyang kalig-on pagaputlon, ug ang iyang pagsalig sama ka huyang sa lawa-lawa.
15 He leans on his house—and it does not stand, He takes hold on it—and it does not abide.
Mosandig siya sa iyang balay, apan mangatumpag kini; pugngan niya kini, apan dili na kini molungtad.
16 He [is] green before the sun, And over his garden his branch goes out.
Ilalom sa adlaw malunhaw siya, ug ang iyang mga salingsing molabaw sa tibuok tanaman.
17 His roots are wrapped by a heap, He looks for a house of stones.
Ang iyang mga gamot mangapot duol sa nagtapok nga mga bato; mangita sila ug maayong kahimutangan taliwala sa kabatoan.
18 If [one] destroys him from his place, Then it has feigned concerning him, I have not seen you!
Apan kung kining tawhana laglagon sa iyang dapit, nan kanang dapita molimod kaniya ug moingon, 'Wala gayod ako makakita kanimo.'
19 Behold, this [is] the joy of His way, And from the dust others spring up.
Tan-awa, mao kini ang “kalipay” nga kinaiya sa usa ka tawo; ang ubang mga tanom manurok sa samang yuta nga iyang nahimutangan.
20 Behold, God does not reject the perfect, Nor takes hold on the hand of evildoers.
Tan-awa, ang Dios dili gayod mosalikway sa tawong walay sala; ni motabang siya sa mga nagbuhat ug daotan.
21 While He fills your mouth with laughter, And your lips with shouting,
Pagapun-on niya ang imong baba sa katawa, ang imong mga ngabil sa pagsinggit.
22 Those hating you put on shame, And the tent of the wicked is not!”
Kadtong nagdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; ang tolda niadtong mga daotan mangawagtang.”
