Job 7

1 “Is there not warfare to man on earth? And his days as the days of a hired worker?

Hindi ba't may mabigat na gawain ang bawat isang tao sa ibabaw ng lupa?

2 As a servant desires the shadow, And as a hired worker expects his wage,

Hindi ba na ang kaniyang mga araw ay gaya ng isang taong upahan?

3 So I have been caused to inherit months of vanity, And they numbered nights of misery to me.

Katulad ng isang alipin na maalab na ninanais ang mga anino ng gabi, katulad ng isang taong upahan na naghihintay sa kaniyang mga sahod- kaya nagtiis ako sa mga buwan ng kahirapan; nagkakaroon ako ng mga gabing punong-puno ng kaguluhan.

4 If I lay down, then I have said, When do I rise, And evening has been measured? And I have been full of tossings until dawn.

Kapag ako ay humihiga, sinasabi ko sa aking sarili, “Kailan ako babangon at kailan lilipas ang gabi? Punong-puno ako ng kabalisahan hanggang sa magbukang-liwayway.

5 My flesh has been clothed [with] worms, And a clod of dust, My skin has been shriveled and is loathsome,

Ang aking laman ay nadadamitan ng mga uod at mga tipak ng alikabok; nanigas na ang mga sugat sa aking balat at saka malulusaw at mananariwang muli.

6 My days swifter than a loom, And they are consumed without hope.

Ang aking mga araw ay mas mabilis kaysa sa panghabi; lilipas sila nang walang pag-asa.

7 Remember that my life [is] a breath, My eye does not turn back to see good.

Alalahanin mo O Diyos na ang aking buhay ay isa lamang hininga; ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng kabutihan.

8 The eye of my beholder does not behold me. Your eyes [are] on me—and I am not.

Ang mata ng Diyos, na nakikita ako, ay hindi na muli ako makikita; Ang mga mata ng Diyos ay tutuon sa akin pero hindi na ako mabubuhay.

9 A cloud has been consumed, and it goes, So he who is going down to Sheol does not come up. (Sheol h7585)

Gaya ng isang ulap na napapawi at nawawala, gayon din ang siyang bumababa sa sheol ay hindi na aahon pa. (Sheol h7585)

10 He does not turn to his house again, Nor does his place discern him again.

Siya ay hindi na babalik pa sa kaniyang tahanan; ni makikilala pa siya muli sa kaniyang lugar.

11 Also I do not withhold my mouth—I speak in the distress of my spirit, I talk in the bitterness of my soul.

Kaya hindi ko pipigilin ang aking bibig; Magsasalita ako sa kadalamhatian ng aking espiritu; Ako ay dadaing sa kapaitan ng aking kaluluwa.

12 Am I a sea [monster], or a dragon, That You set a watch over me?

Ako ba ay isang dagat, o isang halimaw sa dagat para lagyan mo ng bantay?

13 When I said, My bed comforts me, In my talking He takes away my couch.

Kapag sinasabi ko, 'Aaliwin ako ng aking higaan, at pakakalmahin ng aking upuan ang aking daing,

14 And You have frightened me with dreams, And You terrify me from visions,

pagkatapos tinatakot mo ako sa mga panaginip at ako ay sinisindak sa mga pangitain,

15 And my soul chooses strangling, Death rather than my bones.

kaya pipiliin ko ang magbigti at kamatayan sa halip na panatilihin pang buhay ang aking mga buto.

16 I have wasted away—I do not live for all time. Cease from me, for my days [are] vanity.

Kinasusuklaman ko ang aking buhay; Hindi ko hinahangad na patuloy akong mabuhay; hayaan mo akong mag-isa dahil walang silbi ang aking mga araw.

17 What [is] man that You magnify him? And that You set Your heart to him?

Ano ang tao na dapat bigyan mo ng pansin, na dapat iyong ituon ang isip sa kaniya,

18 And inspect him in the mornings, [And] in the evenings try him?

na dapat mong bantayan tuwing umaga at sinusubok mo siya sa bawat sandali?

19 How long do You not look from me? You do not desist until I swallow my spittle.

Gaano katagal bago mo alisin ang iyong tingin sa akin? bago mo ako hayaang mag-isa nang may sapat na panahon para lunukin ang aking sariling laway?

20 I have sinned, what do I do to You, O watcher of man? Why have You set me for a mark to You, And I am for a burden to myself—and what?

Kahit ako ay nagkasala, ano ang magagawa nito sa iyo, ikaw na nagbabantay sa mga tao? Bakit mo ako ginawang isang pakay, para ba ako ay maging pasanin sa iyo?

21 You do not take away my transgression, And [do not] cause my iniquity to pass away, Because now, I lie down in dust, And You have sought me—and I am not!”

Bakit hindi mo mapatawad ang aking mga pagsuway at alisin ang aking kasamaan? Sa ngayon ako ay hihiga sa alikabok; maingat mo akong hahanapin, pero wala na ako.”