Job 5
1 “Pray, call, is there any to answer you? And to which of the holy ones do you turn?
“Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? Meleklerin hangisine yöneleceksin?
2 For provocation slays the perverse, And envy puts to death the simple,
Aptalı üzüntü öldürür, Budalayı kıskançlık bitirir.
3 I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straight away,
Ben aptalın kök saldığını görünce, Hemen yurduna lanet ettim.
4 His sons are far from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.
Çocukları güvenlikten uzak, Mahkeme kapısında ezilir, Savunan çıkmaz.
5 Whose harvest the hungry eat, And even take it from the thorns, And the designing swallowed their wealth.
Ürününü açlar yer, Dikenler arasındakini bile toplarlar; Mallarını susamışlar yutmak ister.
6 For sorrow does not come forth from the dust, Nor does misery spring up from the ground.
Çünkü dert topraktan çıkmaz, Sıkıntı yerden bitmez.
7 For man is born to misery, And the sparks go high to fly.
Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi Sıkıntı çekmek için doğar insan.
8 Yet I inquire for God, And for God I give my word,
“Oysa ben Tanrı'ya yönelir, Davamı O'na bırakırdım.
9 Doing great things, and there is no searching. Wonderful, until there is no numbering.
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
10 Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.
Yeryüzüne yağmur yağdırır, Tarlalara sular gönderir.
11 To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.
Düşkünleri yükseltir, Yaslıları esenliğe çıkarır.
12 Making void thoughts of the cunning, And their hands do not execute wisdom.
Kurnazların oyununu bozar, Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.
13 Capturing the wise in their subtlety, And the counsel of wrestling ones was hurried,
Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, Düzenbazların oyunu son bulur.
14 By day they meet darkness, And as night—they grope at noon.
Gündüz karanlığa toslar, Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.
15 He saves the needy from the sword in their mouth, And from a strong hand,
Yoksulu onların kılıç gibi ağzından Ve güçlünün elinden O kurtarır.
16 And there is hope for the poor, And perverseness has shut her mouth.
Yoksul umutlanır, Haksızlık ağzını kapar.
17 Behold, the blessedness of mortal man, God reproves him: And do not despise the discipline of the Mighty,
“İşte, ne mutlu Tanrı'nın eğittiği insana! Bu yüzden Her Şeye Gücü Yeten'in yola getirişini küçümseme.
18 For He pains, and He binds up, He strikes, and His hands heal.
Çünkü O hem yaralar hem sarar, O incitir, ama elleri sağaltır.
19 In six distresses He delivers you, And in seven evil does not strike on you.
Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, Yedinci kez de sana zarar vermez.
20 In famine He has redeemed you from death, And in battle from the hands of the sword.
Kıtlıkta ölümden, Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.
21 When the tongue scourges you are hid, And you are not afraid of destruction, When it comes.
Kamçılayan dillerden uzak kalacak, Yıkım gelince korkmayacaksın.
22 At destruction and at hunger you mock, And of the beast of the earth, You are not afraid.
Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.
23 (For with sons of the field [is] your covenant, And the beast of the field Has been at peace with you.)
Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.
24 And you have known that your tent [is] peace, And inspected your habitation, and do not err,
Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.
25 And have known that your seed [is] numerous, And your offspring as the herb of the earth;
Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, Soyun ot gibi bitecek.
26 You come in full age to the grave, As the going up of a stalk in its season.
Zamanında toplanan demetler gibi, Mezara dinç gireceksin.
27 Behold, this—we searched it out—it [is] right, listen; And you, know for yourself!”
“İşte araştırdık, doğrudur, Onun için bunu dinle ve belle.”
