< Job 5 >
1 “Pray, call, is there any to answer you? And to which of the holy ones do you turn?
Tumawag ka ngayon; may sasagot ba sa iyo? At sa kanino sa mga banal babalik ka?
2 For provocation slays the perverse, And envy puts to death the simple,
Sapagka't ang bigat ng loob ay pumapatay sa taong hangal, at ang paninibugho ay pumapatay sa mangmang.
3 I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straight away,
Aking nakita ang hangal na umuunlad: nguni't agad kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
4 His sons are far from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.
Ang kaniyang mga anak ay malayo sa katiwasayan, at sila'y mangapipisa sa pintuang-bayan, na wala mang magligtas sa kanila.
5 Whose harvest the hungry eat, And even take it from the thorns, And the designing swallowed their wealth.
Na ang kaniyang ani ay kinakain ng gutom, at kinukuha na mula sa mga tinik, at ang silo ay nakabuka sa kanilang pag-aari.
6 For sorrow does not come forth from the dust, Nor does misery spring up from the ground.
Sapagka't ang kadalamhatian ay hindi lumalabas sa alabok, ni bumubukal man sa lupa ang kabagabagan;
7 For man is born to misery, And the sparks go high to fly.
Kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. Gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.
8 Yet I inquire for God, And for God I give my word,
Nguni't sa ganang akin, ay hahanapin ko ang Dios, at sa Dios ay aking ihahabilin ang aking usap:
9 Doing great things, and there is no searching. Wonderful, until there is no numbering.
Na siyang gumagawa ng mga dakilang bagay at ng mga hindi magunita; ng mga kamanghamanghang bagay na walang bilang:
10 Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.
Na siyang nagbibigay ng ulan sa lupa, at nagpapahatid ng tubig sa mga bukid;
11 To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.
Na anopa't kaniyang iniuupo sa mataas yaong nangasa mababa; at yaong nagsisitangis ay itinataas sa katiwasayan.
12 Making void thoughts of the cunning, And their hands do not execute wisdom.
Kaniyang sinasayang ang mga katha-katha ng mapagkatha, na anopa't hindi maisagawa ng kanilang mga kamay ang kanilang panukala.
13 Capturing the wise in their subtlety, And the counsel of wrestling ones was hurried,
Kaniyang hinuhuli ang pantas sa kanilang sariling katha: at ang payo ng suwail ay napapariwara.
14 By day they meet darkness, And as night—they grope at noon.
Kanilang nasasalunuan ang kadiliman sa araw, at nagsisikapa sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi.
15 He saves the needy from the sword in their mouth, And from a strong hand,
Nguni't kaniyang inililigtas sa tabak ng kanilang bibig, sa makatuwid baga'y ang maralita sa kamay ng malakas.
16 And there is hope for the poor, And perverseness has shut her mouth.
Na anopa't ang dukha ay may pagasa, at ang kasamaan ay nagtitikom ng kaniyang bibig.
17 Behold, the blessedness of mortal man, God reproves him: And do not despise the discipline of the Mighty,
Narito, maginhawa ang tao na sinasaway ng Dios: kaya't huwag mong waling kabuluhan ang pagsaway ng Makapangyarihan sa lahat.
18 For He pains, and He binds up, He strikes, and His hands heal.
Sapagka't siya'y sumusugat, at nagtatapal; siya'y sumusugat, at pinagagaling ng kaniyang mga kamay.
19 In six distresses He delivers you, And in seven evil does not strike on you.
Kaniyang ililigtas ka sa anim na kabagabagan. Oo, sa pito, ay walang kasamaang kikilos sa iyo.
20 In famine He has redeemed you from death, And in battle from the hands of the sword.
Sa kagutom ay tutubusin ka niya sa kamatayan; at sa pagdidigma ay sa kapangyarihan ng tabak.
21 When the tongue scourges you are hid, And you are not afraid of destruction, When it comes.
Ikaw ay makukubli sa talas ng dila; na hindi ka man matatakot sa paggiba pagka dumarating.
22 At destruction and at hunger you mock, And of the beast of the earth, You are not afraid.
Sa kagibaan at sa kasalatan ay tatawa ka; ni hindi ka matatakot sa mga ganid sa lupa.
23 (For with sons of the field [is] your covenant, And the beast of the field Has been at peace with you.)
Sapagka't ikaw ay makakasundo ng mga bato sa parang; at ang mga ganid sa parang ay makikipagpayapaan sa iyo.
24 And you have known that your tent [is] peace, And inspected your habitation, and do not err,
At iyong makikilala na ang iyong tolda ay nasa kapayapaan; at iyong dadalawin ang iyong kulungan, at walang mawawala na anoman.
25 And have known that your seed [is] numerous, And your offspring as the herb of the earth;
Iyo rin namang makikilala na ang iyong binhi ay magiging dakila, at ang iyong lahi ay gaya ng damo sa lupa.
26 You come in full age to the grave, As the going up of a stalk in its season.
Ikaw ay darating sa iyong libingan sa lubos na katandaan. Gaya ng bigkis ng trigo na dumarating sa kaniyang kapanahunan.
27 Behold, this—we searched it out—it [is] right, listen; And you, know for yourself!”
Narito, aming siniyasat, at gayon nga; dinggin mo, at talastasin mo sa iyong ikabubuti.