Job 5
1 “Pray, call, is there any to answer you? And to which of the holy ones do you turn?
Pagtawag karon; aduna bay motubag kanimo? Kinsa man sa mga balaan ang imong kaadtoan?
2 For provocation slays the perverse, And envy puts to death the simple,
Kay ang kasuko mopatay sa tawong buangbuang; ang kasina molaglag sa tawong pahong.
3 I have seen the perverse taking root, And I mark his habitation straight away,
Nakita ko ang tawong buangbuang nga nakagamot na, apan gitunglo ko dayon ang iyang puluy-anan.
4 His sons are far from safety, And they are bruised in the gate, And there is no deliverer.
Layo sa kaluwasan ang iyang kaanakan; nangadugmok sila diha sa ganghaan sa siyudad. Walay bisan usa ang magaluwas kanila—
5 Whose harvest the hungry eat, And even take it from the thorns, And the designing swallowed their wealth.
kadtong alanihon gipangaon sa uban nga gipanggutom, bisan sa katunokan pagakuhaon kini sa katawhan; kadtong katigayonan gihurot sa katawhan nga giuhaw niini.
6 For sorrow does not come forth from the dust, Nor does misery spring up from the ground.
Kay ang kalisdanan dili motubo gikan sa yuta; ni ang kasamok moturok sa yuta;
7 For man is born to misery, And the sparks go high to fly.
Apan ang tawo mao ang naghimo sa iyang kaugalingong kalisdanan, sama sa agipo nga milupad paitaas.
8 Yet I inquire for God, And for God I give my word,
Apan alang kanako, mobalik ako sa Dios; didto kaniya itugyan ko ang akong mga tuyo—
9 Doing great things, and there is no searching. Wonderful, until there is no numbering.
kaniya nga nagbuhat sa dagko ug dili matukib nga mga butang, kahibulongang mga butang nga dili maihap.
10 Who is giving rain on the face of the land, And is sending waters on the out-places.
Naghatag siya ug ulan sa yuta, ug nagpadalag tubig sa kaumahan.
11 To set the low on a high place, And the mourners have been high [in] safety.
Gibuhat niya kini aron ipahimutang sa hataas kadtong anaa sa ubos; aron igabayaw sa kaluwasan kadtong nagbangotan sa abo.
12 Making void thoughts of the cunning, And their hands do not execute wisdom.
Gisumpo niya ang mga laraw sa malimbongong mga tawo, aron nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang bulohaton.
13 Capturing the wise in their subtlety, And the counsel of wrestling ones was hurried,
Gilit-ag niya ang malimbongong mga tawo sa ilang kaugalingong pagkamalimbongon; ang mga laraw sa mga tawong hanas mapakyas sa dili madugay.
14 By day they meet darkness, And as night—they grope at noon.
Masagubang nila ang kangitngit panahon sa adlaw, ug masukarap sa kaudtohon ingon nga kini gabii.
15 He saves the needy from the sword in their mouth, And from a strong hand,
Apan iyang giluwas ang kabos nga tawo gikan sa espada sa ilang mga baba ug ang nanginahanglan nga mga tawo gikan sa kamot sa gamhanang mga tawo.
16 And there is hope for the poor, And perverseness has shut her mouth.
Busa may paglaom ang kabos nga tawo, ug ang dili makataronganon magatak-om sa iyang baba.
17 Behold, the blessedness of mortal man, God reproves him: And do not despise the discipline of the Mighty,
Tan-awa, pagkamalipayon sa tawo nga pagabadlongon sa Dios; busa, ayaw pagbiaybiay sa mga kastigo sa Makagagahom.
18 For He pains, and He binds up, He strikes, and His hands heal.
Kay siya ang magasamad ug unya pagabugkosan; siya magasakit ug unya ang iyang mga kamot magaayo.
19 In six distresses He delivers you, And in seven evil does not strike on you.
Siya ang magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; bisan paman, sa pito ka kasamok, ang daotan dili makadapat kanimo.
20 In famine He has redeemed you from death, And in battle from the hands of the sword.
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; ug sa gubat gikan sa mga kamot niadtong migamit sa espada.
21 When the tongue scourges you are hid, And you are not afraid of destruction, When it comes.
Pagatagoan ka gikan sa hampak sa dila; ug dili ka mahadlok sa kalaglagan nga modangat.
22 At destruction and at hunger you mock, And of the beast of the earth, You are not afraid.
Pagakataw-an mo ang paglaglag ug tinggutom, ug dili ka mahadlok sa mga ihalas nga mga mananap.
23 (For with sons of the field [is] your covenant, And the beast of the field Has been at peace with you.)
Kay aduna kay kasabotan uban sa mga bato sa imong kapatagan; aduna kay kalinaw kauban ang ihalas nga mga mananap.
24 And you have known that your tent [is] peace, And inspected your habitation, and do not err,
Masayod ka nga ang imong tolda anaa sa luwas; moduaw ka sa imong kahayopan ug walay nawala niini.
25 And have known that your seed [is] numerous, And your offspring as the herb of the earth;
Masayod ka usab nga ang imong kaliwat modaghan, nga ang imong mga kaliwatan mahisama sa sagbot sa yuta.
26 You come in full age to the grave, As the going up of a stalk in its season.
Moadto ka sa imong lubnganan sa hingkod nga panuigon, sama sa usa ka tapok sa mga binugkosang trigo nga gidala didto sa giokanan.
27 Behold, this—we searched it out—it [is] right, listen; And you, know for yourself!”
Tan-awa, gisusi ta kining butanga; sama kini niini; patalinghugi kini, ug sayri alang sa imong kaugalingon.”
