Job 41
1 “Do you draw leviathan with a hook? And do you let down his tongue with a rope?
Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
2 Do you put a reed in his nose? And pierce his jaw with a thorn?
Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
3 Does he multiply supplications to you? Does he speak tender things to you?
Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
4 Does he make a covenant with you? Do you take him for a perpetual servant?
Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
5 Do you play with him as a bird? And do you bind him for your girls?
Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
6 (Companions feast on him, They divide him among the merchants!)
Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
7 Do you fill his skin with barbed irons? And his head with fish-spears?
Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
8 Place your hand on him, Remember the battle—do not add!
Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
9 Behold, the hope of him is found a liar, Also, is one not cast down at his appearance?
Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None so fierce that he awakes him, And who [is] he [who] stations himself before Me?
Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
11 Who has brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] Mine.
Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
12 I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
13 Who has uncovered the face of his clothing? Who enters within his double bridle?
Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
14 Who has opened the doors of his face? Around his teeth [are] terrible.
Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
15 A pride—strong ones of shields, Shut up—a close seal.
Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
16 They draw near to one another, And air does not enter between them.
Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
17 They adhere to one another, They stick together and are not separated.
Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
18 His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
19 Flames go out of his mouth, sparks of fire escape.
Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
20 Smoke goes forth out of his nostrils, As a blown pot and reeds.
Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
21 His breath sets coals on fire, And a flame goes forth from his mouth.
Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
22 Strength lodges in his neck, And grief exults before him.
Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
23 The flakes of his flesh have adhered—Firm on him—it is not moved.
Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
24 His heart [is] firm as a stone, Indeed, firm as the lower piece.
Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
25 The mighty are afraid at his rising, From his breakings they keep themselves free.
Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
26 The sword of his overtaker does not stand, Spear, dart, and breastplate.
Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
27 He reckons iron as straw, bronze as rotten wood.
Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
28 The son of the bow does not cause him to flee, Stones of the sling are turned into stubble by him.
Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
29 Darts have been reckoned as stubble, And he laughs at the shaking of a javelin.
Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
30 Sharp points of clay [are] under him, He spreads gold on the mire.
Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
31 He causes the deep to boil as a pot, He makes the sea as a pot of ointment.
Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
32 He causes a path to shine after him, One thinks the deep to be hoary.
Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
33 There is not on the earth his like, That is made without terror.
Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
34 He sees every high thing, He [is] king over all sons of pride.”
Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
