Job 41
1 “Do you draw leviathan with a hook? And do you let down his tongue with a rope?
Madakpan ba nimo ang Leviathan pinaagi sa taga sa isda? O mahiktan ang iyang panga pinaagi sa pisi?
2 Do you put a reed in his nose? And pierce his jaw with a thorn?
Makabutang ka ba ug pisi sa iyang ilong, o makatusok sa iyang panga pinaagi sa taga?
3 Does he multiply supplications to you? Does he speak tender things to you?
Magpakiluoy ba siya sa makadaghan kanimo? Magsulti ba siya ug mga malumo nga mga pulong kanimo?
4 Does he make a covenant with you? Do you take him for a perpetual servant?
Maghimo ba siya ug kasabotan uban kanimo, nga himoon nimo siyang sulugoon hangtod sa kahangtoran?
5 Do you play with him as a bird? And do you bind him for your girls?
Makigdula ka ba kaniya sama sa imong buhaton sa langgam? Hiktan ba nimo siya alang sa imong mga sulugoon nga mga babaye?
6 (Companions feast on him, They divide him among the merchants!)
Makigbaylo ba alang kaniya ang mga pundok sa mga mananagat? Bahinbahinon ba nila siya aron ibaylo ngadto sa mga nagpatigayon?
7 Do you fill his skin with barbed irons? And his head with fish-spears?
Madutlan ba nimo ang iyang panit pinaagi sa tinalinisan nga puthaw o ang iyang ulo pinaagi sa mga bangkaw alang sa isda?
8 Place your hand on him, Remember the battle—do not add!
Guniti siya sa makausa, ug mahinumdoman nimo ang gubat ug dili na kini buhaton pag-usab.
9 Behold, the hope of him is found a liar, Also, is one not cast down at his appearance?
Tan-awa, ang paglaom ni bisan kinsa nga nagbuhat niana usa lamang ka bakak; dili ba matumba sa yuta ang si bisan kinsa pinaagi lamang sa pagtan-aw kaniya?
10 None so fierce that he awakes him, And who [is] he [who] stations himself before Me?
Walay bangis nga makaako sa pagpukaw sa Leviathan; unya, kinsa man siya nga makabarog sa akong atubangan?
11 Who has brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] Mine.
Kinsa man ang unang nakahatag kanako ug bisan unsa aron nga bayran ko siya pagbalik?
12 I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
Akoa ang bisan unsa nga anaa ilalom sa kawanangan. Dili ako magpakahilom mahitungod sa mga batiis sa Leviathan, ni mahitungod sa iyang pagkakusgan, ni mahitungod sa iyang matahom nga panagway.
13 Who has uncovered the face of his clothing? Who enters within his double bridle?
Kinsa man ang makalangkat sa iyang panggawas nga sapot? Kinsa man ang makapadulot sa iyang duha ka sapaw nga kalasag?
14 Who has opened the doors of his face? Around his teeth [are] terrible.
Kinsa man ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong— gipalibotan sa iyang ngipon, nga makalilisang?
15 A pride—strong ones of shields, Shut up—a close seal.
Ang iyang likod hinimo gikan sa naglaray nga mga taming, hugot kaayo sama sa usa ka nasirado nga selyo.
16 They draw near to one another, And air does not enter between them.
Duol kaayo ang usa ngadto sa usa nga walay hangin nga makasulod niini.
17 They adhere to one another, They stick together and are not separated.
Nahiusa sila sa matag usa; dug-ol kaayo sila, aron dili sila mabulag.
18 His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
Sa iyang pagpangusmo may mokidlap nga kayahag; ang iyang mga mata sama sa tabontabon sa banagbanag sa kabuntagon.
19 Flames go out of his mouth, sparks of fire escape.
Nagagawas gikan sa iyang baba ang nagkalayo nga mga sulo, daw nangambak ang siga sa kalayo.
20 Smoke goes forth out of his nostrils, As a blown pot and reeds.
Nagagawas gikan sa bangag sa iyang ilong ang aso nga sama sa nagbukal nga kolon diha sa kalayo diin gipaypayan aron moinit ug maayo.
21 His breath sets coals on fire, And a flame goes forth from his mouth.
Ang iyang gininhawa makapasilaob sa mga uling ngadto sa kalayo; mogawas ang kalayo gikan sa iyang baba.
22 Strength lodges in his neck, And grief exults before him.
Ang pagkakusgan anaa sa iyang liog, ug ang kalisang nagasayaw diha sa iyang atubangan.
23 The flakes of his flesh have adhered—Firm on him—it is not moved.
Ang mga bahin sa iyang unod nagtapot; lig-on kini ngadto kaniya; dili kini matarog.
24 His heart [is] firm as a stone, Indeed, firm as the lower piece.
Ang iyang kasingkasing sama kagahi sa bato— sa pagkatinuod, sama kagahi sa bato nga anaa sa ubos nga bahin sa galingan.
25 The mighty are afraid at his rising, From his breakings they keep themselves free.
Sa dihang motindog siya, bisan ang mga diosdios mangahadlok; tungod sa kahadlok, moatras sila.
26 The sword of his overtaker does not stand, Spear, dart, and breastplate.
Kung tigbason siya pinaagi sa espada, wala kini mahimo— ug bisan pa ang bangkaw, ang pana, o bisan unsang talinis nga hinagiban.
27 He reckons iron as straw, bronze as rotten wood.
Alang kaniya ang puthaw daw usa lamang ka uhay, ug ang tumbaga daw usa lamang ka gabok nga kahoy.
28 The son of the bow does not cause him to flee, Stones of the sling are turned into stubble by him.
Dili makapadagan kaniya ang pana; alang kaniya ang mga lambuyog mahimong tipasi.
29 Darts have been reckoned as stubble, And he laughs at the shaking of a javelin.
Ang mga bunal giisip ingon nga uhay; nagkatawa siya sa hinadyong sa mga bangkaw.
30 Sharp points of clay [are] under him, He spreads gold on the mire.
Ang ilalom niyang bahin sama sa hait nga mga tipik sa buak nga mga kolon; nagabilin siya ug agi diha sa lapok ingon nga kini usa ka balsa nga panggiok.
31 He causes the deep to boil as a pot, He makes the sea as a pot of ointment.
Gipabula niya ang kahiladman sama sa nagbukal nga tubig diha sa kolon; gihimo niya ang dagat nga sama sa kolon sa lana.
32 He causes a path to shine after him, One thinks the deep to be hoary.
Gipadan-ag niya ang iyang maagian; makahunahuna ang tawo nga puti ang kahiladman.
33 There is not on the earth his like, That is made without terror.
Walay makatupong kaniya dinhi sa kalibotan, nga gimugna aron magpuyo nga walay kahadlok.
34 He sees every high thing, He [is] king over all sons of pride.”
Nagtan-aw siya sa tanang butang nga adunay garbo; hari siya sa tanang mga anak sa garbo.”
