Job 4
1 And Eliphaz the Temanite answers and says:
Unya mitubag si Eliphaz nga Temanitanhon ug miingon,
2 “Has one tried a word with you? You are weary! And who is able to keep in words?
Kung adunay mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ka ba? Apan si kinsa man ang makapugong kaniya sa pagsulti?
3 Behold, you have instructed many, And feeble hands you make strong.
Tan-awa, daghan ang imong natudloan; gilig-on mo ang huyang nga mga kamot.
4 Your words raise up the stumbling one, And you strengthen bowing knees.
Ang imong mga pulong nagaagak niadtong nagakatumba, gibaskog mo ang mahuyang nga mga tuhod.
5 But now, it comes to you, And you are weary; It strikes to you, and you are troubled.
Apan karon ang kasakitan midangat kanimo, ug naluya ka; mitandog kini kanimo, ug nasamok ka.
6 Is your reverence not your confidence? Your hope—the perfection of your ways?
Dili ba ang imong kahadlok sa Dios mao ang imong gisandigan? Dili ba ang pagkamatul-id sa imong mga dalan mao ang imong gilaoman?
7 Now remember, Who, being innocent, has perished? And where have the upright been cut off?
Hunahunaa kini, nagpakiluoy ako kanimo: kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? O kanus-a ba gilaglag ang matarong nga tawo?
8 As I have seen—plowers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
Sumala sa akong namatikdan, kadtong magdaro ug kasaypanan ug magpugas sa kasamok susama usab ang anihon.
9 From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger [are] consumed.
Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila; pinaagi sa pag-ulbo sa iyang kasuko nangaut-ut sila.
10 The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
Ang pagngulob sa liyon, ang tingog sa mabangis nga liyon, ang bangkil sa mga gagmay nga liyon— nangapudpod.
11 An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness separate.
Ang tigulang nga liyon mamatay sa kakulangon sa tukbonon; ang mga anak sa baye nga liyon nagkatibulaag bisan asa.
12 And a thing is secretly brought to me, And my ear receives a little of it.
Karon ang usa ka butang gisugilon kanako sa tago ug ang akong igdulongog nakadawat sa hunghong mahitungod niini.
13 In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
Unya miabot ang mga panumdoman gikan sa mga panan-awon sa kagabhion, sa dihang nahinanok ang katawhan.
14 Fear has met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
Panahon kadto sa kagabhion sa dihang midangat kanako ang kakulba ug pagpangurog ug nakapauyog sa tanan kong kabukogan.
15 And a spirit passes before my face, The hair of my flesh stands up;
Unya ang espiritu milabay sa akong atubangan ug nanindog ang balahibo sa akong kalawasan.
16 It stands, and I do not discern its aspect, A likeness [is] before my eyes, Silence! And I hear a voice:
Nagpabilin nga mibarog ang espiritu, apan wala ako makakita sa panagway niini. Dihay anino nga anaa sa akong mga mata; adunay kahilom, ug nadungog ko ang tingog nga miingon,
17 Is mortal man more righteous than God? Is a man cleaner than his Maker?
“Molabaw ba ang pagkamatarong sa usa ka tawo kay sa Dios? Molabaw ba ang pagkaputli sa usa ka tawo kay sa iyang Magbubuhat?
18 Behold, He puts no credence in His servants, Nor sets praise in His messengers.
Tan-awa, kung wala pa mosalig ang Dios sa iyang mga sulugoon; kung namasangil siya sa iyang mga anghel sa kahungog,
19 Also—the inhabitants of houses of clay (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth).
unsa nalang kaha katinuod kini alang niadtong nagpuyo sa mga balay nga lapok, kansang patukoranan anaa sa abog, nga nadugmok lang dayon una pa sa mga anay?
20 From morning to evening are beaten down, Without any regarding, they perish forever.
Taliwala sa kabuntagon ug sa kagabhion gilaglag sila; mangawagtang sila sa walay kataposan nga walay makabantay kanila.
21 Has their excellence not been removed with them? They die, and not in wisdom!”
Dili ba ang hikot sa ilang tolda pang-ibton diha kanila? Mangamatay sila; mangamatay sila nga walay kaalam.
