Job 4
1 And Eliphaz the Temanite answers and says:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 “Has one tried a word with you? You are weary! And who is able to keep in words?
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 Behold, you have instructed many, And feeble hands you make strong.
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 Your words raise up the stumbling one, And you strengthen bowing knees.
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 But now, it comes to you, And you are weary; It strikes to you, and you are troubled.
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 Is your reverence not your confidence? Your hope—the perfection of your ways?
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Now remember, Who, being innocent, has perished? And where have the upright been cut off?
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 As I have seen—plowers of iniquity, And sowers of misery, reap it!
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 From the breath of God they perish, And from the spirit of His anger [are] consumed.
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 The roaring of a lion, And the voice of a fierce lion, And teeth of young lions have been broken.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 An old lion is perishing without prey, And the whelps of the lioness separate.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 And a thing is secretly brought to me, And my ear receives a little of it.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 In thoughts from visions of the night, In the falling of deep sleep on men,
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 Fear has met me, and trembling, And the multitude of my bones caused to fear.
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 And a spirit passes before my face, The hair of my flesh stands up;
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 It stands, and I do not discern its aspect, A likeness [is] before my eyes, Silence! And I hear a voice:
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 Is mortal man more righteous than God? Is a man cleaner than his Maker?
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 Behold, He puts no credence in His servants, Nor sets praise in His messengers.
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 Also—the inhabitants of houses of clay (Whose foundation [is] in the dust, They bruise them before a moth).
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 From morning to evening are beaten down, Without any regarding, they perish forever.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 Has their excellence not been removed with them? They die, and not in wisdom!”
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
