Job 39
1 “Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?
2 Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?
3 They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.
4 Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.
5 Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,
6 Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?
7 He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.
8 The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.
9 Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?
10 Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?
11 Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?
12 Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?
13 [The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?
14 For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,
15 And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.
16 It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;
17 For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.
18 At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.
19 Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?
20 Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.
21 They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.
22 He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.
23 Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.
24 He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.
25 Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.
26 By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?
27 At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?
28 He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.
29 From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.
30 And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.
